Vikan - 21.07.1960, Blaðsíða 6

held að þeir séu báðir dauðir núna,“ seg-
ir Joe Pici. Sannleikurinn er sá að þeir
fundust báðir i útjaðri Ncw York-borgar,
innilokáðir í farangursgeymslu á Cadillac,
og voru líkamar þeirra allir sundur skornir.
'yi ú býr Joe Pici á annarri hæð i lítilli
„viJlu,“ sem stendur við sjóinn i Bogli-
asco, JJann eignaðist þennan „sólblett“ sinn
fyrir tveim árum, eftir mikinn málarekstur.
Eftir að hann hafði verið gerður útlægur
úr öllum ítölskum borgum, settist hann að
í Torrevilla ásamt konu sinni, sem heitir
Enrica Vismara. Hún ól honum þar þriðja
soninn, sem nú er orðinn tveggja ára gainall.
En þokurnar í Torrevilla áttu ekki við þann
litla, og Joe valdi sér þá Genúu sem sama-
stað, tók á leigu íbúð, og var í jiann veginn
að opna þar veitingahús með bandarísku sniði,
þeg«r yfirröldin allt í einu birtust og ráku
liinm „óákjósanlega" Ameríkana úr Jjorginni
og bönnuðu honum að stíga nokkru sinni
framar fæti inn fyrir borgartakmörk Genúu.
Lögfræðingi Joe var það ljóst, að þó að
lögum samkvæmt vseri liægt að gera hann
útlægan úr stórborgum, náði sá lagabókstafur
liinsvegar ekki til hinna smærri bæjarfélaga,
eins og t.d. Bogliasco. Og þar af lciðandi,
þrátt fyrir allar tilraunir lögreglunnar til
að endursenda hann til Torrevilla, tókst
lionum að fá honum samastað í Bogliasco,
rétt fyrir utan borgartakmörk Geivau.
Þar til núna hafði hann haldið því fram,
að sér væri leyfilegt að ferðast í gegnum
þær borgir, sem höfðu gert hann útlægan,
ef liann ekki færi út úr lnl sínum, og hann
hafði farið margar ferðir til Torrevilla, þar
sem fjölskylda hans býr, án þess að stiga
fæti sinum þar niður, sem lionum var það
bannað.
En svo kom jiað fyrir i september s.l.,
þegar liann var á heimleið lil Bogliasco frá
Brianza, að hann lenti í árekstri með bil
sinn, rétt innan við borgartakmörk Genúu,
þegar liann átti örslutt eftir yfir i umdæmi
Bogliasco, og hann steig út úr bílnum. Um-
ferðarlögreglan kom sem sagt að honum á
bannsvæði og kærði hann. Dómurinn varð
honum til sárrar undrunar. Með öðrum orð-
um, liann var dæmdur til eins mánaðar
Framhald á bls. 34,
‘yyi ér liður vel hér i Bogliasco, jafnvel þótt
>•••* þetta byggðarlag sé fyrir mig nokk-
urs konar fangeisi án rimlaklefa,“ Sá, sem
segir þetta, er Joe Pici, fyrrverandi „gangster“
af ítölskum uppruna, sem yfirgaf Bandarikin
árið l!)4(i og sneri aftur lil föðurlandsins. Hann
talar með þessum auðþekkta hreim ítala,
sem hafa verið í Ameriku, meðan hann geiig-
ur um göturnar í Bogliasco, þessum litla bæ
rétt fyrir utan Genúu. „Það er satt, mér líður
vel hér. Allir treysta mér, og jafnvel kaup-
inennirnir skrifa iðulega hjá mér. Vegna þess,“
bætir hann við, og vegur hvert orð, „að nú
er ég ekki lengur rikur, en verð að lifa á
ölmusugjöfum bræðra minna, sem ennþá búa
í Pittsburg í Biindarikjunum.“
Siðan bætir liann við, og ekki laust við sjálfs-
meðaumkun í röddinni. „Það hefir ekki alltuf
gengið svona fyrir mér, þvi megið þið trúa.
Þegar mér var vísað úr landi i Bandarikjunum,
var ég mcð vasana fulla af peningum. Þá
dvaldi ég á Capri og öðrum fallegum stöðum.
í Genúu bjó ég á Hótel Coluinbia eins og finn
maður, í þrjú ár. Síðan tók ólánið að elta mig,
og nú er ég hér eins og konungur í útlegð.
Bg liefi verið gerður útlægur úr öllum borgum
ftaliu. Bg má aðeins fara til Torrevilla, hjá
Como, þar sem skyldmenni konunnar minnar
búa, en það er ekki alvcg vandræðalaust að
komast þangað. Mér er ekki einu sinni leyfi-
legt að ferðast i gegnum borgirnar, sem hafa
gert mig útlægan.“
6
Hann má ekki undir neinum krlngUmstœOum sttga fœti inn l Rómaborg.
úr öUum borguiti ttalíu
Yngsti fjölskylilumeðlinmrinn er á
þriðja ári.
Þegar þvi var lýst yfir að Joe Pici væri
„óákjósanlegur,“ og vísað úr landi í Banda-
ríkjunum, hafði hann setið í fangelsi i tíu ár
og átti að sitja þar í önnur tuttugu. Hann var
látinn laus um leið og Lucky Luciano. „Ó-
lánið,“ sem hann nú talar um að liafi elt sig,
byrjaði árið 1948, þegar ítalska lögreglan tók
hann fastan í Napoli, um borð i „Monreale,"
sem var að koma frá Ameriku. Honum var
gefið að sök að hafa farið úr landi í leyi'is-
leysi, og að verzla með eiturlyf. En Pici neitar
ennþá: „Eg á tvö börn í Ameríku, Joe yngra,
20 ára, sem stundar nám við liáskólann i
.Miami, og Janet 25 ára, sem býr í Pittsburg hjá
frændum sínum. Ég fór þangað til að heim-
sækja þau, en ckki lil að verzla með eiturlyf.“
En hann minntist ekki á hvernig honum tókst
að komast yl’ir bandarísku landamærin, sem
er hreint ekki vandalaust þar sem þeirra er
mjög vel gætt.
Öðru „ólárii“ varð Joe Pici fyrir árii 1951
þegar Frank Callac og fræiuli hans, John,
'oru handteknir i borð í flugvél, sem var í
þann mund að leggja af stað lrá Ciampino og
ætlaði til New York, en í farangri sínum höl'ðu
þeir nokkur kíló al' heróíni.
Callace-frændurnir sögðu, að sá, sem útvegaði
þeim heróínið, hefði verið Joc Pici, sem þá
bjó i Míiano, og hann endaði i fangelsinu
með þeim. Þeir voru Játnir Jausir sex mán-
uðum síðar (ítölsk lög eru ekki mjög ströng,
að því er varðar eiturlyfjasölu), og Callace-
frændurnir fóru strax til Ameriku. Ég