Vikan - 14.10.1971, Side 47

upp fyrr en búið var að stinga
hann 14 lensum. Þá var hann
„náðaður" af áhorfendum.
—• Þegar vorið 1961 var El
Cordobes með svimandi háar
tekjur, sumpart fyrir fyrirlitn-
ingu sína á dauðanum en aðal-
lega fyrir auglýsingaklœki El
Pipo.
í borginni Andujar var El
Cordobés látinn gefa kryppl-
ingi nokkrum hjólastól og
stilltu báðir sér upp kryppl-
ingurinn og nautabaninn, svo
Ijósmyndarar gætu fest atburð-
inn á filmu. En um leið og
blaðamennirnir voru farnir, tók
El Pipo stólinn aftur. Það átti
að nota hann aftur siðar.
í Pondosa var nokkrum fá-
tœklingum boðið í mikla veizlu
á finasta veitingastað bæjarins.
Ljósmyndararnir sátu um að
mynda veizluna — eða upphaf
hennar — í gríð og erg og fóru
síðan með myndirnar af góða
stráknum El Cordobés. Borðin
svignuðu af krœsingunum og
fátœklingarnir fengu tár í aug-
un af öllum matnum, tugir
rétta. En um leið og El Pipo
var viss um að allir blaðamenn
vœru á bak og burt, lét hann
bera allt af borðum nema ein-
faldan laukrétt. Það dugði í
tóma maga úrhraksins.
í Barcelona stóð El Cordobés
á svölum gistihúss síns og henti
árituðum 100 pesetaseðlum til
mannfjöldans fyrir neðan. El
Pipo hafði þó áður komið fyrir
miklum fjölda samstarfsmanna
sinna, sem sáu til þess að megn-
ið af peningunum lentu aftur í
vasa. El Cordobés.
El Cordobés var löngu búinn
að grœða sína fyrstu milljón
þegar hann gerði sér Ijóst að
hann átti við mikið vandamál
að stríða. Hann kunni hvorki
að lesa né skrifa. Það eina sem
hann kunni með penna að fara,
var að krota Manuel Peréz. Yf-
irleitt var það þó illa lœsilegt.
En það dugði fyrir ávísana-
heftið.
Og í heilt ár sat matadorinn
á skólabekk, ekki minna en tvo
tíma á dag, til að lœra að lesa
og skrifa með miklum harm-
kvælum.
Girondino hefur þegið þrjár
lensustungur á kaf í skrokkinn.
Hann drýpur höfði og múgur-
inn dreypir á konjakspelunum.
Það orgar formælingar að dös-
uðu dýrinu.
Lúðrablástur: Annar þáttur.
Los Banderilleros stökkva inn
í hringinn, tveir menn sem eiga
að reka breiðodduð spjót
(banderillas) í háls tarfsins og
þá stendur blóðið út í loftið í
stórum bunum. Spjótin eru
„prýdd“ með marglitum papp-
írsræmum.
Girondino krafsar illskulega í
sandinn og veður á móti fyrri
banderilleranum. Hann er stíf-
ur sem klettur. Með yfirveg-
aðri ró tekur hann nokkur létt
skref á móti dýrinu og þegar
nautið er með hornin nær al-
veg við hann, hreyfir hann sig
örlítið og rekur fyrstu tvö
spjótin á kaf í háls þess. Hvert
dýr þarf á milli fjögur og sex
slík „banderillas“ í sig.
Girondino þarf fjögur. Hann
hristir höfuðið og reikar um-
hverfis kvalara sinn með horn-
in við jörðu. Hann er ekki viss
um hvað á til bragðs að taka.
Rafael „El Pipo“ Sanchéz og
Manuel „El Cordobés“ Benitez
Peréz, sýndu fljótt að þeir voru
hinir fullkomnu samstarfsmenn.
Nautabaninn varð fljótt hetja í
heimalandi sínu fyrir sérstœðan
stíl sinn. Hann hafði fært fólk-
inu eitthvað nýtt og það hreifst
af œðruleysi hans; fram til árs-
ins 1964 var því oft haldið fram
að hann vœri geðveikur að þora
það sem hann gerði.
Hann fékk líka borgað fyrir
það. Árið 1963 lá hann 7 sinn-
umum á skurðarborðinu eftir
að hafa fengið hornin i sig. 11
lítrum af blóði var dœlt í hann
— met í sögu læknastéttarinnar
á Spáni.
Og El Pipo gerði sitt. Hvað
eftir annað spreðaði hann
sögum um, að El Cordobés lægi
fyrir dauðanum eftir at; að hon-
um hefði verið veitt síðasta
smurningin af presti; að hann
kœmi aldrei inn í hringinn aft-
ur. En Cordobés kom alltaf aft-
ur og fólkið hreifst.
