Vikan - 27.12.1962, Blaðsíða 41
Iu'imskl slolpiilíll þar að auki.
Karlmenn eru skeimur og til livers
er maðiir að eyða tíma og pening-
um í að ganga í augun á þeim? Hún
ákvað með sjálfri sér að steinhætta
að mála sig og fara ekki út á kvöld-
in nema einu sinni í mánuði og það
skyldi ekkert fá hana til að líta
nokkurn ikarlmann augum.
Hún hægði ferðina eftir nokkra
stund og kastaði mæðinni og um
leið og þreytan hvarf úr líkama
liennar, hvarf henni óttinn og lienni
flaug i hug livað mamma hennar
segði, þegar hún kæmi svona seint
heim og hvað hún segði þegar hún
heyrði hvað fyrir hana hafði komið.
Það var ljós í öllum gluggum
þegar hún kom upp tröppurnar og
liún minntist þess allt í einu að
hún hafði ekki fengið neitt leyfi til
að fara út og hún fann skyndilega
að luin var dauðþreytt og hana lang-
aði innilega til að komast í rúmið
strax og án útskýringa á gerðum
sínum.
— Heiða! Hún heyrði einhvern
kalla lágt á sig þar sem hún stóð
á tröppunum og sneri sér við. Gunna
kom og kíkti fyrir húshornið og
benti henni að koma og tala við sig
og andlitið á henni var úttúið af
forvitni og æsingi. Hún þreif í hana
eins og hún héldi að hún hlypi burtu.
— Hvar í fjandanum hefurðu
verið manneskja? Pabbi þinn er
óður get ég sagt þér, hann liringdi
til mín eftir bió til að spyrja eftir
þér. Hún þagnaði aðeins til að
draga andann. — Hvar varstu? Með
hverjum, segðu mér það fljótt, ég
er að deyja úr forvitni? Heiða lok-
aði öðru auganu íbyggin. — Það
segist nú ekki á stuttum tíma skal
ég segja þér og ef þú heldur að þú
hafir nokkurn tíma lent í öðru eins
þá skjátlast þér. Hún sneri í átt
að dyrunum. Það er víst bezt að
fara og meðtaka dóminn, sé þig á
morgun.
Gunna horfði á eftir henni með
virðingu og augnaráð hennar bar
einnig vott um töluverða meinfýsi.
— Þú mátt þakka fyrir ef pabbi
þirin lemur þig ekki. Ég hef aldrei
séð liann í öðrum eins ham.
Heiða yppti öxlum tilgerðarlega.
— Við föruin á bió annað kvöldt
•k
Skeggsjá Vikunnar
Framhald af bls. 8.
ur gæfu og gengis, — og kremjið
ekki of mörg kvenhjörtu."
Eins og framgengur af ofangengn-
um leiðbeiningum, er SKEGGSJÁIN
hið nauðsynlegasta plagg, og raun-
ar ómissandi til planleggingar og
snyrtingar gróðurhausa. Við sjáum
á þessu kerfi aðeins tvo lítilfjörlega
galla og er annar því miður okkur að
kenna, en hann er sá að við getum
ekki birt SKEGGSJÁNA í eðlilegri
og réttri stærð, plássins vegna, né
heldur á gegnsæjar plastplötur.
Þess vegna er öllum skegglausum
nauðsynlegt að hafa samband við
Kújoð sjálfa til að næla sér í fyrir-
myndirnar.
Og svo náttúrlega hitt, að Kújoð
gerir ekki nema hálft gagn, og tæp-
lega það, því þar eru aðeins fyrir-
myndir fyrir yfirvararskeggi. Það
er langt frá því að vera nóg. Það er
hreinasta hörmung að þurfa að horfa
upp á menn með nakinn neðri helm-
ing gróðursvæðisins. Það er tilsýnd-
ar eins og buxnalaus broddgöltur —-
hvernig svo sem hann lítur út.
íslendingar verða að halda sinni
fornu menningu í einu og öllu, og
mega ekki láta erlenda siði eða ó-
siði hafa áhrif á útlit sitt. Þess vegna
þarf hið fyrsta að fá færan sérfræð-
ing á þessu sviði, eins konar utan-
hauss-arkitekt, til að gera tillögur í
þessu máli, teikna upp helztu gerðir
helztu skegggerðanna, yfirvarar-
skegg (alíslenzkt), kjálkaskegg,
hökutopp, barta, vangaskegg, al-
skegg síðskegg og þakskegg. Síðan
þarf að gefa út SKEGGSJÁ fyrir
hverja skegggerð og flokka í flokka.
Það yrði síðan að varast það vel að
leyfa einkafyrirtækjum útgáfu og
sölu þessara SKEGGSJÁA, því
vel gæti farið svo að einhver hefði
eitthvað upp ár því. Alþingi þyrfti
þess vegna að samþykkja einkasölu-
HVAÐA STÆRÐ ÞARFTU?
