Vikan - 24.06.1971, Síða 6

STIGIÐ A TOMAN
SALTSTOKK
Svipmyndir frá Saltvíkurhátíðinni um hvítasunnuna
Meðfylgjandi myndir tók
ljósmyndari VIKUNNAR, EgilJ
Sigurðsson, í Saltvík um hvíta-
sunnuna, á hátíð þeirri er
hljómsveitin Trúbrot stóð fyrir
í samvinnu við Æskulýðsráð.
Það hefur margt verið ritað
og rætt um þessa hátíð og hún
er álitin hafa misheppnast.
Allavega slógu nokkur dag-
blaðanna því upp á forsíðu
strax eftir helgina, og eitt
þeirra hafði meira að segja eft-
ir einum verði laganr.a að ung-
lingum væri „ekki treystandi.“
Slíkur uppsláttur verður að
teljast mjög varhugaverður,
enda beinlínis rangur. Það vita
allir sem vilja yita, að það var
aðeins örlítið brot af unga fólk-
inu sem bróst vonum forráða-
manna, en meirihlutinn var til
fyrirmyndar, — sem er meira
en hægt er að segja um meiri-
hluta þess fullorðna fólks sem
hátíðina heimsótti. Nægir þar
að benda á tvö dæmi sem Hin-
rik Bjarnason, framkvæmda-
stjóri hátíðarinnar, gaf í blaða-
viðtali ekki alls fyrir löngu.
Annað dæmið var þess efnis, að
maður nokkur kom inn á skrif-
stofu Hinriks og kvartaði illi-
iega undan öllu fylleríinu á
svæðinu; taldi það þjóðar-
skömm með meiru. Siálfur var
hann svo drukkinn, að hann gat
varla staðið. Hitt dæmið sem
Hinrik minntist á var, að
gæzlumenn komu að tveimur
ungum stúlkum, sem voru að
stumra yfir fullorðnum manni,
sem var ofurölvi. Það var faðir
annarrar stúlkunnar, og hafði
hann komið á svæðið til að
fylgjast með því, að dóttir sín
hagaði sér almennilega.
Og uppslátturinn sem við
minntumst á hér að ofan er
rangur vegna þess einfaldlega
að það þykir ekki góð uppeld-
isaðferð að rasskella börn. Yf-
irleitt forherðast þau, ef svo
má að orði komast, og því er
ástæða til að leggja áherzlu á
það góða sem fram fer á slík-
um skemmtunum og þess meiri
óstæða er til að ætla að betur
gangi næst. Enda sögðu ung-
mennin sem stóðu að hátíðinni
þegar þau voru spurð hvort þau
ætluðu að reyna aftur að ári:
„Hvað heldurðu?" Lifi baráttu-
viljinn!
Það virtist nokkuð útbreidd
skoðun þegar það fór að spyrj-
ast að halda ætti mikla hátíð í
Saltvík um Hvítasunnuna, að
nú væri búið að leysa „hvíta-
sunnuvandamálið". Þarna ætti
að safna öllum unglingunum
saman á einn stað, láta
Saltvík '71" var hugsuð sem hátíS friðar og mannkærleika. Þessi tvö lifðu það i reynd.