Vikan - 23.12.1976, Blaðsíða 44

Sþáin pildirfrá fimmtudegi til miðvikudags
flff HRÚT'JRINN 21. mars - 20. april Þú nýtur þekkingar þinnar á vissu sviði og sökum þess hve þú ert stundum orðhepp- inn, gerirðu mikla lukku. Þú iðkar eitthvert gaman í sambándi við bókmenntir.
.NAUTIÐ 21. apríl — 21. maí Þú færð óstaðfestar fregnir um eitthvað, sem kitlar hégómagirnd þína, en þú mátt. alls ekki láta þær berast áður en þú hefur fengið frekari skýringar á þeim.
TVÍBURARNIR 22. maí - 21. júni _ Vikan verður ósköp venjuleg, en þér er alveg í sjálfsvald sett, hvort þú lætur þér, leiðast eða ekki. Reyndu að nota tímann betur en þú hefur gert hingað til.

Hff’ KRABBINN 22. júní - 23. júli Athafnasemi þín eru óvenju mikil og kemur þér sjálfum á óvart, hve miklu er hægt að afkasta á skömmum tíma. Vertu sem mest heima og láttu félagsmálin eiga sig.
LJÓNIÐ 24.júH -- 24. aqúst Heimilislíf þitt er mjög ánægjulegt, og átt þú mikinn þátt í því góða samkomulagi, sem ríkir. Þú skalt, ef þér gefst kostur á, greiða gamla skuld. Happalitur er hvítt.
Wmm MEYJAN 24. ágúst — 23. sept. Tilboð, sem er nokkuð freistandi, berst þér um miðja vikuna, en þú verður að ráðfæra þig við einhvem áður en þú tekur ákvörðun í því sambandi. Þú færð gjöf.
HfHpPppiL VOGIN 24. sept — 23. okt. Þú færð erfitt verk að vinna og skalt gera . það upp við þig, alveg á eigin spýtur, hvem-. > ig þú gerir það. Þú verður mikið að heiman og stundar sennilega íþróttir.
SPORÐDREKINN 24. okt. - 23. nóv. Þolinmæði þrautir vinnur allar og þú verður að sætta þig við það, að hlutirnir taki sinn tíma. Þú ert að vísu búinn að bíða lengi, en getur vel beðið aðeins Iengur.
BOGMAÐURINN 24. nóv. - 21. des. Þú hefur heihnikið fyrir stafni. Hikaðu samt ekki við að bæta nýjum verkefnum við, því" að önnum kafinn ertu ánægður með lífið. Farðu út að skemmta þér um helgina.
STEINGEITIN 22. des. - 20. jan. Þú kemur til með að skemmta þér óvenju mikið á næstunni. Varaðu þig samt á því að gera ekkert, sem þú sérð eftir síðar. Happa- dagurinn er föstudagur eftir kl. 2.
VATNSBERINN 21. jan. - 19. febr. Gerðu boð eftir nokkram félögum þinum, sem langt er síðan þú hefur haft samband við. Þeir munu veita þér mikilvægar upp- lýsingar. Þú átt frídag í vændum.
FISKARNIR 20. febr. - 20. mars Þú ert mikið í sambandi við fólk, sem stendur í miklum framkvæmdum og ef þú ert hjálpfús og liðlegur og dregur ekkert af þér, munu launin ekki láta standa á sér.
STdÖRNUSPÁ
„Þetta var ekki allt setman
draumur, eða hvað?” sagði Colin
dasaður. „Ég —hefureinhver tekið
líkið?”
„Ah,” sagði Poirot. „Sjáið þið
ekki? Leyndardómurinn um horfna
líkið.” Hann kinkaði kolli og það
var undarlegur glampi í augum
hans.
„Drottinn minn dýri,” hrópaði
Michael. „Herra Poirot, þér eruð —
þér hafið ekki — ó, hafið þið vitað
annað eins, hann er búinn að vera
að gabba okkur allan timann!”
Poirot geislaði meira en nokkru
sinni fyrr.
„Það er satt, bömin mín, ég
þurfti líka að gera svolítið að gamni
mínu. Ég vissi um ráðagerðir
ykkar, sjáið þið, svo að ég skipu-
lagði gagnaðgerðir. Ah, voila made-
moiselle Bridget. Þér hafið ekki haft
neitt verra af dvöl yðar í snjónum
vona ég? Ég gæti aldrei fyrirgefið
sjálfum mér ef þér fengjuð une
fluxion de poitrine.”
Bridget hafði rétt í þessu komið
inn í herbergið. Hún var í þykku
pilsi og ullarpeysu. Hún var skelli-
hlæjandi.
„Ég sendi tisane upp í herbergið
yðar,” sagði Poirot alvarlega.
„Drukkuð þér það?”
„Einn sopi var alveg nóg!” sagði
Bridget. „það er allt í lagi með mig.
