Vikan - 28.01.1960, Page 3

VÆNGJI’M VILDI ÉG BEKAST.
Kívra Vika.
Mis os vinkonu mina lansar svo mikið li! að
vcrSa ringrri'yjur, að okkur ilrcymir ckki utn
annað. Gclurðu sasl m'r livorl IiI er nokkur
undirliúninssskóli fyrir fliisfreyjiir. Iiverl mað-
ur á að snúa sér 03 livorl |iað sé satl, að
maðnr þurfi lielzt að liafa að mimisla kosti kom-
ið til úrslila i fesurðarsamkcppni til þcss að
gcla komið lil greina?
Mcð fyrirfram þökk.
Tóta.
E. s. Ilvcrnig cr skriftin?
Flugfélöcin hafa með höndum nndirhún-
ingsnámskeið fyrir væntanlegar flugfreyiur
og til þeirra, annars hvors, ber að snúa sér.
Þetta með fegurðarsamkeppnina er ekki satt;
að vísu mun yfirleitt talið aeskilcgra nð flug-
freyjur séu úsjálegar, en liar kemur margt
fleira til greina, svo sem góð framkomn,
má'akunnátta og svo frv. Skriftin er mjiig
læsileg og áferðarfalleg, og áreiðanlega verð-
ur hún ekki neinn þröskuldur i vegi.
LITI.T OG STÓRI.
Kaera Vika.
Hvcrs vegna sýna bióin alflrci gömltt mynd-
irnar ineð Litla og Slóra? Ég cr viss utn. nð ckki
þyrfti að ótlasl. að þtvr yrðu ckki sóttar, bæði
af yngri og cldri, þvi að skcmmtilegri gantan-
myndir og gamanlcikara bcf ég aldrei scð.
Vreri ekki reynandi að sýna að minnsta kosti
eina niynd?
Vinsamlegast.
IIví ekki það? Umleitan þeirri er hér með
komið á framfæri við þá, sem h'ut eiga nð
máli. Þeir, sem skemmtu sér áður við að
horfa á þá félaga, mundu áreiðanlega bregða
sér í bíó og rifja upp gömul kynni, — og þá
er unga kvnslóðin orðin ærið ólík því, sem
sú næsta á undan var, cf hún gæti ekki haft
gaman af að kynnast þeim.
fundið verði upp öruggt Ivf við eieingirn-
inni, og þótt svo vel tækist tit. yrðu þeir
vafalaust fáir, sem þa-ttust þurfa þess nteð,
því að það er nú einu sinni eitt af sérkenn-
um eigingirninnar, að enginn þykist þeim
leiða kvilla haldinn öðrunt fremur. sizt þeir.
sem eru það í raun og veru. Við getum því
ekki ráð'agt þér annað en að halda áfratn
þinni óeigingiörnu bjálpscmi 03 bjarlagre/ku,
en fara þó ckki á bak við eiginmanninn hvað
það snerlir meira cn samvizkan getur varið.
ER ÍSLENZKI ÁNAMAÐKURINN
AÐ DEYJA ÚT?
Kæra Vika.
Undanfarið bef ég séð þess getið i blöðnm,
að islcnzki bttndurinn fyrirfinndisl nú bvergi
Iengttr breinrrektaður cða kynbrcinn. nenia i
Bandarfkjuniim og islenzka geitakynið yrði út-
dautt á nresltinni, cf ekki yrði einbver bamla-
riskur auðkýfingur til að bjarga því. En er ekki
svo um flciri islenzkar dýratcgundir? Hvcrnig
relli það sé ineð islenzka fjallarcfinn — relli
bann sé nokkurslaðar til kynbreinn lcnattr,
ncnia f kvreðum nokktirra góðskálda? Og cr ckki
önnur laxategundin af Iveim, sem bér voru, að
dcyja út fyrir atbcina og afskipti þessr.ra klak-
karla? Grun bcf ég um |iað. Og siðasl en ckki
sizt — liver verða örlög islcnzka ánamaðksins,
eina óflcyga landdýrsins, sein bér befur Italdið
sig frá aldaöðli og áður en nokkurt landnám
