Vikan - 30.09.1976, Qupperneq 39

,,En þú meiddir hann sjálfur.”
,,Ég veit hvernig S að fara að
þessu. Hann kemur ekki til með að
muna eftir neinu. Ég verð að gera
þetta til að breyta honum þegar
hann verður svona.”
Nick horfði enn niður á litla
manninn liggjandi með lokuð aug-
un i skini eldsins. Bugs bætti á
eldinn.
,,Þú skalt ekki hafa neinar
áhyggjur af honum, herra Adams.
Ég hef séð hann svona oft áður.”
,,Hvað gerði hann geggjaðan?”
spurði Nick.
,,0, það var margt,” svaraði
negrinn frá eldinum. „Viltu kaffi-
bolla, herra Adams?”
Hann rétti Nick bollann og
hagræddi jakkanum, sem hann
hafði breitt undir höfuð meðvit-
undarlausa mannsins.
„Hann var barinn of oft til
dæmis,” sagði negrinn og saup á
kaffinu. ,,En það gerði hann bara
svolítið einfaldan. Svo var systir
hans umboðsmaðurinn hans, og
blöðin voru sífellt að hamra á því,
hversu mikið hún elskaði bróður
sinn og hversu mikið hann elskaði
systur sína. Svo giftust þau í New
York og þá sprakk blaðran.”
,,Ég man eftir því.”
„Auðvitað. Og auðvitað voru
þau alls ekki systkin, ekki frekar en
ég og þú, en það var fjöldi fólks,
sem líkaði ekki hvort heldur var.
Þau voru stöðugt að lenda í rifrildi,
og svo labbaði hún bara út einn
daginn og kom aldrei meir.”
Hann drakk kaffið og strauk sér
um munninn með bleikum lóf-
anum.
,,Hann sturlaðist bara. Viltu
svolítið meira kaffi, herra Adams?”
,,Nci takk.”
,,Ég hef séð hana nokkrum
sinnum,” hélt negrinn áfram.
,,Hún var ansi falleg kona. Hún var
svo lík honum, að þau hefðu getað
verið tvíburar. Hann væri alls ekki
Ijótur, ef andlitið á honum væri
ekki svona lemstrað.”
Hann hætti. Sögunni virtist vera
lokið.
,,Hvar hittir þú hann?” spurði
Nick.
,,Ég hitti hann í fangelsi,” sagði
negrinn. ,,Hann var sífellt að berja
fólk eftir að hún stakk af, svo að þeir
stungu honum inn. Mér hafði verið
stungið inn fyrir að stinga mann
mcð hnífi.”
Hann brosti og hélt áfram mjúk-
um rómi.
,,Mér Iíkaði strax vel við hann, og
þegar ég slapp út hafði ég upp á
honum. Horium finnst gott að
halda að ég sé geggjaður, og mér er
svosem sama. Mér finnst gott að
vera með honum, mér finnst gaman
að flakka um landið, og ég þarf ekki
að hnupla til að geta það. Mér
finnst gott að lifa eins og herra-
manni sæmir.”
,,Hvað hafið þið fyrir stafni?”
spurði Nick.
,0, svosem ekkert. Við flökkum
bara um. Hann á peninga.”
„Hann hlýtur að eiga sand af
peningum.”
„Auðvitað. Hann eyddi samt
öllum sínum peningum. Eða
kannski tóku þeir þá af honum.
Hún sendir honum peninga.”
Hann skaraði í eldinn.
„Hún er kona að mínu skapi,”
sagði hann. „Hún er svo lík
honum, að þau gætu verið tví-
burar.”
Negrinn leit á litla manninn, sem
lá og dró þungt andann. Ljóst hárið
lafði niður á ennið. Lemstrað
andlitið á honum var hálf barnslegt
í ró sinni.
„Ég get farið að vekja hann hvað
úr hverju, herra Adams. Ef þér er
sama, þá vildi ég helst, að þú
hyrfir héðan, ef svo má segja. Mér
þykir leitt, ef ég er ekki nógu
gestrisinn, en það gæti haft trufl-
andi áhrif á hann að sjá þig aftur.
Mér finnst ákaflega leiðinlegt að
þurfa að slá hann, en það er það
eina, sem ég get gert, ef hann
klikkast. Ég verð hálfpartinn að
halda honum frá fólki. Þér er sama,
er það ekki herra Adams? Nei,
þakkaðu mér ekki, herra Adams. Ég
hefði átt að vara þig við honum, en
mér sýndist honum falla svo vel við
þig, að ég hélt, að það væri allt í
lagi. Þú kemur að bæ eftir um það
bil tveggja mílna göngu eftir braut-
inni. Þeir kalla bæinn Mancelona.
Vertu sæll. Ég vildi óska, að við
gætum boðið þér að vera í nótt, en
það er bara því miður alls ekki
hægt. Viltu hafa með þér svolítið af
brauði og höm? Ekki?Þú skalt taka
með þér eina samloku,” og þetta
sagði hann allt lágum, mjúkum og
kurteislegum niggararómi.
„Fínt er. Allt í lagi, vertu
blessaður herra Adams. Blessaður
og góða ferð!”
Nick gekk frá eldinum yfir
rjóðrið að járnbrautinni. Þegar
hann var kominn úr augsýn nam
hann staðar og hlustað^ Lág og
blíðleg rödd negrans hljómaði í
kyrrðinni. Nick heyrði ekki orða-
skil. Þá heyrði hann litla manninn
segja: „Ég er með ferlegan haus-
vcrk, Bugs.”
„Þér líður strax betur, 'herra
Francis,” sagði negrinn róandi.
„Drekktu bara kaffið þitt.”
Nick klifraði upp brekkuna og
lagði af stað eftir brautinni. Hann
fann, að hann var með samloku
mcð höm í hendinni og stakk henni
í vasann. Áður en brautin smaug
inn á milli hæðanna leit hann við
og gat séð skinið af eldinum I
rjóðrinu.
Ámálaðar
listaverkamyndir
til útsaums í
miklu úrvali
Ævintýraheimur barnanna.
Walt Disney‘s útsaums myndir og í fyllt,
sem settar eru í ramma.
4Þ^W
Mikið úrval af útsaumuðum
Rokkostólum á uppfyllingar.
* 10 788
^ 55x100 cm (4Gxb2 cm),
íiyM” (15*/« >’. 32V« )

Ateiknuð vbggir.elt i
iinklii urvali.
*
Ateiknuð punthandklæói,
Amma, segð.u mer sogu
og Spunakonan.
Sendum litmyndalista f pósti ef óskaö er.
Skrifió eSa hrlnglS. - Svo eruB þiS auSvitaS velkomnar.

HATTA OG HANNYRÐAVFRZLUNIN
Jenný
annnrtu.m 13» - Uml 10788 - Ptlthttl 88 • mytlwft