Hann var yfirleitt heill á húfi
þegar sögurnar gengu, og hélt
sig burtu frá skarkalanum, en
Spánn stóð á öndinni þegar El
Pipo hélt blaðamannafundi sína,
sendi fölsuð skeyti og réði grát-
konur.
Blöðin skrifuðu margra kíló-
metra langar greinar um hreysti
og þor hins mikla El Cordobés.
Útvarpsstöðvar sendu út sér-
staka þœtti um líðan hans og
þegar kom í Ijós að El Cordobés
„hafði yfirstigið veikindi sín“,
dansaði fólk á götum úti.
Laun matadorsins hækkuðu
stóðugt. Sumarið 1966 fékk
hann þrjár og hálfa milljón ísl.
kr. fyrir að drepa tvö dýr í einu
og alls hefur hann ekki komið
sjaldnar fram en 140 sinnum. Á
Spáni, í Mexíkó og í Suður-
Ameríku.
Krítíkerar í spænska sjón-
varpinu voru samt ennþá ekki
fallnir fyrir El Cordobés. Þaðan
fékk hann aldrei hlýjar kveðjur
og má því teljast furðulegt
hversu vinsæll hann varð meðal
almennings. (Ef til vill koll-
varpar þetta þeirri kenningu,
að fólk hafi ekki aðrar
skoðanir en fjölmiðlamir
mynda). En að þvi kom að
nautaatssérfrœðingar sjónvarps-
ins tóku El Cordobés upp á
arma sína. Það skeði eftir að
einn helzti forsprakki þeirra
sást keyrandi um götur Madrid
á eldrauðum Mercedes Benz,
beint úr kassanum. El Pipo
borgaði fyrir sig.
Upp úr 1966 fór El Cordobés
að breyta um stíl. Dirfska hans
er horfin og baráttugleðin
sömuleiðis. í dag er El Cordo-
bés heldur tilþrifalítill nauta-
bani, segja sérfrœðingarnir. Hjá
hinum stóru nöfnunum í sögu
nautaatsins á Spáni er hann
ekki neitt.
PEDRO ROMERO. Meistar-
inn, sem uppi var í kringum
1700 og murkaði lífið úr meira
en 5600 nautum.
JOSELITO: Byrjaði feril sinn
sem 13 ára undrabarn. Var
stunginn til bana af tarfinum
Bailador, hinn 16. maí, 1920.
LUIS MIGUEL DOMINGU-
IN: Snillingur tækninnar í
hringnum.
MANOLETE: Hinn hugrakki.
Neitaði að fara i hringinn nema
þar vœru 1. flokks skepnur. Ein
þeirra, Islero, drap hann árið
1947. Enn í dag hanga sorgar-
borðar yfir mynd af Manolete
víðsvegar á Spáni á dánardœgri
hans, hinn 27. ágúst.
Nú hvellur síðasti trompett-
hljómurinn í hringnum í Val-
encia. A Matar — gegn dauðan-
um!
E1 Cordobés gengur aleinn út
í sandinn í hringnum. Aðstoð-
armenn bera hlífiskjöld með
voonum hans. Tvíeggjuð smá-
spjót, hárbeitt. Einn aðstoðar-
mannanna réttir honum sverð-
ið, og annar muletan — dul-
una sem ætlað er að æsa naut-
ið, en hér er um að ræða minni
duluna; þær eru sem sé tvær.
Nautið tryllist þegar það sér
E1 Cordobés og duluna. Rauði
liturinn verkar eins og segul-
stál á Girondino. Hann heldur
að það sé dulan sem er hans
helzti fjandi. (Við rannsóknir
hefur þó komið í ljós að naut
eru litþlind og þvi er erfitt að
segia til um hvers vegna þau
falla frekar fyrir rauðu en ein-
hverjum öðrum lit).
Nú verður nautabaninn að
hugsa fljótt. Fljótlega upp-
götvar sá svarti tarfur, að það
FÆST UM
LAND ALLT
,MISS
L-entherjc
I* , 'Isa
I* (
*
Snyrti-
vörur
fyrir
ungu
stúlkurnai
MORiYt!
J
*A/\ORNY
)eam
£ SoileÆon
Snyrtivörusamstæða, vandlega
valin af Morny, og uppfyllir
allar óskir yðar um AMA
baðsnyrtivörur. mKm
Sápa, baðolía, lotion,
deodorant og eau de cologne.
Vandlega valið af Morny til að
verndá húð yðar. Notið Morny
og gerið yður þannig dagamun
daglega.
Ó. JOHNSON
& KAABER 'f'
41.TBL. VIKAN 47