Vikan - 11.05.1967, Blaðsíða 53

uniiDm'WiWlnTflWM
o
Eyrnalokkur mcS pcrlu á
endanum, en platan er úr
mörgum gullvírum, lóSuð-
um saman.
0
„Satt aS segja fékk cg þessa
hugmynd á ferö uppi i
HvalfirSi. í hvalstöSinni lá
eitthverl bein eSa breinbrot
úr lival og cinhvern veginn
varS mér formiS svo minn-
isstætt, aS ég gerSi skart-
grip svipaSan því þegar ég
kom lieim.“ Pctta er háls-
men og litlar perlur eru
neSst á strengjunum, sem
ganga í gcgnum hraun-
kcnndu brúnina í miöju.
Myndir: Ljósmyndastofa Kristjáns Magnússonar.
O
Eyrnalokkur. Tvær gullplöt-
ur meS strengjum á milli,
en hvorki efri né neSri
stöngin ganga í gegnum
plöturnar, þannig aS miS-
stykkiS er laust og hægt aS
leggja þaS saman, en með
þessu verður lokkurinn
skemmtilega á hreyfingu,
þcgar hann er kominn á
eyraö.
■ ■ ■ b ■ ■ a
Rætt véð Guðbrand Jezorski
r
Ég haföi árum saman gengið framhjá þess-
um glugga í Aðalstræti. Hann er vestan
megin við götuna og í honum héngu karl-
mannafataefni, en það var fátt, sem ég hafði
minni áhuga á. Þess vegna var ég víst búin
að ganga þar oft um án þess að taka eftir
því, að glugginn hafði að nokkru breytt um
svip. Þar voru að vísu enn fataefni, en þar
voru líka hlutir, sém fengu mig til að snar-
stanza. Þarna innan um strangana lágu sér-
kennilega fallegir skartgripir.
Þá fyrst fór ég að athuga hvaða nafn
stæði í glugganum. Jezorski stóð þar. Sjálf-
sagt einhver langt að kominn með þessar
frumlegu hugmyndir, liugsaði ég um leið
og ég gekk inn, albúin þess, að fara að reyna
að gera mig skiljanlega með handapati. Inn-
an við búðarboröið stóð glaðlegur kornungur
piltur í íslenzkri lopapeysu og spurði ég hann
liver gerði þessa frábæru gripi, en hann
varð hálfvandræðalegur og svaraði, að það
gerði hann nú sjálfur.
Berð þú þetta útlenda nafn?
— Skírnarnafn mitt, Guðbrandur, er ís-
lenzkt, enda er rnóðir mín íslenzk, Kristín
Guðbrandsdóttir frá Hóli í Hörðudal. Faðir
minn fluttist hingað frá Þýzkalandi 1932 og
fékk íslenzkan ríkisborgararétt löngu áður
en lögin um nafnabreytingu gengu í gildi.
Hann er klæðskeri og skiptum við hér með
okkur húsnæðinu.
— Forfeður þínir hafa kannski verið iðn-
aðarmenn langt fram í ættir í Þýzkalandi
og þú erft listhneigð þína þaðan?
— Afi minn kom til Þýzkalands frá Aust-
urríki og hann var líka klæðskeri, en mikið
meira veit ég ekki um föðurætt mína.
— Þú hlýtur að hafa byrjað snemma að
læra gullsmíði, og hvar lærðirðu?
— Ég lærði hjá Óskari Gíslasyni og var
í iðnskólanum. Ég fór til hans á sextán ára
afmælisdeginum mínum og var ráðinn þar
nokkrum dögum seinna. Að loknu prófi hér
fór ég til Þýzkalands og stundaði nám í tvö
og hálft ár í Kunzt- und Werkschule í Pforz-
heim, sem er einhver mesta gullsmíðaborg
í Þýzkalandi. Ég innritaðist í gullsmíði og
var það mitt aðalfag, en henni fylgja ýmis
------ó
Framhald á bls. 51.
19. tbi. yiKAN 53