Vikan - 10.03.1966, Page 43

þér fáið fleiri rakstra
með Silver Gillette,
en nokkru öðru rakblaði
og þegar það kemur betra
blað, en Silver Gillette,
þá verður nafnið
Gillette á því.
pað bezta í rakstri hefur ávalt
komið frá Gillette.
Silver Gillette er ryðfría
rakblaðið,sem gefurstöðuga
mýkt og raunverulega langa
endingu.
SILVER GILLETTE-GEFUR FLEIRI RAKSTRA EN
NOKKURT ANNAÐ BLAÐ.
En við hverju er að búast ( svo fá-
mannahafnar. Það var nefnilega
ekkert spaug að láta taka sig, þá
var maður sektaður, látinn skúra
gólf eða eitthvað viðlíka ánægju-
legt. En allt gekk vel ( það skipti,
og allir komust inn fyrir 8.
— Var ykkur aldrei um og ó að
vera þarna?
— Nei, nei það var miklu verra
að vera fjarri. Við vorum oftast á
Borgundarhólmi á sumrin, og þá
fannst manni alveg hræðilegt að
lesa um lætin í Kaupmannahöfn.
Það var svo sem ekkert gaman að
vita til þess, að fólk var myrt (
rúmunum eða skotið upp við vegg
fyrir litlar sem engar sakir. En sög-
ur af því eru til hundruðum sam-
an og tilgangslaust að rifja þær
upp. Við vorum aldrei ( hættu, enda
skiptum við okkur ekki af neinu.
— Komuð þið svo heim fljótlega
eftir stríðslok?
— Já, og ég man alltaf, þegar
ég fór ( akademíið ( síðasta sinn
til að sækja ýmsa hluti, sem ég átti
þar. Prófessorinn minn ráfaði þar
um, dauðhræddur, taugaveiklaður
og eyðilagður maður. Bretarnir
höfðu lagt stofnunina undir sig, og
sóðaskapnum og eyðileggingunni
verður ekki með orðum lýst.
— Og svo gerðistu kennari við
Handlða- og myndlistarskólann,
þegar heim kom.
— Já, er það ekki furðulegt, að
ég skyldi gerast kennari eftir öll
þau leiðindi, sem ég hafði af skóla-
Kfinu?
— Og hvernig líkar þér svo starf-
ið?
— Mér Kkar það bara vel. Auð-
vitað tekur það dáKtinn tíma frá
sjálfstæðu starfi, en aftur á móti
veldur það þvf, að ég slitna ekki
úr tengslum við yngri kynslóðina,
kynnist stfellt nýju fólki, sem gam-
an er að fylgjast með.
— Hvað vill unga fólkið helzt
læra?
— Málaralistin er alltaf vinsæl.
Auglýsingateiknun er Kka eftirsótt
námsgrein. Skólinn er alltaf vel sótt-
ur.
— Eru margar stúlkur meðal
nemenda?
— Þær eru ekki síður áhugasam-
ar.
— Af hverju eru ekki fleiri kon-
ur meðal þekktra listamanna?
— Það er gamla sagan, þær
gifta sig, og börnin gefa þeim ekki
mikinn tíma til að standa við mál-
aratrönur eða með meitil ( hönd.
Margar hafa hug á að byrja aftur,
þegar börnin eru komin upp, en
treysta sér svo ekki til þess, þeg-
ar til kemur.
— Finnst þér vont að vera lista-
maður á íslandi?
— Listaverk eru seld á hlægilega
lágu verði hér. Stórt málverk selst
á áltka verði og fataskápur, sem
hver asni getur smíðað í fullkomn-
um vélum. Blöðin eru algerlega
dauð, Kta ekki við listum, nema
um sensasjón sé að ræða, ef t.d.
gamall maður eða öldungis ólærð-
ur maður tekur upp á því að mála.
Og almenningur er skilningslftill.
mennu þjóðfélagi?
— Væri ekki unnt að ala fólk
upp í listum?
— Jú, áreiðanlega. Það á að
byrja strax ( barnaskólunum, sýna
börnunum mýndir af listaverkum,
kenna þeim að skilja þau, þekkja
greinarmun á ýmsum listastefnum,
þekkja listamennina sjálfa. Það á
að fara með þau á söfn og sýn-
ingar. Það hefur enginn gaman af
málverkum, sem aðeins hefur séð
póstkort af landslagi.
— Segðu mér Sigurður, vantar
þig nokkuð lager undir málverkin
þfn?
— Mig vantar frekar málverk.
— Þú ert svona vinsæll.
— Eða svona afkastalítill.
— Kennslan tefur auðvitað fyr-
ir, og svo ertu mikið ( félagsmál-
um, er það ekki?
— Jú, ég er formaður Félags ís-
lenzkra myndlistarmanna, og svo
er nú; rétt einu sinni búið að pota
mér í sýningarnefnd. Félagsmálin
taka mikinn tíma, en þau auðga
mann Kka.
— Þú ert farinn að mála ab-
strakt, Sigurður.
— O-já, ég dunda svona við
þetta sitt á hvað. Ég er orðinn nógu
gamall til að viðurkenna fleiri en
eina stefnu, sjáðu. En ég hélt þú
ætlaðir ekki að minnast á list.
VIKAN 10. tbl. 43