Vikan - 27.04.1961, Blaðsíða 3

Yndisþokki næturinnar í carabella
sem undanfarin ár hafa verið kjörnar feg-
urðardrottningar fslands. Við skulum til
dæmis taka Sigríði Geirsdóttur, sem varð
þriðja í alheimsfegurðarkeppninni á Löngu-
fjöru í fyrra. Haldið þið, að hún hefði náð
svo langt, hefði hún verið „illa málað olíu-
málverk, stjörf og sviplaus?" Og þið hafið
áreiðanlega ekki séð þann fulltrúa landsins,
sem mætir þar til keppni á þessu ári, Sigrúnu
Ragnarsdóttur, úr því þið látið annað eins
úr penna drjúpa. Báðar þessar stúlkur, sem
ég hef hér nefnt, eru fyllilega eðlilegar í
framkomu og sóma sér ekki siður vel ómál-
aðar, en þær gera með þann örlitla farða,
sem þær endrum og eins bera á sig til þess
að geðjast betur ykkar kyni og undirstrika
með fegurðina. Ég vil að lokum biðja ykkur
að gæta þess, að það er fleira eðlileg fram-
koma en að standa á haus yfir síldartunnum
á Siglufirði í klofstígvélum með olíusvuntu..
- Það er hart að heita Briem -
Kæri Póstur.
Mig langar til að biðja þig að koma þvi á
framfæri, hvort það væri ekki heillaráð að sýna
Sirley Temple myndirnar aftur, og eins Margrét
0 Briem. Og svo hefði ég ekkert á móti því
að myndin „Á hverfanda hveli, yrði sýnd aftur.
Ég mæli hér fyrir munn fjölmargra, sem ég
veit að langar til að sjá þessar myndir.
P. S. Hvernig er skriftin?
Ein sem fer oft i bíó.
Þessu er hér með komið á framfæri, en kvik-
myndahússeigendum til stuðnings skal þess
getið, að hér mun átt við Margréti 0‘ Brien.
Kynni hún íslenzku að lesa, gæti hún sagt
eins og stendur í vísunni: „Það er hart að
heita Briem, en hafa ekki til þess unnið.“
Skriftin er ójöfn og ófríð, en ekki slæmt
að lesa hana.
Enn um utanfarir.
Kæra Vika.
Mig langar að biðja þig að gefa mér upplýs-
ingar um eftirfarandi: Svo er mál með vexti, að
mig langar til að komast í einhverja létta vinnu
erlendis, helzt i Þýzkalandi, en.ég hef heyrt að
erfitt sé að komast i vinnu þar. Mætti einnig
vera í Sviss eða Austui'.ríki- Nú. er spurningin,
til hverra ég á að-snúa mér í því sambandi. Þess
má geta, að ég kann undirstöðuna í málinu og
er sæmileg í ensku. Helzt myndi ég vilja kom-
ast að við ferðamannahótel úti á landi, minnsta
kosti að sumrinu. Ég vona að þú gefir mér skjót-
ar og góðar upplýsingar.
Svo er það eitt fyrir vinkonu mina. Hana
langar að komast i létta vinnu yfir sumarmán-
uðina á Spáni, helzt við baðstrandarhótel eða
citthvað þannig. Til liverra á hún að snúa sér?
Með þökk fyrir svarið.
Kær kveðja
Guðrún.
Eins og þú hefur sjálfsagt séð í undan-
förnum blöðum, Guðrún mín, vísa ég ævin-
lega til sendiráða viðkomandi landa, þegar
svona er spurt, og vik ekki af venjunni hér.
Hins vegar get ég sagt þér, þótt þér finnist
það sjálfsagt litil gieðitíðindi, að það er
fjári erfitt að komast í vinnu i þessum lönd-
um, sem þú talar um, vegna þess hve inn-
lendur vinnukraftur er þar mikill og til þess
að gera ódýr. Ekki hvað sízt mun erfitt að
komast í þá vinnu, sem þú kýst þér helzt,
því þar eru margir um boðið. Að öðru leyti
hygg ég, að þótt þú komist í einhverja vinnu
þar, sem talin er „létt“ á þess lands mæli-
kvarða, finnst þér hún alls ekki létt, þegar
þú miðar við létta vinnu hérlendis. En upp
með kjarkinn og skrifaðu ae«\dirá5unum,
það tekur hvorki ofan af þér eða neðan.
Gangi þér vel og góða ferð.
Sinfóníur í stað óskalaga.
Kæra Vika.
Mig langar að koma hér á framfæri kvörtun
út af þessum sjómannaþætti, eða öllu heldur
stjórnanda hans. Hún hefur þann leiða vana að
koma með sinfóníur og þess háttar tónlist í
þáttinn, sem enginn hefur beðið um. Venjulegt
lag til flutnings teku'r vanalega tvær til þrjár
mínútur, en hún, það er að segja stjórnandinn,
tekur oftast nær fimmtán mínútur af þættinum
til flutnings við þessar sinfóníur. Nú spyr ég
þig að því, finnst þér ekki réttmætanlegra að
hún taki óskalögin fram yfir, hún gæti með því
móti afgreitt fleiri óskir til sjómanna.
Með fyrirfram þökk fyrir birtinguna.
Reiður sjómaður.
Það er líklegt, að hér sýnist sitt hverjum.
Þeim, sem vilja hlýða á „sinfóníur og þess
háttar tónlist“ finnst þetta sjálfsagt ágætt,
og þeir menn eru áreiðanlega til innan sjó-
manna stéttarinnar. Hinum finnst þetta bölv-
að, og þú ert í þeim hópi. Nú er það bara
spuminginn, hvers hlut á fyrir borð að
bera, og ég læt rfkisútvarpinu og stjórnanda
þáttarins eftir að dæma um það. — En ég
get ekki stillt mig um að geta þess, að ég var
svolítið þenkjandi yfir þessu bréfií, reiði
sjómaður. Mér fannst stafagerðin of fíngerð
og of mikið um krúsidúllur í því til þess að
geta almennilega sætt mig við, að þú hefðir
verið sárreiður, þegar þú skrifaðir það. Að
vísu veit ég, að sjómenn eru til á öllum
aldri og jafnvel af báðum kynjum, en.......
VIKAM 3