Vikan - 30.12.1976, Blaðsíða 36

NÝTT SÝNINGARTJALD
blátt.
Loksins kom tjald sem endur-
varpar réttum litum.
Eiginleikartjalddúksins eru þeir,
að litir verða eins og þeir voru
upphaflega myndaðir.
Á tæknimáli er þetta kallað að
endurvinna réttan lithita.
Lampi í sýningarvél gefur litun-
um rauðan blæ. Þessi rauði litur
er leiðréttur á bláu tjaldinu.
Litirnir verða réttari.
Þetta er leyndarmálið að baki
bláa tjaldsins.
Skuggamyndir og kvikmyndir
verða með sannari litum.
Komið og sjáið muninn.
Austurstræti 6 Simi 22955
BÖK 1 BLAÐFORMI <tl®
1488 8Íður af fjölbreyttu lesefni fvrir aðeins 5.000,- kr. á ári.
Já. Urval er bók í blaðformi.
Hún horfðist i augu við hann
þvert yfir kennslustofuna. Hann
horfði rannsakandi á hana, og hún
brosti til að róa hann. Hann skildi
hana víst, því að hann kinkaði kolli
og grúfði sig yfir bækumar aftur.
Hárið var hrokkið og óx niður á
skyrtukragann. Hann var myndar-
legur með fallegt hár, og samt vildi
mamma hans að hann klippti sig
fyrir brúðkaupið. Þau höfðu getað
hindrað það. Nú höfðu þau verið
gift í þrjá mánuði. Hún snéri sér í
stólnum. Bamið sparkaði, og aftur
fékk hún sáran verk í bakið. En það
gat ekki boðað fæðingu, ekki strax.
Það var von á baminu í fyrsta lagi
eftir hálfan mánuð. Hún læddi
hendinni undir jakkann og þrýsti
henni að síðunni. Verkimir hurfu,
og hún tók blýantinn upp aftur.
Kannski var það heimskulegt að
keppa að prófi nú, en foreldrar
þeirra hefðu orðið fyrir vonbrigðum
ef hún hefði ekki lokið við skólann.
Það var nóg uppistand, þegar hún
varð ófrísk. Þau höfðu ekki ætlað
sér þetta. Hún hafði aldrei hugsað
út í það, að hún gæti orðið ófrísk,
þess háttar gerðist bara hjá öðmm,
hinum eldri. Hún var sautján ára.
En svo gerðist það samt. öll skelf-
ingin. Andlit hans, sem varð náfölt,
þegar hún sagði honum það. Tár
hennar og vandræðaleg huggunar-
orð hans, sem ekki vom til neins, og
svovom þau hrædd saman. Héldu
bara hvort um annað, en vom
langt frá hvort öðm i hugsunum
sinum.
Síðan urðu þau að segja þeim
heima frá þessu og síðan í skól-
anum. Þau keyptu hringa, og öllum
vinum þeirra fannst þetta mjög
spennandi. Henni líka. Engir aðrir í
skólanum vom trúlofaðir. Foreldrar
þeirra sættu sig merkilega fljótt við
orðinn hlut, eftir kvöldið slæma,
þegar talað var um fóstureyðingu.
Það gat hún ekki hugsað sér. Það
vom margar ástæður til þess,
skynsemi og allt það, en hún gat
ekki hugsað sér það. Hún áttaði sig
ekki á því þá, að hún yrði feit og
henni yrði sífellt óglatt og að fötin
yrðu þröng, en fóstureyðing, nei.
Því að þetta var nú einu sinni
dálítið spennandi. Og svo létu for-
eldramir undan undarlega fljótt.
Hún hafði séð föður Eriks í bláum
gallabuxum, öllum fannst hann
unglegur og myndarlegur maður.
Hann var það sjálfsagt. Slúðursög-
ur sögðu, að hann væri með ungum
stelpum. En þó var það hann, sem
fyrstur vandi sig við tilhugsunina
um að verða afi. Hann hafði
hallað sér fram á borðið og tekið
hendur hennar. — Vertu ekki kvíða-
full Inga, þetta bjargast, skaltu
vita.
Henni hafði ekki faUið þetta og
dregið til sín hendurnar, en orð hans
36 VIKAN 53. TBL.