Vikan - 26.11.1970, Page 38

DÚNH FETI FRAMflR
í ÚRVALI OG GÆÐUM
AUÐBREKKAN ER AUÐFARIN
TIL AÐ SJÁ ÞAÐ NÝJASTA T DÚNA
—■ Já, hann vissi um það og
líka hver hafði gert það.
— Hver var það?
—• Það veit ég aftur á móti
ekki. En þegar Leo settist inn í
vélina, fór hann að fingra við
einhverjar lausar leiðslur og
tautaði: „Jæja, það var svo sem
auðvitað. Andskotans fíflið“. Svo
stökk hann út úr flugvélinni og
fór inn í næsta símaklefa. Það
gerði ég líka.
— Hvert hringdi hann?
— Ég veit það ekki heldur. Ég
yfirgaf hann og lét hann sjálfan
um að koma sér til flugvélarinn-
ar. Um kvöldið heyrði ég í út-
varpinu að flugvélarinnar var
saknað.
Cissi horfði með athygli á and-
lit Samsons. Svipur hans var,
eins og venjulega, óræður, en
hún hafði á tilfinningunni að
hann hefði sagt satt.
—• En hversvegna heldurðu að
hann hafi lagt af stað, þegar hann
vissi að bæði loftskeyti og blind-
lendingartæki voru biluð?
Samson yppti öxlum.
— Tja ég veit ekki! Það hefir
líklega átt að vora hugrekki.
Hann þurfti ekki að reikna með
opinberum flugvöllum, hvorki í
AUÐBREKKU 59 KÓPAVOGI
V} sími 42400
Finnlandi eða Svíþjóð, svo hann
þurfti ekki að kalla upp flugturn
til að biðja um leyfi til að taka
af stað eða lenda. Og hann var
frábær flugmaður. Ef veðrið
hefði verið gott, er enginn vafi á
því að hann hefði komizt þetta
heill á húfi. Hann hefði þá flog-
ið aðeins eftir korti og kompás.
— Svo —• svo þetta hefir þá
ekki verið morð?
Samson hló kuldalega.
— Nei, það var hrein hending
að þetta skeði. En segðu mér eitt,
Cissi?
Hún fann að hann horfði rann-
sakandi á hana, áður en hann
hélt áfram: — Hversvegna ertu
svona áköf um að vita allt við-
víkjandi Leo van der Heft? Hann
var dauður, löngu áður en þú
fluttir í þetta hús.
— Það er vegna Mikaels!
Orðin hrukku ósjálfrátt út úr
henni, áður en hún hugsaði sig
um. Undrunarsvipurinn á Willie
var greinilegur.
— Mikael? Er það drengurinn
ykkar...?
— Já, — nei, — það er að
segja....
Cissi var svo vandræðaleg að
hún vissi ekkert hverju hún átti
að svara.
— Hvernig í ósköpunum getur
mánaðargamalt barn komið þessu
máli við?
Cissi sat grafkyrr og ráðalaus.
Kyrrðin var þrúgandi, — þangað
til þögnin var rofin af Willie —
og nú var rödd hans bæði hlý og
vingjarnleg.
— Ég hefi lengi haft það á til-
finningunni að það séu meiri
flækjur í þessu máli, en ljóst er
á yfirborðinu. Ég er flæktur í
þetta og þú líka, Cissi. Væri ekki
skynsamlegt að við ræddum svo-
lítið um þetta af einlægni?
Cissi reyndi að hugsa rökrétt,
en samt var það ósjálfrátt að hún
svaraði:
— Já, Willie, við skulum ræða
um þetta í einlægni.
Hann hlustaði þögull á hana,
en þegar hún hafði lokið máli
sínu, leit hann rannsakandi á
hana.
— Jæja svo drengurinn er ó-
skilabarn! Ja, — ég hefði átt að
vita það. Konur eru ekki vanar
að fæða börn sín um borð í bát-
um. Og þú heldur að einhver i
þessu húsi eigi drenginn?
— Ég held að móðir hans búi
hér, eða hafi búið hér.
— Við getum útilokað frú
Skopalski. Þá eru aðeins eftir
Elisabeth Sture og Sylvia van
der Heft.
— Gleymir þú ekki einni,
Willie?
— Hver ætti það að vera?
— Katja. Hún var hér í hús-
inu kvöldið sem við fundum
Mikael. Og þar áður hafði hún
ekki komið hingað í hálf ár.
Cissi horfði, svolítið hræðslu-
leg, á Willie, en hann sýndi eng-
in merki reiði.
— Það er reyndar ekki ómögu-
legt. En af sérstökum ástæðum
veit ég að hún hafði líka aðra
ástæðu til að halda sig í fjarlægð.
Ég held að hana hafi grunað að
Leo þvingaði peninga út úr mér
og að það var vegna hennar.
— Hvaða tök hafði hann á
henni?
— Hann kom til mín og hélt
því fram að Katja hefði ekki
landvistarleyfi, hún hefði komið
ólöglega til landsins og að hann
gæti látið reka hana úr landi.
— Hvað. kom það þér við?
Hann yppti öxlum.
— Ekkert. Eftir þessa heim-
sókn Leos, sá ég hana ekki — og
vissi ekki hvar hún hélt sig. Ég
gat ekki einu sinni komist að
því hvort hann sagði satt. Það
eina sem ég gat gert, var að
borga, — til öryggis, skilurðu.
Öryggis hennar.
— Svo þú heldur að hún hafi
haldið sig í fjarlægð vegna þess
að hún hafi vitað um þessa fjár-
kúgun? En ef hún hefir nú ekk-
ert vitað um það?
— Hvaða ástæða önnur getur
verið fyrir því?
— Veiztu ekki að hún ... Cissi
hugsaði sig dálítið um, — að hún
er dóttir Skopalski hjónanna?
Hann hafði gengið um gólf, en
nú nam hann snöggt staðar.
— Katja? Dóttir Skopalski
hjónanna?
— Já, þessvegna kom hún til
þessa húss, — til að finna for-
eldra sína. En til allrar óham-
ingju voru þau á ferðalagi og
hún hitti Leo van der Heft, sem
hjálpaði henni á sinn sérstaka
hátt.
Þú ert gleraugnalaus, þetta er vinkona mín, ekki
vinnukonanl
Láttu ekki svona, það eru fleiri en ég sem stunda
kvöldvinnu,-
38 VIKAN «. tbl.