Vikan - 05.10.1972, Síða 24
HVER SEM
EKKI
STEKKUR
FÆR ENGA
KONU
turnsin.s og Iil'Íui' sú u:r;i n.uun-
ast hlotnazt nokkruin hvituni
inanni á undan honum.
Turn þessi er þrjátíu inetra
hár of> voru þorpsbúar i t.iu
daga að koma honum upp. A11 -
ir karlmenn og drengir þorps-
ins unnu að því verki. Fyrst
völdu þeir turninum stað: hann
verður aö vera í atlíðandi halla
og að minnsta kosti eitt bany-
an-tré honum t.il stuðnings.
Turninn er b.vggður úr róítum
og greinum og reyrður sarnan
með tágum, en hvorki notaðir
naglar eða neitt annað drasl
frá hvíta manninum Hver niað-
ur velur sér s.jáll'ur raft til að
stökkva af og tágar til að bi.oda
í sig, en undir þeim er lil hans
komið. Þær verða að vera ná-
kvæmlega svo langar, að þær
stöðvi fallið rétt fyrir ofan yf-
irborð jarðar. Kvenfólki er
harðbannað að koma nálægt
turninum ineðan á byggingu
hans stendur. því að talið er að
þær geti lært stökkvurunum
einhverja ólukku. Kynlíf er lika
illa séð á byggingartímanum
Að morgni sjáll's hátiðr.rdags-
Hver sá sem vill teljast fullkominn karlmaður
og fá réttindi til að kvænast,
verður að taka undir sig lifshættulegt heljarstökk
niður úr þrjátiu metra háum turni,
sem byggður er sérstaklega til þeirra nota.
Þannig er það á eynni Pentecost i Nýju—Suðureyjum.
Maður býr sig
til heljarstökksins
tuttugu og sjö
metra yfir jörðu
Hann hefur bambustágar
bundnar um ökla sér,
og eru hinir
endar táganna bundnir
um greinar hátt i trénu.
Tágarnar eiga
að vera mátulega langar
til að taka
fallið af manninum
rétt vfir jörðu.
Þjóðsögn hciinii ;.ið cill smn
hali maður að nafni Tamalié
farið svo illí’ mcð konuna sina
að hún stóðst L'kki mátið og
hljópst á hrott Irá lionuu Kig-
inmaðurinn vcitti liLimi cftir-
Iör af grimmd og harðl.ng , I
nauðum sínum klifraði kooan
upp í gríðarháll banyan-tré, og
hann á cltir. Rétt bcgtir Tama-
lié ætlaði að laka bana hönd-
um. kastaði hún séi niður úr
trénu. Hann kunni sér ckkcrt
hóf og stökk á cftir hcnni. Kon-
ati komst liís al úr heljurstökki
þcssu þar cð hún hc.lði hpnilið
valningsviðartáguir. um ökla
sér. og tóku þær af hcmn fall-
ið. Maður hcnnar hcið hins vcg-
ar bana. svo scm nuiklcgt var.
Síðan þá æfa allir uiigir mcnn
slíkt holjarstökk til að fyrir-
byggja, að annað cins komi
fyrii' þá.
Þcssi saga cr frá Nýju-Suð-
ui'cyjum. scm cru í K.vrrahafi
og tilhcyra því ovjasvaðí cr
ncfnist Mclancsía. Uand irik.ta-
maður að nalni Kal Mullcr hcf-
ur um langl skcið dvalizt á
cinni þcssara o.vja og llutl
íi'C'gnir af maiinlifinu þai lil
siðmcnningarinnai svokíil luðu.
Hann var lcngst d i þorptnu
Bunlap á cvnni Pcnlecosl Þorp
þctta L'i' á suðurhluta cyjarinn-
ar, þar scm cru vcglcysui" mikl-
ar og gamlir siðir hafa þvi
haldi/.t, cn sums staðar annars
staðar L'i' hcijarstökkið ni'i að-
oins iðkað til skémmtunar túr-
istum.
Það tók Kal MulUr ;cðjt'.ma
að vinna trausl þoi psbúa og þá
sér í lagi höfðingja þcirra i.-i
Bong heitir, cn um iðir gáfu
þeir honum leyíi tíl að |>ús-
mynda rilúalið, sem annars er
strangiega tabú fyrii alla ufan-
aðkomandi. Hann kom sér
mcira að scgja i slíka náð h.já
þorpsbúum að bcir 1 cvlð11 hon-
um sjálíum a taka hcljar-
stökkið ofan ai ioppi stökk-