Númer á sniöunum 38 J/0 Jf2 JfJf Jf6 J/-8 50
Baklengd í cm
Brjóstvídd ... .
Mittisvídd ....
Mjaðmavídd ...
Sídd á pilsi ....
. . 40 41 42 42 42 43 43
.. 86 88 92 98 104 110 116
. . 64 66 70 78 84 90 98
.. 92 96 100 108 114 120 126
70 í öllum stærðum -f- 5 cm í fald.
„OONA“.
Sendið mér í pósti hátíðakjól, samkvæmt
mynd og lýsingu í þessu blaði. Sem trygg-
ingu fyrir skilvísri greiðslu sendi ég hér-
með kr lOO.oo. E
Stærð ...... Litur ........................... S
Ef sá litur kynni að vera búinn, sendið mér þá S
.................... I
Nafn ..................................... j
Heimilisfang .................................. I
Saumtillegg. Já □ Nei □
lög og stofría þyrfti SKEGGSJÁR-
SÖI.U Ríkisins. Vegna áhuga míns
á þessu menningarmáli, mundi ég
e. t. v. vera tilleiðanlegur til að
taka að mér forstöðu stofnunarinn-
ar.
Auk dreifingar á SKEGGSJÁ
íslendinga, mundi stofnunin taka að
sér innflutning og sölu á sérstökum
matar og kaffistellum fyrir skeggja,
tannburstum með rauðu ljósi í
skaftinu, silkislaufum til skrauts,
krókapörum og pelsbútum, — dauð-
hreinsuðum spíra til utanhauss-
snyrtingar.
Það skal viðurkennt þegar í stað,
að þegar ræktunarframkvæmdir
hefjast fyrir alvöru á kjálkabörðum
íslendinga, mun það vandamál enn
einu sinni koma á daginn, hvernig
listamenn og blaðamenn líta út. Þeir
hafa hingað til haft forgöngu um
þetta mikla menningarmál, og geng-
ið framfyrir skjöldu til góðrar eftir-
breytni í utanhaussræktun, og það
svo rækilega, að pelsinn er í raun og
veru orðinn þeirra vörumerki, enda
hefur komið til mála hjá þeim að
hafa einn eða fleiri merkjasöludaga
á ári hverju og selja þá merki fé-
lagsins, — þrjú hár í fallegum
prjóni. Hvert hár merkir eina félags-
deild: 1.) Ófélagsbundnir listamenn
— 2.) Blaðamenn í sumarfríi, og 3.)
Aðrir.
Við umræður um þetta vandamál,
hefur komið fram sú gagnmerka til-
laga, að vegna þess að af því að
og fyrir því að skegg eru orðin svona
algeng, þá vendi félagsmenn sínu
kvæði í kross, — og gangi berir að
ofan.
—0-—
Til frekari skýringar á máli mínu
og til leiðbeiningar eftirkomendum
og áhugamönnum, birtast hér nokkr-
ar leiðbeiningarmyndir af Merkum
Samtíðarmönnum og Öðrum. Allir
þessir menn eru þekktir að snyrti-
mennsku og hjartagæðum, og Vik-
an veit og vonast til, að þeir taki
því létt, þótt þeirra virðulegi arki-
tektúr sé notaður hér, öðrum til
góðrar eftirbreytni.
G. K.
Dauðs manns spegill
Framhald af bls. 9.
mínútum fyrir átta, frú mín, og fór
beint inn í skrifstofu sína.“
„Já, einmitt það . . .“ Munnur
hennar var opinn og augun fjar-
ræn. „Þér haldið ekki — ég á við
— hann hefur heyrt í bjöllunni?“
„Ég held að hann hljóti að hafa
heyrt það, frú mín, þar sem bjallan
er rétt fyrir utan skrifstofudyrnar.
Vitanlega vissi ég ekki, að hr.
Gervase væri ennþá í skrifstofunni,
annars hefði ég að sjálfsögðu til-
kynnt honum, að miðdegisverður-
inn væri tilbúinn. Á ég að gera það
núna?“
Frú Chevenix-Gore greip þessa
uppástungu með auðsæjum létti.
„Ó, þakka yður fyrir, Snell. Já,
viljið þér gera svo vel. Já, vissu-
lega.“
Síðan mælti hún um leið og bryt-
inn gekk út úr stofunni:
„Snell er hreinasta gersemi. Ég
treysti honum algerlega. Ég veit
sannarlega ekki, hvernig ég ætti
að komast af án hans.“
Einhver umlaði vinsamlega til
samþykkis, en enginn sagði neitt.
Hercule Poirot, sem horfði nú með
skyndilega skreptri athygli yfir stof-
FÆST I ,
APOTEKUM
COIUH & CO
VIKAN 41