Vikan


Vikan - 21.08.1969, Blaðsíða 20

Vikan - 21.08.1969, Blaðsíða 20
Pompidou-hjónin á yngri árum. Georges Pompidou í bernsku ásamt foreldrum sínum. Faðirinn gengur á hækj- AUÐVELD LEIÐ Á EFSTA TINDINN líkt og Þjóðverja sjálfa, en gera de Gaulle eins konar sýslumann á Mada- gaskar. Það síðastnefnda er kannski það, sem hann hefur átt erfiðast með að fyrirgefa Bandaríkjamönnum. Og svo hæfilega mörgum árum eftir stríðið, þegar Frakkar voru mátulega djúpt sokknir ! það fen ringulreiðar sem þeir alltaf lenda í þegar þeir reyna að praktísera lýðræði í alvöru, þá tekur hann á ný við stjórnartaumunum og breytir La France á svip- stundu úr hálfgjaldþrota, lítilsmetnu bandarísku fylgiríki í ríki með ör- uggan fjárhag, sjálfstæða utanríkisstefnu og meira að segja kjarnorku- vopn. Að vísu var hlutverk það, er hann ætlaði Frakklandi og lét það leika á vettvangi alþjóðamála, stórum meira en svaraði til íbúafjölda þess — fimmtíu milljóna — og auðlindanna sem það réði enn yfir. En þetta tókst furðanlega. Frakklandi bregður þv! við brottför de Gaulles, sem í fleiri en einum skilningi var höfði hærri en landar hans flestir. Og fleirum bregður við, ýmist til hins betra eða verra. Það hlakkar sjálfsagt í Bretum þessa dag- ana; tvívegis hafði de Gaulle orðið þeim Þrándur ! Götu þegar þeir ætl- uðu í Markaðsbandalag Evrópu. Aumingja fólkið í Bíöfru, sem stöðugt er verið að reyna að útrýma með brezkum vopnum, kætist llklega minna, því að það eru frönsk vopn og frönsk áhrif í milliríkjaviðskiptum sem átt hafa drýgstan þátt ! að halda í því lífinu síðasta árið. Arabar Vestur-Asíu hafa líka ástæðu til harms, því að de Gaulle var næstum eini vinurinn, sem þeir áttu í hópi vestrænna stjórnmálamanna. Og trúlega hefur brott- för hans ekki hvað sízt verið talin til tíðinda í Washington, jafn óþægur Ijár ( þúfu sem le grande Charles hefur reynzt Bandaríkjamönnum. [ Frakklandi hafa umskiptin valdið lítilli ólgu. Þótt Frakkar séu til- finningasamir öðrum þræði, eru þeir miklu fremur skynsemdarsinnar af skóla Descartesar. Flestir þeirra munu því hafa afgreitt það liðna með gallneskri axlaypptingu — líkt og franskt sjálfstæði eftir innrás Hitlers — og hafizt síðan handa við að aðlagast nýjum aðstæðum með sem þægi- legustu móti. Því verður ekki neitað að eftirmaður de Gaulles er öllu dæmigerðari fransari en hann var sjálfur. Georges Pompidou, sem er rúmlega hálf- Pompidou í herþjónustu. Hann barðist hvorki með de Gaulle eða neðanjarðar- hreyfingunni.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.