Stóð ég mig ekki vel, herra Poirot?
Herra minn trúr, ég finn ennþá til í
handleggnum undan þrýstiumbúð-
unum sem þér settuð á mig.”
„Þér stóðuð yður stórkostlega,
bamið mitt,” sagði Poirot. „Stór-
kostlega. En sjáið nú til, allir hinir
vita ekkert hvaðan á þá stendur
veðrið. I gærkvöldi fór ég til made-
moiselle Bridgetar. Ég sagði henni
að ég vissi um ráðagerðir ykkar og
spurði hana hvort hún vildi leika
svolítið hlutverk fyrir mig. Hún
gerði það afar vel. Hún bjó til
sporin með skóm, sem herra Lee-
Wortley átti.”
Sara sagði hálfbrostinni röddu:
„En til hvers var þetta allt
saman, herra Poirot. Hvers vegna
senduð þér Desmond eftir lögregl-
unni? Þeir verða afar reiðir þegar
þeir komast að þvi að þetta er bara
gabb.”
Poirot hristi þýðlega höfuðið.
„En mér dettur ekki í hug að
halda að herra Lee-Wortley hafi
farið að sækja lögregluna, made-
moiselle,” sagði hann. „Morð er
nokkuð sem herra Lee-Wortley vill
ekki láta flækja sér í. Hann varð
alveg skíthræddur. Hann sá ekki
neitt nema tækifærið, sem honum
gafst til að ná rúbíninum, Hann
greip hann, lét sem síminn væri í
ólagi og æddi i burtu i bíl undir
því yfirskyni að hann væri að sækja
lögregluna. Ég á ekki von á að þér
hittið hann í bráð. Mér skilst að
hann búi yfir ýmsum ráðum að
koma sér úr landi. Hann á flug-
vél, ekki satt mademoiselle?”
Sara kinkaði kolli. „Jú,” sagði
hún. „Við ætluðum að.,.” Hún
þagnaði.
„Hann vildi að þér hlypust á
brott með honum í henni, ekki satt?
Eh bien það er góð leið til að smygla
gimsteini úr landi. Þegar maður er
að hlaupast á brott með stúlku
dettur engum í hug að maður noti
tækifærið til að smygla sögufræg-
um gimsteini úr landi í sama mund.
O-já, það hefði verið mjög gott
yfirskin.”
„Ég trúi þvl ekki,” sagði Sara.
„Ég trúi ekki einu orði af þessu öllu
saman.”
„Spyijið bara systur hans,”
sagði Poirot og kinkaði kolli yfir
öxlina á henni. Sara leit snöggt við.
Ljóshærð stúlka stóð í dyrunum.
Hún var í loðskinnskápu og var
með illskusvip á andlitinu. Greini-
legt var að hún var viti sinu fjær af
reiði.
„Systir hans, ja svei!” sagði hún
og hló stuttlega. „Þetta svín er sko
ekki bróðir minn! Svo að hann er
stunginn af, eða hvað, og skilur mig
eftir til að súpa seyðið? Það var
hann sem átti hugmyndinu að öllu
saman! Hann fékk mig til þess að
taka þátt í þessu! Hann sagði að
þetta væru fljótteknir peningar.
Þeir myndu aldrei lögsækja okkur
af ótta við hneyksli. Ég gæti alltaf
hótað því að segja að Ali hefði
gefið mér rúbíninn. Des og ég
ætluðum aldeilis að sleppa fram af
okkur beislinu í París — og nú
stingur helvítis svinið mig af! Ég
gæti drepið hann!” Hún þagnaði en
byrjaði siðan aftur. „Því fyrr sem
ég kemst héðan... Getur einhver
hringt á leigubíl?”
„Það bíður bíU fyrir utan eftir
yður, mademoiselle,” sagði hann.
„Þú hugsar fyrir öllu, ekki satt?”
„Flestu,” sagði Poirot lítillátur.
En Poirot átti ekki að sleppa
svona auðveldlega. Þegar hann kom
aftur inn í borðstofuna eftir að hafa
fylgt hinni fölsku fröken Lee-
Wortley út í bílinn, sem beið fyrir
utan, var Colin þar fyrir.
Það var gretta á strákslegu and-
litinu.
„En heyrið mig nú, herra Poirot.
Hvað með rúbíninn? Ætlið þér að
segja mér að þér hafið látið hann
komast burtu með hann?”
Poirot varð skömmustulegur á
svipinn. Hann snéri upp á skeggið,
og honum virtist ekki Iíða vel.
„Ég á eftir að ná honum,” sagði
hann veikum rómi. „Það eru til
aðrar leiðir. Ég er enn...”
„Ég á ekki orð í eigu minni!”
sagði Michael. „Að láta þetta svín
komast í burtu með rúbíninn!”
En Bridget var skynugri en hann.
44 VIKAN 52. TBL.