Vikan - 30.09.1976, Side 3

Isbjarnarskmn hengd til þerris.
Samt er ekki hægt að segja, að
ekkert merkilegt hafi borið fyrir
augu okkar. Á trönum sáum við
hanga til þerris tvö skinn af
ísbjörnum, og þegar við spurðum,
hvað þau mundu kosta, var okkur
tjáð, að þau kostuðu um níu
þúsund íslenskar krónur. Þess ber
að gæta, að íslenska krónan er
ekki gjaldgeng í Grænlandi frekar
en annars staðar, þar gilda bara
dollarar og danskar krónur.
i þorpinu eru hvorki klósett né
böð. Utandyra eru kamrar, sem
brúka má til þeirra hluta, sem við
notum klósettin, en sagt er, að
grænlendingar og aðrir búsettir
þarna bregði sér gjarnan bak við
steina til að gera þar stykki sín, líkt
og tíðkaðist hér fyrir hundrað
árum. Annað merki siðmenningar-
innar virðist víðs fjarri grænlensk-
um því að í Kap Dan sáust hvergi
öskutunnur. Vilji grænlendingar
pósthúsog nokkurlítil hús. Það er
allt og sumt. Við gengum þvert í
gegnum þorpið, og þegar út úr því
var komið sáum við mann sitja í
kæjaknum sínum utan við land-
steinana. Þar sat hann og hreyfði
hvorki legg né lið, bara sat. Hvers
vegna hann sat þarna fljótandi í
kæjaknum sínum vissi enginn, en
þarna var hann nú samt.
Þarna var okkur leyft að staldra
við í tvo klukkutíma til að taka
myndir og láta ryðja okkur um koll
af ágengum krökkum. ,,Þú kaupa,
Sýnishorn af góssinu, sem var til
sölu.
Dæmigerð grænlensk hús við sjávarsíðuna.
tvo dollara, þú kaupa?" Þetta er
nánast það eina, sem þú heyrir
þessa tvo tíma, ,,þú kaupa, tvo
dollara." Frá manninum í kæjakn-
um gengum við að pósthúsinu,
þar sem hægt er að fá stimpil í
vegabréfið, sé þess óskað. Leið-
sögumaðurinn, sem leit út eins og
hann væri þjáður af timburmönn-
um, sagði okkur ekkert um þorp-
ið, sögu þess eða merkisstaði,
nema hann væri spurður að fyrra
bragði.
losa sig við rusl, þá liggur þeim
beinast við að kasta því, þar sem
þeir standa, séu þeir utandyra.
Séu þeir innandyra, þá er draslinu
bara fleygt út um gluggann. Þar
utanvið eru áratuga gamlir bingir
af tómum bjórdósum og þess
háttar, og í golunni fjúka pappírs-
snifsi út um allt. Gönguferð um
þorpið minnii einna helst á göngu-
ferð um öskuhauga, og lyktin er
eins og af skarna. Mér sýndust öll
börnin hafa allt of þurra húð,
40. TBL. VIKAN 3'
I