Vikan - 18.05.1967, Page 29

Ég hef oft dvalizt í Belgíu. Og
1943 heimsótti ég belgísku ríkis-
stjórnina, sem þá var í útlegð í
London. Þeir voru reyndar heldur
leiðinlegir og tóku mér þurrlega,
en kannski hefur staðið illa á
fyrir þeim. Yfirleitt hefur mér
alltaf fundizt skemmtilegt að fá
hingað Belgíumenn og getað gert
eitthvað fyrir þá. Það er mikils
virði fyrir útlending í ókunnu
landi að geta snúið sér til ein-
hvers, ef hann þarf á hjálp að
halda.
Þegar ég var í London 1943,
var ég þar í sambandi við endur-
tryggingu fyrir Almennar trygg-
ingar, sem þá var nýstofnað. Það
var hrein hending, að ég var
með í stofnun Almennra trygg-
inga. Aðdragandi þess var svolítið
óvenjulegur og í stuttu máli
þessi:
Pétur Guðmundsson í Málar-
anum og Skafti Ólafsson áttu
Málarann saman. Það hafði eitt-
hvað sletzt upp á vinskapinn hjá
þeim, þannig að þeir gátu ekki
unnið saman. Annar hvor þeirra,
ég man ekki lengur hvor það var,
kom til mín og bað mig að leysa
málið og sætta þá. Ég þekkti
Skafta lítið þá, vissi aðeins að
hann var lýsismatsmaður, en
Pétur þekkti ég talsvert betur
og vissi að hann gat verið harður
í horn að taka. Ég komst fljótt
að raun um að sambandið milli
þeirra var í meira lagi slæmt.
Þeir hundeltu hvorn annan og
gátu ekki komið sér saman um
eitt eða neitt. Ég vissi sveimér
ekki hvað ég ætti að gera. Ég
kallaði fyrst Pétur fyrir mig og
síðan Skafta og reyndi að tala
þá til, en það gekk treglega. Ég
stóð í þessu stappi við þá í heilan
mánuð. Á endanum fékk ég þá
til að skrifa undir eins konar
samkomulag og þeir sættust.
Pétur sendi mér stóra Kjarvals-
málverkið, sem hangir þarna á
veggnum, að gjöf, og Skafti gaf
mér Vidalínspostillu í skinnbandi
fyrir að hafa sætt þá. Þeir voru
svona þakklátir.
Eftir þetta vorum við Pétur
miklir mátar. Hann minntist oft
á það við mig, að sér þætti ein-
kennilegt, að ekki skyldu vera
fleiri tryggingafélög starfandi
hér á landi. Sjóvá var þá stofn-
að 1917, og ég var einn af sfofn-
endum þess. En síðan hafði ekk-
ert tryggingafélag bætzt við
nema Trolle og Rothe.
— Voru þeir hér á landi Trolle
og Rothe?
— Já, Trolle var hér og Rothe
kom hér einnig. Það gerðist svo-
lítið skemmtilegt atvik, þegar
hann kom hingað sem skipstjóri á
dönsku herskipi. Það mun hafa
verið 1911 eða þar um kring. Þá
var sjálfstæðisbaráttan í algleym-
ingi, og Einar Pétursson, bróðir
Sigurjóns á Álafossi, festi blá-
hvíta fánann við bát og reri í
kringum danska herskipið, sem
Rothe stýrði. Og hann reri svo
oft í kringum skipið, að Rothe
missti loks þolinmæðina og tók
af honum fánann. Það varð mikið
havarí út af þessu. Þegar Rothe
ætlaði nokkru síðar að stíga. á
land, datt Einari í hug að stríða
honum svolítið og breiddi blá-
hvíta fánann við fætur hans
leiftursnöggt til þess að hann stigi
ofan á hann. Þá yrði hægt að
segja, að Rothe hefði fótum-
troðið íslenzka fánann. En Rothe
var fljótur að átta sig á hvað
um var að vera, og vatt sér und-
an snarlega, svo að Einari varð
ekki kápan úr því klæðinu.
Þannig var nú viðhorf sumra
Islendinga til þeirra „bauna“ sem
hér voru í þá daga. Hins vegar
vil ég taka það skýrt fram, að
ég hef alltaf komið mér vel við
íslendinga og aldrei átt í neinum
útistöðum við þá.
En við vorum annars að ræða
um stofnun Almennra trygginga.
Pétur í Málaranum vildi endilega
fá mig sem stjórnarformann. Ég
gaf lítið út á það, hafði aldrei
komið nálægt neins konar trygg-
ingum og var ekki meira en svo
trúaður á, að hægt yrði að reka
svoleiðis bisness. Við Ragnar H.
Blöndal vorum miklir vinir, og
hann átti að vera með í þessu
nýja fyrirtæki. Hann var mjög
fínn maður, nóbel — og hann
hvatti mig eindregið til þess að
taka þetta að mér. Ég var störfum
hlaðinn hjá Nathan og Olsen og
taldi mig hafa nóg á minni könnu,
en Ragnar bauðst til að aðstoða
mig í þessu nýja starfi eins og
hann gæti. Loksins sló ég til og
tók þetta að mér. Ragnar H.
Blöndal lézt nokkru síðar, en með
mér í stjórninni voru Geir H.
Zoega, Gunnar Guðjónsson, Sig-
urður Jónsson í Slippnum og
Gunnar Einarsson í Leiftri.
Fyrstu fjögur árin voru fjarska-
iega erfið, og samkomulagið í
stjórninni var ekki gott. Þeir
rifust hreinlega eins og hundar og
kettir, og ég átti í mestu erfið-
leikum með þá. Þetta endaði með
því, að hinir fóru úr stjórninni,
en við Gunnar í Leiftri sátum
einir eft.ir.
Síðar gekk starfsemin betur.
1944 gerðum við tilboð í allar
húsatryggingar í bænum og feng-
um þær, og það var ekki svo lítil
auglýsing fyrir nýtt fyrirtæki.
Okkur fannst sanngjarnt, að
Sjóvá tæki þátt í þessu með okkur
og við buðum þeim það, en þeir
neituðu.
Samningurinn var til fimm ára,
en 1949 kom fram tillaga í bæj-
arstjórninni um að segja honum
upp og fá ný tilboð. Sú tillaga var
samþykkt síðasta kvöldið, sem
hægt var að segja samningnum
upp. Hvorki Baldvin Einarsson,
forstjóri Almennra trygginga, né
ég vorum heima, svo að það náð-
ist ekki í neinn ábyrgan mann.
Hvorugur okkar fékk uppsagnar-
bréf, en hins vegar fullyrti bæj-
arstjórnin, að bréfið hefði verið
HUSMÆÐUR!
ROBIN HOOD hveitið er kanadisk gæða-
vara, sem að þér megið ekki láta vanta, ef
að þér viljið ná góðum árangri við bakstur
á hvers konar brauði og kökum
ROBIN HOOD hveitið ermjögríkt af eggja-
hvítuefnum og einkar drjúgt til baksturs.
ROBIN HOOD hveitið fæst í öllum kaup-
félagsbúðum á sérlega hagstæðu verði.
Innflutningsdeild
OPEL
KADETT
Nú einnig 4 dyra
Venjuleg gerð eða L (de luxe) gerð
Veljið úr 7 glæsilegum stærðum
10 fallegir litir eða 18 samsetningar
8 áklæði úr klæði eða leðurlíki
Diskahemlar, alternator, sportskipting
. . . og fjöldi annarra aukahluta
Ármúla 3 Sími 38900
20. tbi. VIKAN 29