Vikan - 11.02.1960, Page 28

THeizlur og vinneyzla
Framhald af bls. 11.
i>óður frekar en liinir. En nú er sá
drykkur ekki lengur í umferð,
h vað svo sem því veldur.
Mættu gosdrykkjaframleiðendur
að skaðlausu fækka vörutegundum
sínum, en framleiða þær betri, og
mtindti þeir þá ávinna sér meiri
vinsældir neytenda en nú.
r.g minntist áður á vanþekkingu
á vininnkaupum, því að það von.t
ég, að sé orsökin, en ekki ]iað, að
það sé gert vísvitandi að ætla ís-
lend'ngum alla þá úrgangs- og
þriðjaflokksvöru, sem önnur lönd
verzla ekki með nema við því
verði, sem slíkri vöru sæmir. —
Annar slæmur ókostur virðist vera
við innkaup á vínum, en liann er
sá, að alltaf skjóta ný og ný vöru-
merki upp kollinum, ailtaf nýjar
og óþekktar tegundir og um leið
lélegar, og þótt veitingahúsin vildu
gera gestum sínum léttara fyrir
með því að hafn vínkort á boð-
stólum, eins og tiðkast á öllum
stöðum erlendis, í hvaða flokki
sem þau eru, kemur þessi ókost-
ur algerlega i veg fyrir það, — að
ekki sé nú talað um verðið, sem
alltaf er breytilegt ár frá ári. —
Þau borðvín, sem íslendingar hafa
orðið nð gera sér að góðu, eru
aðallega spænsk, tæði rauðvín og
lnitvín, en þau vín eru hvergi
talin þau horðvin, sem hægt sé
að mæla með, en eru seld á veit-
ingastöðum og drukkin eins og aðr-
ir drykkir — i heimalandinu. —
Að vísu er flutt út mikið af vínum
frá Spáni, og koma hin beztu frá
héraðinu Rioja, en sumir árgang-
ar af spænskum vínum hafa fengið
það óorð á sig að liafa ,,mistekizt“,
e'ns og það er kallað, og fengið
það, sem kallað er á frönsku la
graisse og kemur af gerli, sem
gruggar vínið og gefur því sér-
stæðsn, olíukenndan þéttleika og
veika myndun á kolsýrugasi. —
Önnur veiki, sem er algeng i þess-
um vínum, er la iiiqure acétique
eða ediksýrustungan, sem er alvar-
legur og tiður sjúkdómur í þéim
vínum, sem ónógt hreinlæti er við-
haft við í sambandi við framleiðsl-
una eða vegna of heitra kjallara,
sem þau eru geymd í. En þessa veiki
mynda gerlar, sem breyta vínanda
vínsins í cdiksýru. — Aftur á móti
hafa ítölsk vín fengið miklu betri
viðurlcenningu, og eru mörg þeirra
mjög eftirsótt, eins og t. d. frá liér-
aðinu La Campaníu, sem framleiðir
mjög góð hvítvin, svo scm Lacrima-
Christi og Falerno, og héraðinu
Lombardíu, sem framleiðir mjög
efiirsólt rauðvín, t. d. Grumello.
bótt nokkrum þjóðum hafi tekizt
að komasl framarlega i ræktun
Auk þess að vera
nauðsynlegt við bakstur,
er ROYAL lyftiduft ágætt við aðra matar-
gerð, t. d. við eftirfarandi:
Eggjakökux (ommelettux)
verða léttart ef þér notið
Vi teskeið (sléttlulla) ai
ROYAL lyftiduiti á móti
hvorju eggL
Næst er þer steykið fisk
blandið ROYAL lyftidulh
saman við raspið. Hið
sfeykta verður betra og
stokkara. Hæfilegt er að
nota x'i tsk. (slettiulla) af
ROYAL lyftidufti a moti
30 gr. af raspi.
Kartoflustappan verður
loftrrieiri og betri el 2 tsk.
(slettfullar) af ROYAL
lyftiduitl eru hrærðar
saman við meðalskammt
Marensbotnar og annað gert
úr eggjahvitum og sykri verð-
ur íingerðara ef ROYAL lyfti-
duft er notað. þannig: Á móti 2
mtsk. (slétti.) ai sykri oq einnk
eggiahvitu komi ‘/j tsk. (slétti.)
ai ROYAL lyitiduitL
Royal lyítiduft er
heimsþekkt gæðavara sem reynslan
hefur sýnt að ætíð má treysta.
NOTIÐ
Royal
léttra vína, verður Frakkland allt-
af langfremsti og stærsli framleið-
andinn. Loftslag og jarðvegur eru
hvort tveggja mjög hentug til vín-
ræktar, og ligg'ja helztu vínræktar-
svæðin meðfram fljótunuin Rhone,
Saone, Garonne og Leiru, en þessi
héruð rækta cinungis hvítvín og
rauðvín. Og meðfram ánni Signu
eru Iiéruð, seni þekkt eru fyrir
kampavínsframleiðslu sína. Auk
þess eru enn tvö héruð, sem þekkt
eru fyrir vínframeliðslu, en það
eru héraðið Cognac, sem Iigg-
ur norður af borginni Bordeaux
og framleiðir koníak, og hér-
aðið Gers, sem liggur suð-vest-
ur frá Bordeaux og framleiðir
Armagnac, en það er drylckur mjög
svipaður koniaki. Yfirborð vinhér-
aðanna er samtals um hálf önnur
milljón lia., og uppskeran er að
meðaltali 55 millj. hl. á ári. —-
Frakkland er eina vinræktarlandið,
sem hefur sc-tt lög til verndar vín-
heitum. Þessi lög voru sett árið 11)35
og eru til hins mesta öryggis fyrir
kaupendur. Þessi lög eiga að tryggja
eftirlit með jarðvegi, vinviði, fram-
lciðsluaðferð og áfengismagni. Ekk-
ert land hefur náð eins góðum ár-
angri og Frakkiand með framleiðsiu
sinni og eins góðum áhrifum út á
við í vínverzluninni.
