Vikan - 10.03.1977, Page 45

myndunum. Og lengst til hægri
eru denimbuxur, og nú eru það
bara þær grönnu, sem til greina
koma, því þessar eru þröngar frá
upphafi til enda og teknar saman
að neð^n með spennum. Varið
ykkur: Sumar líta hræðilega út í
svona buxum!
alltaf að tína upp dót á leið sinni
um íbúðina, litla kubba og smá-
hluti eftir börnin. Buxurnar þrengj-
ast aðeins niður, eins og tískan er
víst nú til dags, og mælt er með
kúrekastígvélum við þær. Bux-
urnar í miðjunni eru hversdags
útgáfa af fallhlífarbuxum, þótt
ekki sjáist reyndar mikill munur á
sem koma skal. Þessar lengst til
vinstri minna óneitanlega á venju-
legar vinnubuxur, og þær eru líka
upplagðar til að vinna í þeim, því
þær eru skreyttar smávösum hér
og þar, sem eflaust kæmu ýmsum
vel undir smáhluti. Okkur dettur
nú strax í hug húsmóðirin, sem er
Axlabönd
eins og litli bróðir gengur með?
Ja, því ekki það, ef við erum búin
að ákveða, að einmitt það sé
„voða smart." En við svona buxur
gengur ekkert annað en kúreka-
stígvél, segja þeir, sem vitið hafa.
Og því miður er það oft svo, að
ekki er nóg að fá sér eina nýja flík,
því þetta þarf allt að passa saman.
nú við hæfi virðulegra kvenna? Já,
segja sérfræðingamir, svona bux-
ur fara flestum vel. Þær eru þægi-
legar og gera ekki kröfur til þess,
að viðkomandi sé með vaxtarlag
sýningarstúlku. Þeir mæla til
dæmis alveg sérstaklega með
svona buxum handa nýorðnum
mæðrum, sem eru alltaf svolítinn
tíma að ná aftur fyrra vaxtarlagi.
Og þær, sem reynt hafa, segja, að
þær hafi naumast í þægilegri
buxur komið. Hvers getum við þá
meira krafist? Því það er þó megin
skilyrði, að fólki líði vel í fötum
sínum. Um það virðist sem betur
fer meira hugsað nú en fyrir
nokkrum árum, þegar konur voru
hnepptar í fjötra mágabelta,
brjóstahalda með spöngum og
stoppi, níðþröngra pilsa og pinna-
hæla.