Vikan - 14.05.1959, Síða 23

SUMARÁÆTLUN
BANDARÍKIN - ISLAND
NORDUR-EVRÓPA - iSLAND
ÍSLAND - NORDUR-EVRÓPJ

.S&SÍBSSSSSSSí
TIL GLASGOW (b)
FRÁ GLASGOW (b)
FRÁ NEW YORK
FRÁ LUXEMBORG
FRÁ LONDON (b)
TIL REYKJAVÍKUR (a)
FRÁ HAMBORG
TIL AMSTERDAM
FR^Á AMSTERDAM
TIL KAUPMANNAHAFNAR
FRÁ KAUPMANNAHÖFN
TIL AMSTERDAM
FRÁ AMSTERDAM
TIL GAUTABORGAR
FRÁ GAUTABORG
FRÁ STAFANGRI (c)
TIL OSLÓAR (c)
FRÁ OSLÓ (C)
TIL OSLÓAR (C)
FRÁ OSLÓ (Cl
TIL GLASGOW (b)
FRÁ GLASGOW (b)
TIL REYKJAVÍKUR («)
TIL GAUTABORGAR
FRÁ GAUTABORG
TIL KAUPMANNAHAFNAR
FRÁ KAUPMANNAHÖFN
TIL HAMBORGAR
TIL LUXEMBORGAR
TIL NEW YORK
VESTURLEIÐ
AUSTURLEIÐ
til og frá Reykjavík
Gildir frá 2. maí til 31. október 1959
AthugiA: (1) FloglA fró 26. mai til 13. október
(2) - - 27. - - 14. _
(3) - - 28. - - 15. -
(4) - 1 M <0 - - 16. -
(5) - - 30. - - 17. -
16) - - 31. - - 18. -
(a) Elnnl klukkustund fyrr eftir 24. okt. í áætluninni er gert ráA fyrir etaOartima. ncma i New York. Þar er reiknaA meA EST
(b) - - - - 4. -
(c) — — — — 19. aept.
Gerl6 svo vel a6 geyma auglýslnguna.
Skrifað í eldinn
Framhald af bls. 4.
núna . . .“ Hann greip andann á lofti. Bobby
kreppti hmefann utan um bréf, velkt bréf til hans
með rithönd Ann. Mike reif það upp........Hvar
fannstu þetta drengur?"
„Fyrir utan ofninn," sagði Bobby hreinskiln-
islega. „Eldurinn var dauður og ég hirti það vegna
frímcrkisins."
Rödd Mike var köld og ákveðin, er hann leit
heiftaraugum til föðursystur sinnar.
„Þetta er bréfið, sem ég hef verið að bíða eft-
ir. Hvernig stendur á því, að það fór í ofninn?“
„Ég veit það ekki, Mike . . .“ Andlit gömlu
konunnar varð öskugrátt og röddin kafnaði í
henni. Hún vætti varirnar og reyndi að halda
áfram: „Nema hann Bobby hérna . . .“ stamaði
hún, „nema Bobby hafi tekið við því af bréfber-
anum og . • • og . . .“
„Nei, andskotinn, það gerði hann ekki,“ öskraði
Mike um leið og hann hljóp fram í forstofuna.
Hann tróð sér í frakkann og setti upp hattinn.
„Vertu sæl, ,,mamma“,“ kallaði hann, „ég heim-
sæki þig kannske með konunni minni einhvern
, tíma, þegar stríðið er búið!“
SPAUG
Já, það mátti nú segja, að jóladaginn bæri upp
á páskana fyrir honum Pétri lækni: Hann fékk
talsíma um morguninn og trúlofaðist Stínu um
kvöldið. Þá hringdi hann upp Öla vin sinn og
sagði án þess að spyrja hver það væri sem
gegndi: „Þú verður að óska mér til hamingju,
því að nú erum við Stína loksins trúlofuð til
fulls.“
„Þetta er vitlaust samband,“ var svarað hin-
um megin frá; — og hringt rösklega af um leið.
o-----------------o
Hinrik VIII. skipaði eitt sinn einum hirðmanni
sínum að fara með hótunarbréf til Frakkakon-
ungs. Maðurinn færðist undan sendiförinni og
sagði eins og satt var, að þetta væri hreinasta
forsending — hann myndi verða hálshöggvinn,
e'a hengdur.
„Vertu rólegur, vinur,“ sagði Hinrik; „ef
Frakkakonungur vogar sér að lífláta þig, þá skal
ég láta hálshöggva alla þá Frakka, sem ég bara
næ í!“
„Já,“ svaraði maðurinn; það er nú gott og
blessað, yðar hátign; en það er hreint ekki víst,
að neinn af hausunum þeirra félli við hálsinn
á mér.“
o----o
Glæpamaður einn var dæmdur til dauða. Um
leið og dómurinn var upp kveðimy var honum
sagt, að hann mætti óska sér síðustu máltíðar-
innar af hvaða mat sem væri. Honum myndi
verða veitt uppfylling óskarinnar. Maðurinn sagð-
ist þá óska eftir fylli sinni af jarðarberjum.
„A — hvað?“ hrópaði dómarinn. „Þau eru ekki
til á þessum tíma árs; það verða að minnsta
kosti tveir mánuðir þangað til þau verða þroskuð."
„O — sussu — sussu — það gjörir ekkert til
— ég get svo sem beðið eftir þeim þennan tíma,“
svaraði glæpamaðurinn.
o----o
Vinurinn: „Hvað þótti þér mest um vert á ferð-
inni yfir Alpafjöllin ?"
Ferðamaðurinn: „Það, að konan mln var alltaf
mállaus af aðdáun."
VIKAN
23