Vikan - 12.06.1969, Blaðsíða 50

*■
RAFHA-HAKA 500 er sérstak-
lega hljóðeinangruð. — Getur
staðið hvar sem er án þess að
valda hávaða.
Öruggari en nokkur önnur
gagnvart forvitnum börnum og
unglingum.
Hurðina er ekki hægt að opna
fyrr en þeytivindan er STÖÐV-
UÐ og dælan búin að tæma
vélina.
RAFHA-HAKA 500 þvottavélin yðar mun ávallt skila yður full-
komnum þvotti ef þér aðeins gætið þess að nota rétt þvottakerfi,
þ. e. það sem við á fyrir þau efni er þér ætlið að þvo.
Með hinum 12 fullkomnu þvottakerfum og að auki sjálfstæðu
þeytivindu- og dælukerfi, leysir hún allar þvottakröfur yðar.
Þvottakerfin eru:
1. Ullarþvottur 30°
2. Viðkvæmur þvottur 40°
3. Nylon, Non-Iron 90°
4. Non-Iron 90°
5. Suðuþvottur 100°
6. Heitþvottur 60°
7. Viðbótarbyrjunarþvottur 90°
8. Heitþvottur 90°
9. Litaður hör 60°
10. Stífþvottur 40°
11. Bleiuþvottur 100°
12. Gerviefnaþvottur 40°
Og að auki sérstakt kerfi fyrir þeytivindu og tæmingu.
HIAB EB ÖBIIIII flflWS Hflfl?
Það er alltaf sami leikurinn í henni Yndisfríð okkar. Hún hefur
falið örkina hans Nóa einhvers staðar í blaðinu og heitir góð-
um verðlaunum handa þeim, sem getur fundið örkina. Verð-
launin eru stór konfektkassi, fuilur af bezta konfekti. og fram-
leiðandinn er auðvitað Sælgætisgerðin Nói.
Síðast er dregið var hlaut verðlaunin:
Gréta Björg Erlendsdóttir, Hofsvallagötu 21, Reykjavík.
Vlnninganna má vitja í skrifstofu Vikunnar.
Nafn
Helmlll
24.
Örkin er á bls.
verzlun. Þá var hann spurður, hvað
hann hefði keypt, og ekki stóð það
í honum: — Ég keypti fullt af viskíi,
helling af bjór og sæta stelpu, sagði
hann, og virtist ánægðari með sína
verzlun en við hinir allir til sam-
ans með okkar pinkla.
AÐ FELA HLUTINN.
Einn þekkti ég, sem stundum
átti það til að gleyma að verzla,
nema kannski þetta, sem sá hér
að framan var svo ánægður með.
En þegar hann keypti eitthvað til
að fara með heim, treysti hann sér
ekki til að geyma það sjálfur og
bað félagana að varðveita það fyr-
ir sig. En eftir á mundi hann aldrei,
hvort hann hefði nokkuð keypt, né
hverjir geymdu fyrir hann varning-
inn, og varð oft að ganga á Ununa
og spyrja, en svörin voru kannski
ekki alltaf sannleikanum samkvæmt.
Einu sinni sem oftar gekk hann
á röðina til að spyrja um pakka,
sem hann hafði gleymt að kaupa,
og þegar hann var orðinn nærri
vonlaus, kvaðst einn geyma fyrir
hann þrjá stóra kassa: Ávaxtakassa,
smjörkassa og fatapakka. Minn
maður varð harla glaður við og
þakkaði fyrir sig með mörgum
fögrum orðum, en sjálfsagt hefur
eitthvað hvinið í kerlu hans, þeg-
ar hún opnaði ávaxtakassann, því
hann var fullur af alls kyns járna-
drasli, smjörkassinn sömuleiðis. En
fatapakkinn var ófalsaður, nema
hvað hann var fullur af fötum af
karlinum sjáffum, sem strákarnir
höfðu stolið frá honum og pakkað
inn. Sagt var, að kerling hans væri
mesti vargur, svo vafasamt má
teljast, að hún hafi kunnað að meta
þetta grín.
HVAÐ GERÐIRÐU VIÐ
HUNDRAÐKALUNN?
Annars eru fæstir togarasjómenn
að burðast með kerlingu og krakka.
í fyrsta lagi hafa þeir ekki tíma
til að standa f slíku, og í öðru
lagi telja þeir sig ekki hafa efni
á að standa í slíku, eins og brenni-
vínið er dýrt nú til dags. Krakkar
þurfa einhver ósköp af mjólk að
drekka, og eins og allir vita er
hún rán dýr. Sagt var um einn vin
minn, að hann hafi sagt við konu
sína, þegar hún bar sig illa og
sagðist ekki eiga fyrir mjólk handa
börnunum: — Ertu snarvitlaus kona,
það er rétt að ég á fyrir einni —
hvað gerðirðu við hundraðkallinn,
sem þú fékkst fyrir nokkrum dög-
um? Tæplega er hér rétt með far-
ið, því alkunna er, að engin eru
eins rausnarlegir og höfðinglegir
gestgjafar og einmitt sjómenn.
En svona er þeirra llf, eins og
vinur minn, sem ég hitti á barn-
um, sagði. — Það er, sagði hann
með mæðusvip — hikk, kortér eftir.
— Kortér eftir af hveerjum fjandan-
um, spurði ég. — Kortér eftir af
lífinu, maður, sagði hann klökkur
og starði vonleysislega á klukkuna
yfir barnum, sem var að verða
þrjú.
☆
50 VIKAN tbl-