Vikan - 20.02.1975, Blaðsíða 34

— ÞU hefur sannarlega búiö
þér veislumat, sagöi hún rólega,
en augu hennar voru athugul,
begar hún leit á Söru.
— Ég var allt í einu svo svöng,
sagöi hún og heyröi sjálf hve
kjánalega þetta hljómaöi.
— Þetta er þaö sem Bryne
hefur mestar mætur á. Lucy leit
ekki af Söru.
Sara tók andann á lofti. — Þaö
er nú flestum sem þykir þetta
góöur matur.
Lucy setti lokiö hægt á fatiö.
Hún sagöi, án þess aö breyta
raddblænum: — Leyföu mér aö
hitta hann, áöur en hann fer.
Geröu þaö, Sara.
Sara setti flöskuna á boröiö. —
Hve lengi hefur þú vitaö, aö hann
er hérna?
— Slöan ég kom snemma heim
einn daginn og fann vindlalykt-
ina. Svo minnist ég llka morguns-
ins, þegar ég baö þig um sjaliö.
Þú hefur venjulega aöeins einn
kodda undir notömu, en pa voru
þeir tveir, hliö viö hliö. Ég leit
llka 1 kjallarann og mér fannst þú
hafa drukkiö nokkuö margar vin-
flöskur. Ég vissi aö þaö gat aöeins
veriö Bryne, sem haföi drukkiö
þetta vín. Þú sérö, aö þaö var
mjög auövelt aö geta sér þessa til.
Hvers vegna sagöiröu mér þetta
ekki?
Sara hné niður á einn eldhús-
stólinn og þaö var sem allur
þróttur heföi horfiö henni. — Ég
var svo hrædd um, aö þú myndir
koma upp um hann. Þú hefur
stundum talaö svo illa um hann.
— Þaö var rétt af þér aö fara
varlega. Ég hataði hann kvöldið
sem hann fór og læsti mig inni
og lengi á eitir. nver veit nvao
mér heföi dottiö i hug, ef hann
hefði snúiö viö þá. En núna, þegar
ég er búin að vinna meö Philip
alla þessa mánuöi, er mér oröiö
ljóst hve lltilmótleg vandræöi min
hafa veriö. Ég hugsaöi ekki um
neinn annan en Bryne, allan
þennan hræöilega tima, sem ég
var lokuö inni I skólanum, ég átti
enga aöra aö.
Þegar hann heimsótti mig,
hugsaöi ég um hvert orö, sem
hann haföi sagt og allar hans
hreyfingar, sneri því öllu viö lét
mig dreyma um líf I munaöi meö
honum.
Sara, sem haföi faliö andlitiö I
lófum sér, leit nú upp.
— Hann haföi gaman af aö
heimsækja þig, honum þykir enn-
þá vænt um þig.
Lucy gretti sig. — Einu sinni
var þaö efst I huga minum, aö
drekkja mér I fljótinu, ef ég kæm-
ist aö þvl, aö Bryne elskaöi ein-
hverja aöra konu. Þú ert lánsöm,
Sara, þú hefur notiö ásiar þeirra
tveggja manna, sem ég held, aö
séu þeir bestu á jöröunni. Ö, þú
hélst aö ég vissi ekki neitt. Þú
veröur aö skilja, aö ég hef unnið
meö Philip Manning I marga
mánuöi og ég hef séö, aö þaö var
ekki sársaukalaust fyrir hann aö
fá hryggbrot frá þér. í fyrstu von-
aöi ég aö hann tæki eftir mér, tæki
eftir þvl, aö ég var alltaf viö
hendina, þegar hann þurfti á mér
aö halda, en hann tekur þaö bara
sem gefið, annaö ekki.
— Hvenær varö þér fy st ljóst aö
þú varst hrifin af Philip? spuröi
Sara.
— Þaö geröist smátt og smátt,
ég man ekki hvenær þaö byrjaöi.
Ég held næstum aö þaö hafi veriö,
þegar hann snupraöi mig fyrir
þaö, hve illa ég hugsaöi um þig.
Én svo fór hartn aö ræöa viö mig
um sitt af hverju, þegar hann
kom daglega i heimsókn. Það
haföi enginn talað þannig viö mig
áöur.
En svo greip afbrýöisemin mig,
þegar ég sá, aö hann haföi aöeins
áhuga á þér, sagöi Lucy einfald-
lega. — En þú varst gift Bryne,
þaö var svolitil bót I máli, þótt
þaö heföi aldrei hvarflað aö mér
aö vera þakklát fyrir það! Sér-
staklega ekki eftir aö hann haföi
sagt mér ástæöuna fyrir þvf ab
hann kvæntisi þér
— Hvaö áttu viö? spuröi Sara
og leit nú snöggt á stúlkuna.
— Þaö var kvöldið sem Bryne
fór aö heiman. Ég hagaöi mér
eins og fifl. Ég vildi aö hann
kyssti mig og faömaöi mig aö sér,
en þegar hann ýtti mér frá sér,
missti ég algjörlega vald á mér.
Ég sagöi honum, að hann væri
vitlaus aö halda að þú myndir
nokkurn tlma elska hann, þab
væri Philip Manning sem ætti ást
þína alla.
— Lucy! Söru varö flökurt,
þegar hún hugsaöi til þess, hve
miklar þjáningar þetta haföi
valdib Bryne.
— Veistu hvaö hann sagöi?
Hann sagöist hafa orðiö ástfang-
inn af þér I fyrsta sinn, sem hann
leit þig augum, — já, hann sagöi
þaö, — og hann sagöi aö þaö heföi
veriö mikið keppikefli fyrir sig,
aö draga hring á hönd þina, áöur
en strlöið skildi ykkur að. Hann
sagöist einmitt hafa kvænst þér,
svo aö aðrir næöu ekki I þig, sér-
staklega ekki Philip Manning!
Svona er Bryne! Ég varb alveg óö
af afbrýöisemi. Hann læsti mig
inni, til aö fá aö kveöja þig i friöi,
hann vildi njóta slöustu mlnútn-
anna.
Sara sat grafkyrr meö hendur I
kjöltu og hugsaði um þennan stór-
kostlega mann, sem hún elskaöi.
Hún hlaut aö hafa sagt meira en
Oft
er þörf
en nú
er nauðsyn
Gætið hagsmuna yðar og velferðar bílsins.
Haf ið þér athugað hvað selta og raki vetrarins
getur gert bílnum.
Tectyl
er bezta vörnin.
Dragið ekki lengur að undirbúa þarfasta
þjóninn fyrir veturinn.
Tectyl
er áhrifarikt.
Þvi er það yðar skylda og okkar starf að
ryðverja bílinn. Þér sparið að minnsta kosti
30% af verði bílsins, sem annars mundi falla
vegna ryðs.
Dragið ekki lengur að
panta tíma.
Ryðvarnarþjónustan,
Súðarvogi 34,
sími 85090.
Óvænt
• • 1 ••
orlog
11.
34 VIKAN 8.TBL.