Vikan - 20.06.1974, Blaðsíða 8

MCSIKIN
ER EILÍF
vinnu og þvi er hægt að bjóða
flugfreyjum upp á næstum hvað
sem er. Einu sinni þegar ég var
að koma úr sautján tima flugi,
var mér sagt að ég ætti að vera
komin aftur i loftið eftir fjóra
tima. Þetta náði ekki nokkurri
átt, svo ég neitaði að gera þetta,
en mér gekk illa að koma Spán-
verjunum i skilning um hvað ég
meinti eiginlega með þessari
neitun. Fyrir rest hafði ég þó mitt
fram.
— Undanfarin ár hafa verið
músik, þvi að ég tel þessa músik
standa músikþróuninni fyrir
þrifum. Fólk er nefnilega ekki til-
búið til þess að hlusta á nýja
músik á skemmtistöðunum. Þar
vill það helzt heyra eitthvað, sem
það þekkir. Mér finnst okkur
vanta tilfinnanlega litinn og
huggulegan klúbb, þar sem
tónlistarmenn træðu upp með
frumsamda músik. Ég held, að
staður i þeim dúr ætti framtið
fyrir sér.
— Finnst ykkur hafa orðíð ein-
nokkur brögð að þvi, Þuriður, að
islenzkir poptónlistarmenn hafa
sungið á ensku inn á plötur, en þú
hefur alltaf haldið þig við
fslenzkuna. Er þetta hugsjón hjá
þér?
Þuriður: Ég veit nú ekki, hvort
hægt er að kalla það hugsjón, en
mér finnst engin ástæða til þess
að gefa út plötur á islenzkan
markað með enskum texta. Við
erum að syngja fyrir islendinga
og meiri hluti þeirra vill áreiðan-
lega hlusta á islenzka texta, sem
er auðskilið, og vonandi heldur
það áfram að vera þannig. Ég hef
lika oftast sungið erlend lög inn á
plötur og það væri kjánalegt að
fara að syngja þau óbreytt. Þá er
miklu þægilegra að kaupa þau
bara með upphaflegum
flytjendum i næstu hljómplötu-
verzlun.
— Hefur ekki orðið töluverð
breyting á dansmúsik siðan þið
byrjuðuð að skemmta á dans-
leikjum?
Pálmi: Það varð reginbylting,
þegar Bitlarnir komu fram, en
siöan hefur meginstefnan ekki
breytzt tiltakanlega mikið
. En mér finnst Islendingar vera
of mikiö gefnir fyrir það, sem ég
kalla graðhestamúsik og eins
mætti kannski kalla fylleriis-
hver breyting á drykkjusiðum
fólks undanfarin ár?
Þuriður: Þeir eru ósköp svipaðir
og þegar ég byrjaði að syngja,
held ég. Fólki finnst það ekki geta
farið út að skemmta sér án þess
að hafa vin um hönd og vinmenn-
ingin er ekki upp á marga fiska
hjá okkur.
Pálmi: Skemmtanalifið er lika
svo einhæft. Frá blautu barns-
beini er fólk vanið við það, að
áfengi sé til staðar, þar sem það
skemmtir sér og þettaleiðir nátt-
úrlega oft til misnotkúnar.
— fiáir taugaóstyrkur ykkur,
þegar þið komið fram?
Pálmi: Sumir hafa sagt viö mig,
að ég geti ekki verið sannur lista-
maður, þvi að ég finn eiginlega
aldrei fyrir taugaóstyrk. En ég
held ég sé bara svona heppinn.
Þetta tekur enginn hjá sjálfum
sér. Ég hef ekki orðið alvarlega
taugaóstyrkur nema einu sinni.
Það var á héraðsmóti Sjálfstæðis-
flokksins á Snæfgllsnesi stuttu
eftir að ég byrjaði i hljómsveit
Magnúsar Ingim arssonar.
Magnús hafði útsett lagið
„Yesterday” eftir Paul
MacCartney og John Lennon fyrir
okkur karímennina i hljóm-
sveitinni og við sungum það án
undirleiks. Ég söng efstu röddina
og þetta hafði alltaf gengið ágæt-
lega, þangað til þarna á Snæfells-
nesiilu, að ég kom ekki upp
nokkru hljóði. Ég reyndi að láta á
engu bera og hreyfði varirnar
eins og ég syngi. Ég held fáir i
salnum hafi veitt þessu athygli,
þvi að það var klappað óskaplega
mikið fyrir þessum kvartett, sem
var ekki nema trió. Ég veit ekki
hvað olli þessu, þvi að ég var
prýðilega upplagður til að syngja
þetta kvöld.
En ert þú taugaóstyrk, Þuríður?
Þuriður: Ég er sjúklingur, áður
en ég fer inn á senuna. Helzt þarf
ég að koma fram i siðbuxum eða
siðum kjól, þvi að hnén á mér
skjálfa og titra einhver ósköp. Og
stundum fer röddin sömu leið. Ég
missi bæði ofan og neðan af radd-
sviðinu i fyrstu lögunum. Sem
betur fer lagast þetta yfirleitt
eftir eitt eða tvö lög. Tauga-
óstyrkurinn hefur ekki farið af
mér með árunum og ég býst við
ég verði alltaf að striða við þessa
hræðslu.
— Eru einhverjar stór-
breytingar á popinu I vændum?
Pámi: Ég treysti mér nú ekki til
að spá þvi. Ég efast um, að i
náinni framtið verði nokkrar
stórvægilegar breytingar i
likingu við þær, sem urðu með til-
komu Bitlanna. En það væri
virkilega gaman að öðru sliku
stökki. Auðvitað eru alltaf að
koma fram nýir menn, sem gera
betur en forverar þeirra, en það
er litið um verulega frumlegar
nýjungar.
— Hlustið þið mikið á aðrar
tegundir tónlistar en þið flytjið?
Þuriður: Ég hef gaman af þvi að
hlusta á alls konar músik. Ég
stúdera ekki klassiska músik, en
ég hef gaman af henni eins og allri
annarri tónlist nema helzt
elektróniskri.Henni hef ég aldrei
opnazt almennilega fyrir.
Pálmi-.Afturá móti þykir mér hún
stórskemmtileg. Hún hefur
þróazt svo mikið með aukinni
tækni og er ekki lengur neitt fálm
út I loftið.
— En er þá ekki hætta á að
tæknin riði listinni aö fullú?
Pálmi: Nei, mér finnst tækni-
framfarir eiga fullan rétt á sér i
músik eins og i öllu öðru. Tæknin
kemur heldur aldrei i staðinn
fyrir lifandi fólk.
Þuriður: Það er rikt i mann-
skepnunni að láta aðra skemmta
sér og hafa ofan af fyrir sér og ég
held fólk sætti sig aldrei við að fá
tæki til þess I stað lifandi fólks.
Pálmi: Við viljum hafa lifandi
fólk fyrir framan okkur og sjá það
gera hlutina. Lifandi músik
verður þess vegna alltaf til. Hún
er eilif. i
Tról.
8 VIKAN 25. TBl.