Ljósberinn - 01.01.1941, Blaðsíða 3

Fiskidrátturinn mikli.
Saga frá Kapernaum.
Pétur titli var 6 ára gamall. Faðir hans
var fiskimaður og bjó í borginni Kaper-
naum á ströndinni niður við vatnið. Pétur
litli vaknaði stundum snernma á morgn-
ana, og bað mömm.u sína um brauðbita og
hljóp svci út til að borö'a b.ann niður við
vatnið. Pví þar gat hann séð bátana koma
að landi og fiskimennina fylla körfurnar
sínar af skínandi fiski.
Jesús var líka þarna í Kapernaum, og
Pétur htuistaði oft á hann, þegar hann var
að tala við fólkið á ströndinni. Hann sagði
því svo undurfallegar sögur um blcrnin,
fuglana cg dýrin, og um. Guð, hinn vak-
andi og kærleiksríka föður, sem bar um-
hyggju. fyi'ir þessiu öllu. Pétri þótti enn
meira gaman að þessum sögum, en sögun-
u.m, sem. mamma hans sagði honum á
kveldin, rétt áður en þau fóru að hátta.
Einn daginn, þegar hann hljóp niöur
á ptröndina, voru svo margir menn sam-
an komnir umhverfis Jesú, að Pétur gat
ekki koanist nógu nærri til þess að h.eyra,
hvað hann eagði. Hann tafði þar því
skamma hríð, en klifraði upp í bát, sem
lá í fjörunni, og fór að leika sér að því
að hlaupa yfir þófturnar í bátnum. Bráð-
lega kom Jesús að þessurn. bát og bað fiski-
mennina að róa dálítinn spöl frá landi.
Þeir höfðu svo hraðan á að leggja frá
landi, að Pétur hafði ekki tíma til að klifr-
ast út úr bátnum. Enginn virtist hafa tek-
ið eftir honum þarna nema Jesús. Hann
brosti við hanum og sagði:
»Þú verður að gera þér að góðu, að
dvelja hér um hríð, ungi maður«.
En Pétur var nú ekki að fárast um það.
Hann var mjög forvitinn í að vita, hvað
gerast myndi. Fiskimennirnir réru spöl-
korn frá landi, en Jesús sat í bátnum og
talaði við fólkið á ströndinni. Nú gátu ali-
ir heyrt til hans án þess að nokkur troðn-
ingur yrði í kringum hann. Pétur sat ró-
legur og athuguJl og .hJustaði á á meðan
Jesús var að segja sögu af manni, sem
sáði sæði í akur sinn.
Þegar Jesús hafði lokið sögunni, sneri
hann sér að fiskimönnunum og sagöi:
»Róiö út á djúpið og leggið net yðar«.
»Við höfum verið að reyna að fiska í
alla nótt«, sagði einhver, »en ekkert feng-
ið. En við skulum samt gera eins og þú
segir«.
Svo réru þeir fram á djúpið, lögðu net-
in, og biðu. Pétur hallaðist út fyrir barð-
stokkinn og hafði gát á öllu. Bráðlega sá
hann að dráttartaugarnar tóku að stríkka,
og þegar hann leit niður í djúpið, sá hann
hundruð af fiskum, sem glitruðu eins og
silfur. Fiskimennirnir drógu netin eins
fljótt inn í bátinn og þeir gátu, ag fisk-
arnir komu spriklandi, svo margir að net-
in voru ekki nógu sterk, og áður en þeir
gætu innbyrgt allan fiskinn, tóku netin
að rifna.
»Komið og hjálpið okkur«, kölluðu fiski-
mennirnir til félaga sinna á öðrum bát.
Komu þeir og fylltu báða bátana af fiski.
Pétur var hrifinn. Hann hafði aldrei séð
neitt þvílíkt áður. Loksi gátu þeir innbyrgt
allan fiskinn og kom.ust heilu og höldnu
til lands. Þá skreið Pétur út úr bátnum
og hljóp heim til að segja mömmu sinni
alla söguna.
»Og Jesús sagði þeim, hvar þeir ættu
að leggja netin, mamma. Hann vissi hvar
fiskurinn var. Þegar ég er orðinn stór,
ætla ég að verða fiskimaður. Ég ætla að
taka Jesúm með mér. Við ætlum ao liggja
úti um nætur og veiða fisk, og koma heim
á morgnana með fullan bát af fiski«.