Vikan - 23.09.1971, Blaðsíða 44

Nítl frá
Hnsoagnavorzlui Revkiavíknr

■ '
NÝTT SEM VEKUR ATHYGLI
I
Þægilegt og vandað sófasett, stoppað með bezta fáanlega svampi. — Islenzkt
og norskt ullaráklæði eða plusáklæði. — Hagstætt verð.
Hnsnaonaverzlnn Revkiavíkur
Brautarliolti 2 — sími 11940.
komið í kring eftir diplomat-
iskum leiðum, ef svo má segja.
Að öðrum kosti hefði aldrei
orðið af henni. Það var erfitt
um ferðalög og ekki þótti ráð-
legt að fljúga. Hagg valdi því
sjóleiðina, þó að erfið væri,
hann tók sér far með flutninga-
skipinu Satúrnus, en skipið var
25 sólarhringa á leiðinni frá
Gautaborg til New Orleans.
Ekki er hægt að segja, að
þetta væri þægilegt fyrir íþrótta
mann á leið til keppni því að
lítið var hægt að æfa á leið-
inni, eins og auga gefur leið.
Ferðin tókst í alla staði vel og
um fáar íþróttaferðir hefur ver-
ið skrifað meira í blöð en þessa.
Árangurinn var frábær, Hágg
tók þátt í 25 hlaupum og sigr-
aði í þeim öllum. Veðrið á leið-
inni með Satúrnus var slæmt
og aðeins 12 dögum eftir kom-
una til Bandaríkjanna tók
Hágg þátt í fyrstu keppninni
gegn bandaríska stórhlauparan-
um Gregory Rice, sem talinn
var ósigrandi vestra. Gunder
tók strax forystuna í hlaupinu
og stíllinn og hlaupalagið var
létt og leikandi eins og áður,
en ferðalagið hafði ekki haft
góð áhrif og hitinn í New Or-
leans var mikill, þannig að tím-
inn var slakur fyrir Hágg,
14:48,5 mín. Gregory Rice barð-
ist hetjulega í hlaupinu og var
50 metrum á eftir Hágg í mark,
algerlega úrvinda af þreytu.
Það varð að bera hann inn í
búningsherbergið og hann var
í tvo klukkutíma að ná sér eft-
ir hlaupið. Hann tók aldrei oft-
ar þátt í keppni eftir þetta.
Helzti keppinautur Hágg í ferð
inni, var bandaríski meistarinn
í 1500 m. hlaupi, Gilbert Dodds,
„hlaupandi presturinn" eins og
hann var kallaður. Hann var
góður íþróttamaður og frábær
félagi. Dodds hafði þó aldrei
neina möguleika í keppninni
við Hágg.
Þó að tímar Haggs væru ekk-
ert sérstakir, miðað við fyrri
árangur, verður að taka tillit
til þess, að brautir voru yfir-
leitt slæmar og árangur hans
í míluhlaupi í Boston, 4:05,3
mín. var mjög góður, miðað
við aðstæður.
Heima í Svíþjóð fór eins-
konar Hágg farsótt um landið,
allsstaðar var talað um afrek
þessa látlausa hlaupara og blöð-
in voru yfirfull af frásögnum
um sigra hans.
En brátt fékk Hágg um ann- ■»
að að hugsa. Þegar hann var í
keppni í Chicago, kom skeyti
frá Svíþjóð, sem í stóð, að
landi hans Arne Andersson
hefði sett nýtt heimsmet í mílu-
hlaupi og bætt heimsmetið um
2 sekúndur, tími Anderssons
var 4.02,6 mín. Hágg varð mjög
hugsi út af þessu. Andersson
hafði ekki sagt sitt síðasta orð,
því að skömmu síðar hljóp
hann 1500 m. á 3:45,0 mín. og
sá tími var einnig betri en
heimsmet Hággs.
Unnendur frjálsiþrótta biðu
óþreyjufullir eftir keppni þess-
ara tveggja manna sumarið
1944, það hlaut eitthvað mikið
að gerast, þegar þeir kepptu.
Annarsvegar Hágg, sem átti 11
heimsmet og hinsvegar Arne
Andersson, sem slegið hafði
eign sinni á tvö af beztu met-
unum. Flestir reiknuðu með
sigri Hággs, hann hafði ein-
hver sálarleg tök á Andersson
og tapaði sjaldan fyrir honum.
Fyrsta keppni þeirra félaga var
í Östersund og vegalengdin var
tvær enskar mílur. Hágg sigr-
aði á nýju heimsmeti, 8:46,4,
en Andersson hljóp á 8:47,8.
Stóra einvígið í Stokkhólms-
stadion, eða svo sögðu blöðin,
olli miklum vonbrigðum. And-
ersson sigraði í 1500 m. á 3:48,9
mín. Áhorfendur voru von-
sviknir því að hvað er það,
þegar búizt er við heimsmeti.
Það versta var, að Hágg svar-
aði ekki endaspretti Anders-
sons. „Ég held, að Hágg hafi
verið að leika sér“, sagði And-
ersson eftir hlaupið.
Það var hlaupari í hefndar-
hug, sem hóf hlaup gegn And-
ersson í Gautaborg tíu dögum
síðar. Hágg var mjög ákveðinn.
í þessu hlaupi kom fram hlaup-
44 VIKAN 38. TBL.