Vikan - 16.05.1974, Blaðsíða 39

öndinni — kannski ekki morðið
sjálft, heldur kringumstæðurnar,
sem ollu þvi að það*var framið.
Klukkan hálf tiu á dimmu
nóvemberkvöldi hringdi alvar-
legur, dökkklæddur maður dyra-
bjöllunni á húsi Alice Wynekoops.
Það var Thomas Ahern, eigandi
greftrunarstofnunar. begar frök-
en H nnesey hafði hleypt honum
*nn fyrir, kom Alice Wynekoop á
*nóti honum og sagði: — Ahern,
þér eruð gamall og góður vinur
*ninn og mig langar til að biðja
yður um að taka að yður dapur-
legt verkefni fyrir mig. Hheta er
látin og ég vil, að þér sjáið um út-
för hennar. t kyrrþey. bannig
hefði hún sjálf kjöriö að hafa það.
Ahern var i raun og veru vinur
fjölskyldunnar og auk þess einn
fárra sjúklinga, sem Alice annað-
>st enn. Hann tók bón Alice vel og
Var allur af vilja gerður til að
veita alla þá aðstoð, sem hann
gat.
— Ég fór niður i kjallara til að
bá I lyf, sagði dr. Wynekoop, og
þar fann ég hana látna.
Ahern fylgdi Alice eftir niður i
kjallarann. bar stóð skurðarborð,
sem á lá mannslik. Yfir likið hafði
veriðbreittullarteppi. Ahern lyfti
upp teppinu og sá, að likið var af
Rhetu Wynekoop. Hún sneri and-
litinu niður og hvildi höfuðið á
vinstri handleggnum. Hún var i
þunnum bleikum morgunkjól ein-
um fata. Á hnakka hennar blasti
við sár, sem vakti undrun Aherns.
Hann gat ekki imyndað sér annað
en það væri eftir kúlu. Hann veitti
þvi einnig athygli, að blóð hafði
lekið úr vitum ungu konunnar.
— Viljið þér annast þetta fyrir
mig, Ahern? spurði dr. Wyne-
koop. — bér þekktuð Rhetu. Ég er
sannfærð um, að hún hefði viljað
láta yður annast sig siðasta spöl-
inn.
Ahern náði valdi á tilfinningum
sinum. Tilfinningunum, sem
vöknuðu I honum, vegna þess að
hann var sannfærður um, að
Rheta hafði verið myrt. — Ég get
ekki tekið það að mér undireins,
svaraði hann. — Lögreglan
verður að rannsaka hana fyrst.
bað vitið þér sjálfar úr læknis-
starfi yðar.
— bér eruð vinur minn og ég
bið yður um að gera mér vinar-
greiða, sagði dr. Wynekoop. — Ég
skal skrifa dánarvottorðið og þá
verður allt I lagi.
Ahern fannst hann lesa þögla
bæn I augum dr. Wynekoops. En
hann vissi, hvað honum bar að
gera undir kringumstæðum sem
þessum. Sama um hverja var að
ræða. Hann fór beint að næsta
sima i húsinu og hringdi á lög-
regluna. Lögreglumennirnir
komu eftir örstutta stund. Lög-
reglulæknirinn staðfesti, að
Rheta hefði verið skotin . i hnakk-
ann og sterkan þef i herberginu
taldi hann benda til þess, að hún
hefði áður verið svæfð með klóró-
formi.
begar lögreglumennirnir höfðu
tekið myndir af llkinu, var Rhetu
lyft upp af borðinu. Við það féll
púðinn, sem verið hafði undir
höfði líksins, á gólfið og lítil
skammbyssa undir honum kom I
ljós.
Earle Wynckopp kvæntist fallegri
og bliðlyndri stúlku, sem hét
Khcta Gardner, þótt móður lians
félli ekki ráðahagurinn. Kheta
varð aö gjalda dýru verði fyrir að
giftast eftirlætisbarni Alice
Wynekoop.
Hatur og afbrýðisemi.
t morgunblöðunum daginn eftir
var skýrt frá þvi, að Rheta
Gardner hefði verið myrt eftir að
hún hafði verið svæfð með klóró-
formi og lögreglan hefði morð-
vopnið I vörzlu sinni. Dauðaor-
sökin hafði verið staðfest eftir ná-
kvæma rannsókn á lögreglustöð-
inni. betta var allt og sumt, sem
blöðunum var látið I té um at-
burðinn.
— Earle, sonur minn, á
skammbyssuna, sagði dr. Alice
Wynekoop lögreglunni. — En sem
stendur er hann á ferðalagi til
Grand Canyon. Margar tilraunir
hafa verið gerðar til að brjótast
inn I húsið, svo að ég bað hann um
að láta skammbyssuna vera uppi
við, til þess ég gæti varið okkur
með henni. Innbrotstilraunirnar
stafa sjálfsagt af þvi að fólk veit,
að ég er læknir og telur, að ég hafi
fiknilyf i fórum minum. Ég
geymdi byssuna i skúffu á lækn-
ingastofunni minni.
Dr. Wynekoop staðhæfði, að
Rheta hlyti að hafa fallið fyrir
hendi innbrotsþjófs. Rheta var i
megrun, sagði hún, og á hverju
kvöldi vigtaði hún sig á baðvog i
herberginu, sem hún fannst látin
i. Innbrotsþjófurinn hlyti að hafa
komið að henni þar og skotið
hana. Rannsóknarlögreglu-
maðurinn, sem tók af henni
skýrsluna, kinkaði kolli, en lagði
litla trú á þessa skýringu. Ekkert
benti til þess, að innbrot hefði
verið framið i húsið. bað hafði
verið rannsakað gaumgæfilega.
Við athugun kom i ljós, að
Earle hafði verið i fimm klukku-
stunda aksturs fjarlægð frá
Chicago, þegar morðið hafði ver-
ið framið. Litil sem engin ástæða
var þvi til að gruna hann um
verknaðinn. Ennfremur kom i
ljós, að ekkert benti til þess, að
um sjálfsmorð hefði verið að
ræða. Gat nokkur hafa hagnazt
fjárhagslega á þvi að myrða
Rhetu? bvi svaraði dr. Wynekoop
neitpndi. Meðal þess, sem hún
sagði, var að Rheta hefði ekki
verið liftryggð.
Dý. Wynekoop reyndi að sann-
færa lögregluna um, að mjög
kært hefði verið með þeim Rhetu.
— bað var eins og hún væri min
eigin dóttir, sagði hún. Samt sem
áður tókst lögreglunni að fá hana
til að viðurkenna, að Rheta hefði
verið Earle erfið eiginkona og að
hann hefði verið orðinn þreyttur á
henni.
Dr. Wynekoop var fús til að
fara með lögreglumönnunum á
stöðina til þess að hjálpa þeim við
rannsókn málsins, eins og þeir
orðuðu það. Meðal þess, sem þeir
þurftu á að halda við rannsókn-
ina, var undirskrift hennar undir
heimild til nákvæmar húsrann-
sóknar.
Viö húsrannsóknina kom meðal
annars i ljós, að Rheta var lif-
Framhald á bls. 43
VIKAN 39