Vikan - 08.03.1962, Blaðsíða 43

anum og andaði að sér köldu kvöld-
loftinu, þar til blóðið rann örar i
seðum heunar. Svo lokaði hún glugg-
anum og settist við snyrtiborðiS.
Hún kveikti á lömpunum yfir því
og lét ljósið lýsa beint á andlit
sitt.
— Heimskinginn þinn, sagSi hún
rólegri röddu, kjáninn þinn. Hvern-
ig geturSu gleymt þér eftir öll þessi
ár, hvernig geturðu afhjúpað þig
svona!
Hún sat kyrr og horfSi i andlit
sitt. Þegar liún var tólf ára, hafði
lnin séS sjálfa sig í réttu ljósi. Nú
sá hún litlu tólf ára stúlkuna í
speglinum, sem var aS byrja að
þroskast í konu.
— Enginn getur elskaS mig, hafði
barniS hugsaS. Af skelfing'u yfir þvi,
aS verSa að lifa án ástar, hafði
barnið byrjað aS gráta lágt. En ein-
hver verSur aS elska mig — einhver
verður að gera það!
í þrjú ár liafði stúlkan gengið um
i örvilnan, en siðar hafði henni
byrjað að þykja innilega vænt um
kennslukonu sína, ófríða, miðaldra
konu.
— Mér finnst svo vænt um frök-
en Forbes! liafði hún sagt við sjálfa
sig. Hvernig getur það verið, þar
sem hún er næstum eins Ijót og ég
sjálf? En hún er svo þægileg og
viðfeldin!
Þessi orð urðu síðan leiðarstjarna
hennar. Það var hægt að elska ein-
hvern af því hann var þægilegur.
Ástina var liægt að fá, með þvi að
vera þægilegur. Þvililc barátta í sál
fimmtán ára unglings. Hún kæfði
óstýrilegt skap gelgjuáranna. Hún
leyfði sér aldrei þann munað að
mótmæla öðrum. Hún vandi sig á, að
taka eftir hvers aðrir þurftu með,
til þess að þeir treystu henni og
leituðu stuðnings hennar. Hún hlust-
aði og þagði.
Þegar hún var tuttugu og tveggja
ára, hafði Roger orðið ástfanginn
af henni. Ekki heitt og ástriðufullt,
en eins og hikandi og þvert á móti
vilja sínum. Hún hafði sýnt mikla
gætni, .aldrei ágeng, alltaf til taks
þegar hann óskaði þess, og smám
saman varð hún honum ómissandi.
Hún hafði aldrei ásakað hann, ekki
heldur fyrsta sumarið, sem þau
þekktust, þegar hann varð hrifinn
af fallegri frænku sinni, sem kom
í heimsókn. En Sally liafði verið
duttlungafull og eyðilögð af dekri,
en Rut hafði beðið. Hann hafði
komið aftur til hennar og beðið
hana að giftast sér. Hún hafði tek-
ið honum og þau höfðu gengið í
hjónaband strax. Síðan hafði hún
haldið áfram að magna seiðinn -—
hún hafði ofið í kringum hann
töfravef — úr þægilegri framkomu
sinni.
— Heimskinginn þinn, sagði iiún
aftur við mynd sína i speglinum.
Þú ert að eyðileggja allt fyrir þér
— og fyrir þeim, sem þú elskar. Ég
hata þig!
Svo bætti hún lágt við:
— En ég verð að lifa með þér.
Hún gat ekki flúið frá sjálfri sér.
Ef liún missti niður seiðinn, mundi
hann sjá hana eins og hún var.
í kvöld munaði litlu, liugsaði hún.
Hún var alls ekki afbrýðisöm vegna
konunnar i lestinni — það hafði
bara komið fát á hana gagnvart
svona fullkominni fegurð. Hún var
næstum búin að gleyma hvernig
fegurð var, og hún hafði sökkt sér
niður í örvæntingu æskuáranna.
Það voru liðnar fimm mínútur.
Eftir nokkra stund mundi hann
koma upp og sækja hana. Hún fór úr
daufgrænum kjólnum og fór í kjól
úr dökkrauðu flaueli. Hann fór
henni vel, og hún burstaði hárið
vandlega aftur.
Hún gekk liægt niður stigann,
fótatak hennar var mjúkt, en ákveð-
ið. Hann stóð við arininn og henni
brá, þegar hún sá svipinn á andliti
hans. Svona tæpt hafði það staöið,
svona tæpt, að hún hefði misst nið-
ur seiðinn!
Hún hló lágt.
— Ég skal se-gja þér, sagði hún,
ég held að þetta hafi verið út af
græna kjólnum. Ég hugsa að ég
noti hann aldrei framar. Hann hef-
ur aldrei farið mér vel.
Hún sá hve honum létti.
— Þetta var heimskulegt, sagði
hann hrærður. Iíomdu nú og gefðu
mér kaffið mitt.
HVE GLÖGGUR ERTU? LAUSN.
1. Regnhlífin er meira bogin. 2.
Það er kominn kross á kirkjuturn-
inn. 3. Afturljósið á bilnum er öðru-
vísi í laginu. 4. Þumalfingurinn á
manninum með regnhlífina sést. 5.
Stýri bílsins sést. 6. Loftspaðinn er
með þrjú blöð. 7. Boltinn lengst til
hægri hefur skrúfgapg alla leið.
Nýlagt gólf. Lausn.
Reitirnir, sem eru eins eru 6.
reitur í annari láréttu linunni að
ofan og 3. reitur i sjöttu línu að
ofan.
— Píp! Það varst þú, sem áttir að
koma með upptakarann!
— Mundu nú eftir að koma með
hann aftur á niorgun, eins og vant
er.
í B ÚÐA RHÚS
n
VERKS MI-Ð JU HUS
1
SAMKOMUWÚS
PRYSTIHÚS
Gnangrát Cetur
6£GM H/TA '•
OG KULDA
+20°
fWV
^20
Þér fáið einangrunarkostnaðinn endurgreiddan á fáum ár-
um í spöruðu eldsneyti. Það borgar sig bæði fyrir yður
sjálfa og þjóðfélagið í heild að spara eldsneyti svo sem
unnt er, og þar að auki er hlýtt hús (vel einangrað) mun
notalegri vistarvera en hálfkalt (illa einangrað).
Lækjargötu . Hafnarfirði . Sími 50975.
VIKAN 43