Vikan - 14.10.1971, Síða 34

Ilvar fæ§t
Pira - system?
Pira-System fer sigurför um heiminn eins og fram kemur
í samtaii við uppfinningamanninn, Olle Pira, í Vikunni 29.
júlí sl. Hús og skip hefur einkaumboÖ fyrir Pira System.
Það er selt í verzluninni í Norðurveri, Hátúni 4A. Allt ann-
aS, sem selt er undir þessu nafni annars staSar, eru eftir-
líkingar, sem ber aS varast.
PIRA SYSTEM — EinkaumboS á íslandi: Hús og skip,
sími 21830.
þriðjudögum og föstudögum,"
sagði Helgi, þegar við spurðum
hann útí skemmtikraftinn
óvænta (ekki hefði ég viljað
vera hann morguninn eftir!).
„Þá fáum við fólkið til að koma
upp og syngja. Addi í Hárinu
kemur oft og fleira gott fólk.
Þetta er fyrst og fremst til að
fá fólk til að vera frjálst. Það
er líka ástæðan fyrir því að ég
er kjaftfor, eins og þú kallar
það. 80—90% af íslendingum
eru smáborgarar og þeim líður
ekki vel á dansleik fyrr en þeir
eru búnir að fá sér nokkur glös.
Ef ég get fengið fólk til að
gleyma sjálfu sér um stund,
með því að vera ruddalegri en
það sjálft, þá líður því vel.
Allar hömlur losna af því og
það skemmtir sér í miklu stuði
frá 10—2. Ég er búinn að vera
með Hauka í 8 ár og þetta hef-
ur alltaf reynzt mér bezt og
það er okkar skoðun að svona
verði þetta að vera. Maður
verður að vera svolítið „röff“
við fólkið.“
„Þetta er röff skoðun.“
„Já, við gerum okkur líka
fyllilega grein fyrir því. Sumir
eiga bágt með að sætta sig við
þetta (Helgi segir til dæmis í
syrpuskiptum: Jæja, andskotizt
þið í sætin og fáið ykkur
sjúss!), en þeir sem koma hing-
að að staðaldri, eru ánægðir og
eitthvað hlýtur að liggja að
baki þeirri staðreynd að hjá
okkur er alltaf góð stemmning
og troðfullt hús kvöld eftir
kvöld.“
„Til að segja alveg eins og
er, þá fannst okkur þið ekki
vanda músíkina mjög.“
„Nei, enda er það alls ekki
ætlun okkar að leggja okkur
svo mjög fram. Það sem við
viljum gera er að skemmta
fólkinu og okkur og því fylgj-
um við engri línu. Við spilum
það sem okkur þykir skemmti-
legt og fólkið kann að meta, en
hitt er svo annað mál, að á
mánudögum, þegar allir eru
þunnir, þá spilum við með það
fyrir augum að vanda okkur.
Þá geturðu heyrt það bezta
sem við höfum upp á að bjóða.“
„En eruð þið þá alltaf jafn
vel upplagðir til að skemmta
ykkur, 6 kvöld í viku?“
„Alltaf. Ef við værum í vondu
skapi myndum við hætta þessu
því þá leiddist fólki. Eins og
ég var að segja, þá er ég bú-
inn að vera með Hauka í 8 ár
og hef alltaf farið eftir þessu
boðorði. Við eigum náttúrlega
okkar einkalíf, fjölskyldur og
annað, en þau vandamál sem
upp koma í því sambandi för-
um við ekki með nema að
sviðinu. Á sviðinu skemmtum
við okkur.“
Og víst er að engum leiðist
á balli hjá Haukum.
☆
LIFÐU LIFINU
Framhald aj bls. 11.
— Það getur varla verið,
sagði Michael.
Ég spurði hvort hann vildi
aftur í glasið.
— Ég vildi það gjarnan, en
það er orðið svo áliðið ...
— Jæja, við sjáumst þá á
morgun, sagði ég í skyndi, áð-
ur en hann hafði tækifæri til
að segja meira. Michael er mjög
skemmtilegur, en ég hafði tekið
eftir því að Robert var þögull
og fjarrænn. Hann hafði varla
sagt orð allt kvöldið. En hon-
um hefði átt að þykja gaman að
sjá þessar myndir, eins og okk-
ur Michael.
Ég var ákveðin í að byrja
ekki á samræðum við Robert að
svo stöddu, ég ætlaði að sjá til
hvort eitthvað sérstakt amaði
að honum. Það gat verið að
hann væri aðeins þreyttur,
hann hafði unnið eins og ber-
serkur undanfarið.
Eftir að hafa fylgt Michael til
dyra, sagði ég. — Michael er nú
alveg prýðilegur, finnst þér það
ekki líka?
— Jú, jú, hann er það, sagði
Robert', en hann var ennþá
viðutan.
— Mér finnst ótrúlega gaman
að skoða þessar kjánalegu
myndir, finnst þér það ekki?
— Ó, jú, jú. Þær eru nokkuð
góðar.
En þegar hann sagði þetta,
leit hann ekki einu sinni á mij;;
starði aðeins fram undan sér.
— Hvar hefur þú verið í
kvöld? spurði ég blíðlega.
— Hvað áttu við?
— Þú hefur verið svo fjar-
rænn, svo langt í burtu allt
kvöldið.
— Ég var í Afríku, sagði hann
dauflega.
— Robert?
— Já.
Ég bleytti varirnar, ég varð
að vita ...
■— Robert, hefurðu séð kon-
una þína nýlega?
Nú sneri hann sér að mér. —
Þú veizt það ósköp vel að það
hefi ég ekki gert.
Svo ákvað ég að segja honum
að ég hefði séð hana. Hann
spurði hvenær það hefði verið
og ég svaraði því.
— Hversvegna ertu að segja
m*r þetta núna, úr því þú hef-
ir ekki sagt mér það fyrr? Hann
var rólegur- að sjá, en röddin
var kuldaleg. Mér fannst eins
og ég væri að játa smáyfirsjón
fvrir föður mínum; yfirsjón,
'•em hann vildi ekki heyra tal-
að um.
Ég fann á mér að Robert vildi
hætta þessu samtali, ef ég gæfi
honum tækifæri til þess. Jæja,
ég hafði ekki löngun til að láta
við það sitja ... — Ég sagði þér
þetta nú, vegna þess að mér
finnst nauðsynlegt að við tölum
rækilega saman.
— Hvað vildi hún þér?
— Það var ekki hún sem átti
frumkvæðið. Það var ég sem
vildi hitta hana. Mig langaði til
að tala við hana ... um sjálfa
mig ... um okkur ... Svo sagði
ég honum að hún hefði komið
til mín og ég sagði honum líka
að hún hefði verið hrifin af
íbúðinni, sagt að hún minnti á
íbúðina, sem þau höfðu haft
saman
Hann anzaði því ekki, svo
það var engu við að bæta. Ég
myndi fá mér glas af volgri
mjólk og við myndum fara í
rúmið, — elskast — og næsta
morgun — voilá! svo kæmi ann-
ar sólarhringur.
34 VIKAN 41.TBL.