Vikan - 27.01.1966, Blaðsíða 44

Drepur sýkla!
Domestos er sterkt, fjölvirkt, sýklaeyðandi
hreinsiefni. Notkun þess tryggir hreinlæti.
Tvær flöskur af Domestos ættu ávalt að
vera til á hverju heimili. Ein í eldhúsinu—
önnur í baðherberginu.
Domestos
DREPUR ALLA þEKKTA SYKLA
X DOMl/lCE 7252
hafði hann grátið hans vegna, en
að öðru leyti hafði honum liðið vel
í Sao Paulo. Þetta var kót og há-
vaðasöm borg og sólin skein allan
daginn. Baumer áleit að hann gæti
stofnað til viðskipfa hér, þegar fram
í sækti. Nú sem stóð ngut hann
frídaganna. Fór á konserta, horfði
á kvikmyndir, velti sér í sólinni.
Það var gaman að geta þetta eftir
bernsku í Þýzkalandi, flótta til Norð-
ur-Afríku, ríkisfangsleysi, síðan aft-
ur til Þýzkalands, meiri felur, og um
sinn fangelsi í Spönsku-Morokkó,
áður en honum heppnaðist að kom-
ast til Englands, stofna fyrirtæki,
hitta Lange, hitta Craig.
Honum kom ekki á óvart að lesa,
að Craig hefði verið drepinn. Craig
var sterkastur þeirra allra, en hann
var líka veikastur fyrir. Þessvegna
hafði hann grætt mest fé, en ekki
heppnazt að lifa til að njóta þess.
Craig hafði ekki heefileika til að
skemmta sér. Baumer þótti fyrir þv!.
Hann hefði viljað láta Craig lifa
nógu lengi til að uppgötva gildi
ánægjunnar, eins og hann sjálfur
var nú að gera. En Craig hafði á allri
sinni ævi verið að stríða. Fyrir hann
var hvorki almennur friður né einka-
friður. Fyrir hann voru Mozart og
Velasquez ekki annað en nöfn, sól-
arlag ekki annað en forleikur næt-
urárásar, kona nokkurra mínútna
veiklyndisafslöppun. I þrjár vikur
naut Baumer þessa alls. Síðan fann
Cavalho hann. Stúlka, sem hann
þekkti, hafði dansað við Baumer í
klúbb í Sao Paulo, og minntist hans
vegna þess hve rausnarlegur hann
var. Að lokum varð Baumer að
segja Cavalho og aðstoðarmönnum
hans, hvar hann hefði komið pen-
ingunum fyrir og síðan drápu þeir
hann. Síðan urðu þeir fullir, brutu
plöturnar hans, rifu bækurnar hans.
Stúlkan, sem Baumer hafði dans-
að við, fékk gjöf. Hún valdi sér
heilagan Kristófer úr gulli.
Loomis hafði lokafyrirskipanirn-
ar handa þeim. Hann kom til þeirra
og talaði við þá, þar sem þeir lágu
undir sólarlampanum og söfnuðu
sér brúnum hörundslit, sem ekki
myndi valda þeim vanvirðu á
ströndunum, þar sem að vera fölur
var það sama og vera áberandi,
og þar af leiðandi vekja umtal.
Tengiliðurinn, Ashford, átti að koma
til fundar við þá í St. Tropez og
segja þeim nákvæmlega hvenær St.
Briac kæmi aftur til Nissa. L'ftir það
myndi hann ekki verða á vegi
þeirra.
— Hann er nefnilega öfugur,
sagði Loomis. — Þannig náðum við
honum. Hann er vinur næstráðanda
St. Briacs, Valére, sem ég sagði
ykkur frá. Piltar af okkar tagi ættu
ekki að eiga vini, Craig.
— Ég er ekki af ykkar tagi,
svaraði Craig. — Og mér þykir ekk-
ert fyrir því.
— Er þetta ekki allt saman ilm-
andi? sagði Loomis. — En ég var
að hugsa um allt það, sem í húfi
er, og ég sagði þér hvað það var.
Fjöldamorð og mjög sennilega
styrjöld. Svo ég setti þrýsting á
hann, nákvæmlega eins og þig. Ég
átti ekki margra kosta völ, sonur
sæll.
— Hefurðu þá séð hann?
Loomis hristi höfuðið.
— Grierson sá um smáatriðin —
og Grierson á að segja Ashford,
að hann sé að vinna fyrir þig, og
Grierson er aðeins venjulegur þorp-
ari, sem þú hittir á hinum gömlu,
góðu dögum ! Tangier.
— Þið hafið verið mjög vissir
um, að ég myndi hjálpa ykkur,
sagði Craig.
— Það skipti ekki miklu máli,
svaraði Loomis. — Við hefðum gert
það í þínu nafni hvort sem var.
Nú hef ég lofað Ashford, að La
Valére verði ekki snertur, eða öllu
heldur hefur þú lofað honum því
— nema ekki verði hjá.því komizt.
La Valére er svo sem ekkert án St.
Briacs. Eins og ég sagði þér, kann
hann að drepa, en hefur ekki mik-
ið í heilanum, og svo er hann þar
að auki ástfanginn. Við þurfum ekki
að hafa áhyggjur af honum. Það
er annað mál með Duclos, hann
var áður í alsírsku lögreglunni.
Hann er sadisti og hefur mjög ein-
strengingslegar hugmyndir. Meðan
einhver er til að gefa honum fyrir-
skipanir, er Duclos hættulegur.
Sama er að segja um lífverðina.
Þú verður einhvern veginn að kom-
ast framhjá þeim, og það hefst
ekki með mútum. Það eru tveir
staðir hugsanlegir, þar sem þú get-
ur hitt hann. Annar er heima hjá
honum í Villefranche, en hinn í
skrifstofu samtakanna í Nissa. Ash-
ford hefur lýst þessum stöðum fyr-
ir þér. Hann leit á Grierson, sem
kinkaði kolli. — Ef þú getur fengið
meiri upplýsingar um stofnunina,
verð ég þakklátur, en það mikil-
vægasta er að St. Briac deyi. Hvað
þarftu til þess?
— Bezt er að nota sprengju, svar-
44 VIKAN 4. tbl.