liófst? Er ckki búið að flytja inn cinbverja
stóránamaðka iirezka — og liafi þeir nokkuð
að bciman mcð sér, er óliklegt að þcir verði
lengi að kúga bcimamaðkinn og ráða niðurlög-
um bans. Hvar eru svo allir þessir náttúru-
verndarar? Eða mun þess að vænta að banda-
riskir verði til að bjarga íslenzkum ánamaðki,
og rækta liann kynhreinan úti í Kalifornfu?
Gvöndur.
Spurningunum er hér með beint til nátt-
úrufræöiuga og náttúruverndara, |>ar eð mig
skorlir fróóleik til að leggja þar orð i belg.
VIkA\
Útgcfandi: VIKAN IIJ7.
DITSTIÖRI:
Gísili Sigurðsson (áhm.)
AUGI.ÝSINGAST.IÓIII:
Ashjörn Magnússon
FR A.M K V.liM DASTJÓIU:
Ililmar A. Kristjánsson
Vcrð i lnusasölu kr. 10. Askriflarvrrð kr.
210.00 lyrir bálfl árið, grciðist fyrirfram.
Ritstjórn og nuglýsingar:
Skipholt :i:«.
Sfmar: 3á:t20, 35321, 35322.
Póstbólf 1-10.
Afgrciðsla og drcifing:
Blaðadrcifing, Miklubraut 15, slmi 15017
Prentun: Hilmir h.f.
Myndainól: Myndamót h.f.
RÁÐ VID EIGINGIRNI EIGIIMANNS?
Kæra Vika.
Mig langar til að biðja þig um ráð. Svo er
nefnilega mál með vcxti. að ég er gifl dátftið
skrýtnum, eigingjörnum manni. Við eigtim lireði
foreldra á lifi, og ég er svo hjálpfús. ef svo
mælti segja, vil ncfnilega all* fyrir alla uera
sem ég get, en það má cg ckki fyrir minum
bcittclskaða ciginmanni, nema cf það cr
mamma bans, þá cr allt I lagi. Og ég geri oft
fólki grciða án þcss hann viti það. Mamma
mín gcrir Iika rnargt fyrir mig, gretir liarnanna,
scndisl. hjálpar mér að lireta það, scm crfitt
cr og margl fleira. En það cr cins 03 ég tne3i
ckki scra bcnni ncinn srcifa i staðinn. þá
kcmur sko bundsbaus á minn kart. 03 liann
scsir oft: — Gdur bún ckki gcrl þetla sjálf,
þarft þú cndilega að bjálpn benni? En ef
mamma bans á i blut, þá kemur annað li'jóð
i strokkinn — þá cr allt sjáifsagt. Ég bcf ofl
sagt. að ég vilji gcra allt, scin ég gct fyrir báðar
tvær. sama, livor cigi f blut.
Gctur þú gcfið mér ráð til þcss að kcnna
honuin að sjá. að það séu flciri cn mamina bans
ein, sem þurfi á hjálp að balda?
Með fyrirfram þökk.
Hjarlagóð búsmóðir.
P. s.
Mcr finnst fólk, scm þarf upplýsinga eða
hjálpar við, alltaf hjálpar jnirfi, og ég rcyni oft
að bæta úr því, scm ég cr beðin um, án vit-
undar mannsins mins oftast nær, scin mér
finnst þó alltaf lciðinlegast að verða að gera.
Sú sama.
Kæra h'artagóð, hér er úr vöndu að ráða.
Þetta fyrirbæri mun þó ekki með öllu nýtt
eða óþekkt, þecar um tvær tengdamæður er
nð ræða. Við höfum ekki neina áslæðu til
að efast um. að allt sé þetta eins 03 þú seeir,
en ekki þekkjum við neitt óhriuðub ráð til
úrbóta — það dregst víst cltthvuð cnn, að

' . • * • • O-éi—
M! -* -;. *-7 •V--.*/ 1
HLYPLAST
Einangrunarkvoða til einangrunar
gegn hita, kulda og hljóði.
Brennur ekki
lEifflœl
Kópavogi — Sími 23799
F y r i r :
í 15 Ú Ð A R H Ú S
V E R K S M I Ð J U R
K Æ L I K L E F A
G R I I* A H Ú S
HITALAGNIR
S K I P

V 1 K A N
3