Vikan - 23.06.1960, Síða 4

— Mennirnir hurfu
en hvít slæða
togaði hann áfram
„Ég: man ekkert eftir því að ég hafi rænt bílnum R.
1267 en ég efa ekki að svo hafi verið. Eftir árekstrinum
man ég, ekki nema einu sinni. Þá var ég einhvers staðar
fyrir utan bæinn. Mér fannst bíllinn vera að fara út af
en mér tókst að bjarga því. Eftir það man ég ekki neitt
írekar eftir mér, fyrr en ég vaknaði úti í hrauni.“
Hann stal bíl og
honum í Hafnarfjaiðarhrauni
16.—3. kl. 11.05.
Mættur er í skrifstofu rannsóknarlögreglunn-
ar Jón Jónsson, nemandi í ABC-skóla íslands,
til heimilis á Grundarv.egi 137, f. 1/6 1936 á
Skötufirði.
Mætta er skýrt frá, að hann sé grunaður um
að hafa stolið bifreiðinni R. 15039 og ekið henni
ölvaður suður i Hraun og þar út afveginum.
Jafnframt er mætta skýrt frá ákvæðum 1. ingr.
40. gr. laga um meðfetð opinberra mála.
ðlætti skýrir svo frá: „í gærkvöldi kom ég
til Péturs Páíssonar, sein hefur heildsölu á
Langavegi 27. Ég man ekki, á hváða tima ég kom
til lians, en það voru einhverjir menn hjá hon-
um, en ekki man ég, hvaða menn jiað voru eða
livort ég þekkti þá, Menn þessir voru með vín,
og neytti ég. þess hjá þeim, Mér fannst ég ekki
drekka mikið, en sennilega hef ég gert það.
Ég er kunnugur Pétri, og hef ég verið sölu-
maður lijá honum.
Einhvern tíma i nótt fór ég til Péturs og ætl-
aði jiá að ganga heim til mín. Ég var einn, en
þegar ég gekk niður Langaveg, hitti ég tvo
kunningja mína sunnan af Keflavíkurflugvelli.
Mér fannst þeir vera við skál. Þeir buðu mér
inn í bíl, sem mig minnir, að hafi verið blár
fólksbill. Annar þessara manna ók bilnum fyrst
í stað, en svo fékk ég að taka við stýrinu ein-
hvers staðar fyrir sunnan Reykjavík. Það var
ekki lengi, sem ég ók bílnum, því að ég var
svo drukkinn, að ég gat það ekki, og tók þá
annar við. Mér fannst förinni vera heitið til
Keflavikur. Ég hlýt að hafa sofnað, áður en
ég kom til Hafnarfjarðar, og svo man ég ekki
eftir mér, fyrr en ég vaknaði úti í hrauni. Fyrst
fór ég að leita að veginum og fann hann eftir
nokkurn tíma. Ég man eftir, að ég datt ofan i
gjá og lá þar nokkuð lengi. Ég man ekki eftir,
að ég væri skólaus á öðrum fæti, fyrr en eftir að
ég kom úr gjánni. Eftir að ég kom á veginn,
hitti ég bíl og bað bílsljóraijn að aka mér, og
gerði hann það.
Ég þekkti ekki menn jiá, sem buðu mér uþp
í bílinn, með nafni, en ég þekkti þá í sjón. Ég
sá þá suður á Keflavíkurflugvelli i sumar, er
ég vann þar. Ég veit ekki heldur, hvað þeir
iinnu, og yfirleitt veit ekkert um jiá. Ég veit
heldur ekkert, hvað um mennina varð.
Ég er skyggn og hef verið frá barnæsku. Þetta
kemur fram, þegar ég cr í sérstöku skapi og
alvarlegar, þegar ég er kenndur. Þá sé ég menn,
sem ekki eru með holdi og blóði, ásamt öðru.
Ég veit þó ekki, hvort þetta kom fyrir mig í
nótt, og ég held, að mennirnir, sem buðu mér
í bílinn, hafi verið til. Mér fannst þeir það
raunverulegir.
Ég hef áreiðanlega lent i áflogum við þessa
menn, sem með mér voru í bílnum i nótt, og ég
hef verið sleginn á hökuna. Ég held, að áflogin
hafi átt sér stað inni í bilnum. Mér fannst eins
og þeir vildu skutla mér burtu.“
Uppl. játað rétt.
Jón Jónsson.
Vottur:
Lóa Jónsdóttir.
Yfirheyrslunni lokið kl. 11.55.
A. A yfirlögregluþj.
Þá mætti Pétur Pálsson stórkaupm., Langavegi
27, f. 21/2 1901, Reykjavík.
Mætti skýrir svo frá, áminntur um sannsögli:
„Ég er meðeigandi firmans Iíarls og Kristjáns,
sem hefur bækistöð á Langavegi 27 í kjallar-
anum. í gærkvöldi var ég þar við skál með
Guðmund Guðmundssyni, Langavegi 29, Ámunda
Ámundsyni, sem vinnur hjá HH h.f., og BB,
sem vinnur hjá S. S.
Ég held, að jiað liafi verið upp úr kl. 22.00,
sem Jón Jónsson kom til okkar. Hann stanzaði
þá stutt hjá okkur, en kom svo aftur til okkar,
og vorum við þá komnir á Langaveg 29 til Guð-
mundar Guðmundssonar. Hann tafði þá stutt
hjá okkur, og held ég, að klukkan hafi verið
einhvers staðar á milli 23.00 og 24.00, þegar
hann fór. Ég varð þess ekki var, að Jón
smakkaði vín, á meðan hann var lijá okkur, en
það getur verið, þó að ég yrði þess ekki var.
Ég tók ekki eftir öðru en Jón væri allsgáður,
þegar hann kom til okkar.
Á meðan við vorum á Langavegi 29, kom þar
inn stúlka, sem ég kannast við, en veit ekki nafn
á. Ég man eftir, að Jón var að tala við hana,
en hvort þau urðu samferða, er þau fóru, veit
ég ekki.
Jón hefur undanfarið unnið í ígripum við
lieildverzlunina hjá okkur og meðal annars ekið
út vörum fyrir okkur. Þeir tveir reikningar, sem
Jón var með í nótt og mér hafa nú verið sýndir,
tilheyra okkur, og hef ég nú tekið á móti þeim.“
Uppl. játað rétt.
Þeffa er orðréff skýrsla frá Rannsóknarlögreglunni, nema
hvað öllum nöfnum er breytt
4
VIKAN