Fálkinn - 29.09.1964, Blaðsíða 41

Ei heldur máninn . . .
Framhald af bls. 9.
stökk út úr bílnum og gekk
hratt að jeppanum ásamt
Nelmapiusi, Nimord og og
hundurinn fylgdi á eftir.
Jafnvel Alice fór út úr bíln-
um til að rétta úr sér. Hún
kærði sig ekki um að snuðra
kringum mennina og rölti ein
síns liðs eftir veginum fyrir
framan veginn. Þau höfðu ekið
,utan í brattri hlíð. Fyrir neðan
glóðu skógarnir rauðbrúnir og
hvít blóm perutrésins voru á
stangli innan um. Meðfram
bökkum grænglitrandi fljóts
gafa. að líta smaragðgræna
skóga. Hér og Þar mátti sjá leir-
kofa með stráþaki eða sefþaki.
í tæru loftinu bárust köll og
hróp lítilla drengja að leik að
eyrum hennar þegar þeir ráku
búsmalann heim. Hún minntist
kafla úr bréfum Andrews:
„Virðing og álit Bantu-negr-
ans er fólgin í nautgripaeign
hans og tölu eiginkvenna. Hann
ann búsmala sínum eins og þú
annt blómum þínum. Eiginkon-
ur hans ala honum dætur —
sem hann selur fyrir nautgripi.
Verð á eiginkonu er milli 15—
30 kýr og kvígur og kálfar,
það fer eftir fegurð hennar og
nytsemi.“
Alice sneri við þegar Rusty
kom hlaupandi á eftir henni.
— Við höfum orðið fyrir
hörmulegu óláni, sagði hann,
einn af okkar beztu eftirlits-
mönnum, piltur sem heitir
Amos, ég er hræddur um hann
sé dauðvona.
— Hvað hefur komið fyrir
hann? spurði Alice meðan hún
trítlaði við hliðina á Rusty.
' — Tungan hefur skorist úr
honum. Og hann er orðinn
biindur.
Það setti að henni hroll við
hljóminn í rómnum.
í aftursæti jeppans sat Job
með höfuð félaga síns á hné
sér. Alice þreifaði undir tepp-
. ið sem huldi hann og fann
þúlsinn. Æðaslátturinn var
daufur og tregur. Rusty skýrði
málið:
— Nelmapius var.á .eftirlits-
ferð ríðandi um svæðið í
grennd við Búðir II í morgun
þegar hundarnir fundu eitt-
hvað óvenjulegt og það sýndi
sig að það var veslings Amos
þessi. Það er sjúkrahús í
Duikers Drift — en þó hinir
innfæddu séu þrautseigir og
þolnir, þá býst ég varla við
að Amos lifi þetta af.
Alice var skelfingu lostin.
Áverkar eins og þessir gátu
aðeins stafað af mannavöldum.
hann, ég talaði við bróður þinn
í talstöðina í morgun. Hann
veit um þetta og kallar þig
upp klukkan 8 í kvöld eins og
venjulega.
Hann veifaði og jeppinn
hvarf í reykskýi.
— Svona hlutir eru ekki
venjuleg slys, sagði Alice.
— Nei, viðurkenndi Rusty
og skipti.
Hún sat hljóð meðan hann
átti ákafar samræður við Nim-
rod. Eitt orð kom fyrir aftur
og aftur. Tokolósje. Hver eða
hvað var tokolósje? Nú fór að
kula er sólin seig til viðar og
Alice sveipaði að sér tvíðsjali.
— Þetta er af mannavöld-
um, sagði hún loks.
— Samkvæmt Job og Nim-
rod á tókólósje sök é þessu.
— Tókólósje?
— Tókólósje er dvergur sem
sagður er hafast við nálægt
ám og fljótum. Innfæddir segja
hann hættulegri konum en
mönnum — nema hann þjáist
af afbrýði. Þeir telja Amos hafi
átt stefnumót við kvenmann
við ákveðna á og tókólósje hafi
komizt á snoðir um það.
— Trúir þú svoleiðis hégilj-
um — eða hvað ? spurði Alice.
-— Ég held að Amos hafi
haft upp á smygluðum vopnum
eða felustað þýfis og einhver
hafi komið fram hefndum á
honum á þennan hátt og þetta
eigi jafnframt að vera fordæmi
— Hann er illa farinn. Hann sykurinn bráðna í vatninu. fyrir þá sem eitthvað heyra eða
hlýtur að hafa misst mikið blóð Honum blæddi svo mikið. sjá. Þetta er öðrum víti til
og verið þungt þjáður. Ef við — Það var rétt hjá yður, varnaðar. Við rannsökum mál-
bara gætum gefið honum dá- ansaði hún, en nú þarf hann jg 4 morgun. Hugsaðu ekki
lítinn glýkos-safa — það nægir að fá dálítið. Veslings piltur- meira um þetta í bili ___ ef þú
með sykri. inn. Það er tveggja tíma ferð getur.
Þegar hún leit upp á Jan á sjúkrahúsið. Þau óku út af veginum og
Nelmapius skein kvöldsólin á Hún fjarlægði ekki umbún- eftir slóða inn í frumskóginn.
svart hárið á henni. Dimm aðinn yfir augunum en þvoði Framundan sáust eldar brenna
augun voru mild og af henni sært andlitið. Síðan lét hún glatt — tákn þess að manna-
ljómaði styrkur og mildi sem sykurupplausnina drjúpa í bústaðir væru ekki fjarri, eld-
fyllti Rusty af samúð og virð- munninn á manninum. ari sem skyldu bægja burt
ingu gegn vilja hans. Nelmapius stökk upp í jepp- ljónum, hlébörðum og hýenum.
— Þér gátuð ekkert meira ann. _ Þarna niður frá er Vela.
gert fyrir hann, sagði hún, ef — Við hittumst í búðunum, ba.svæðið) sagði Rusty Nú er
hann lifir af — og það held sagði hann. Við eigum að vera ekki langt til Búða I.
ég hann geri — þá á hann komnir um miðnætti.
yður líf sitt að launa. — Heyrðu Rusty, kallaði Framh. í næsta blaði.
Nelmapius roðnaði við lofs-
yrðin.
—Verður hann mállaus um
aldur og ævi, sagði hann?
— Ekki er það fullvíst, sagði
hún.
— En það verður aldrei jafn-
gott, sagði hann, í máli þeirra
eru svo mörg hljóð. Amos hafði
gaman af að segja sögur.
Rusty kallaði til Nimrods
sem flýtti sér til Sætu Súsí og
kom aftur með glas, sykur og
vatnsbrúsa.
— Ég þorði ekki að láta
hann drekka neitt, sagði
Nelmapius meðan Alice lét
um
OÍÍUSIGTI
BÍLABÚÐ AáRMÚLA
FALrvllsrM
41