Nú væri ekki úr vegi, að þeir,
scm stjórna framgangi ]iessara
m.íla á íslandi, breyttu til og flyttu
inn frá Frakklandi, þótt ekki væru
nema eina til tvær tegundir af góð-
um borðvínum, ti! ]iess að gefa
fólki kost á að finna mismuninn á
þjim og vínunum, sem nú eru á
boðstólum hér hcima. Þetta mundi
líka ef til vill venja fóik af að strit-
asi við að svolgra rándýrar og léleg-
ar tegundir af gini, sem alls staðar
annars staðar er notað aðallega i
kokkteila, en varla beðið um það
til drykkjar mcð gosdrykkjum. —
Franskt orðatiltæki segir: Le vin
est firé, il faut le boire, — en það
gæti verið á islenzlcu: lllt er að
hætta í miðju kafi. Er engu líkara
cn inargir hafi það í hug, er þeir
opna flösku og ætla að fá sér glas
af víni. En annað franslct orðatil-
tæki segir líka: Chaque vin a sa
li ' eða: Ekkert vín er án dreggja,
og væri ekki úr vegi að hafa það
í luiga, áður en menn veija sér vín
lil drykkjar, því að áreiðanlega
verða dreggjarnar minni úr góðu
víni og vönduðu en úr vondu og
óvönduðu. — Til gamans læt ég
fyigja hér með lista yfir góð upp-
skeruár og árganga, sem mæli cr
nieð í viðskiptum, og þá árganga,
sem taldir eru liafa misheppnazt
að einhverju eða öllu leyti, og cvinn-
ig lista yfir meðalársframleiðslu
aðal-vínframleiðslulandanna og loks
Iista yfir árlega meðalneyzlu fólks
frá 18 ára aldri í nokkrum löndum.
Fyrsta listann læt ég fylgja mcð,
ef einhver hefði áhuga á að þekkja
beztu árgangana, svo og ef til kæmi,
að góð vin yrðu einhvern tima flutt
til landsins, og væri ekki verra að
hafa kynnt sér það áður. Ef til vill
verður þess eklci langt að bíða, að
ástand það, sem nú er í þessum
málum, verði gert útlægt og annað
innleitt, sem allir geta sætt sig við.
Árgargar:
drvalsár: 1921, 1928, 1929, 1934,
1937, 1945, 1947, 1949, 1953.
Góð ár: 1933, 1938, 1940, 1942,
1943, 1940, 1948, 1950, 1952, 1955,
1957, 1958, 1959.
Meðalár: 1935, 1936, 1939, 1944,
1954, 1956.
Léleg ár: 1930, 1931, 1932, 1941,
1951.
Mfcðalársframleiðsla:
Lönd: Magn-
Fralckland ........... 55 millj. hl.
Ítalía ............... 45 — —
Spánn ................ 20 — —
Alsír ................ 12 — —
Portiigal ............. 8 — —
Suður-Afríka .......... 8 — —•
Rússland .............. 8 — —
Bandaríkin ............ 7 — —
Ungverjaland .......... 6 — —
Rúmenía ............... 5 — —
Grikkland ............. 4 — —
Júgóslavía ............ 4 — —
Chile .............. 2.6 — —-
Þýzkaland .......... 2.5 — —
Argentína .......... 2.0 — —
Búlgaría ........... 1.8 — —
Austurríki ......... 1.0 — —
Sviss .............. 750 þús. ■—
Msðaiársneyzia á mann (eftir 18
ára aldur) í nokkrum löndum s.l.
4 ar:
Lítrar:
Frakkland ................... 150
ftalía ...................... 100
Spánn ........................ 90
Portúgal ..................... 67
Chile ........................ 57
Sviss ........................ 48
Rúmcnía....................... 35
Ungverjaland ................. 33
Grikkland .................... 27
Aisír ........................ 15
Belgía .................... 8
Þýzkaland ................. 5
Bandaríkin ................ 4
Noregur ................... 3
Júgóslavía .................. 2.9
Holland ..................... 1.9
England ..................... 1.7
Svíþjóð ..................... 1.5
Danmörk ..................... 1.5
Pólland ..................... 1.5
ísland ...................... 1.5
(miðað við 100%, ]). e. a. s. neyzlu
á öllum vínum, léttum og sterkum).
Reykjavík, 10. nóvember 1959.
Geir R. Andersen.
Grímodansleihur
Framhald af b!s. 7.
— Rautt? Það táknar, að lestin
fyrir aftan okkur á að nema sta'ðar
til þess að bíða eftir annarri lest á
sömu teinum, einmitt lestinni, sem
við erum að nálgast.
— Við stökkvum af vagninum,
þegar við erum komnir út af stöðvar-
svæðinu, segir Flabbi.
En þeir komust aldrei svo langt,
því að járnbrautarvörðurinn er kænn
náungi, og hann hleypur til og breyt-
ir skiptispori, svo að teinavagninn
fer eftir annarri leið og lendir beint
á flutningavagni.
Daginn eftir stendur þetta allt í
dagblöðunum, og járnbrautarvörður-
inn er gerður að hálfgerðri hetju, því
að hann bjargaði tveimur innbrots-
þjófum frá bráðum bana með því að
koma þeim undan lestinni, og um ieið
veiddi hann þá í gildru, sem þeir
komust ekki úr, þótt þeir reyndu af
öllum mætti.
— Og hér sitjum við, segir Flabbi,
— því að þeir, sem á að hengja, far-
ast ekki af slysförum.
28
VIKAN