Vikan - 09.06.1977, Blaðsíða 3

javík gæti veriö
hverfum Sidney
sér siðan að hljómsveitinni, því
hann er jafnframt stjórnandi henn-
ar. Warwick spilar á gítar og byrjar
á fjörugu disco-lagi ásamt hljóm-
sveitinni, um leið og Heathermae
dansar inn með eggjandi mjaðma-
sveiflum og byrjar að syngja. Hún
hefur svo sannarlega góða rödd,
enda eru undirtektir áhorfenda ekki
af lakara taginu. Hvert lagið rekur
annað, og ýmist syngur Heather-
mae ein eða ásamt Warwick. Hún
fer sérstaklega vel með lagið ,,You
Are The Sunshine of My Life” eftir
Stevie Wonder, og syrpa af lögum
eftir Elton John, sem þau syngja
miður”, segir Warwick stundum.
Áður en við hófum að skemmta
saman, var ég ein, og Warwick
spilaði í hljómsveit. Svo hætti
hljómsveitin, sem hann var i, og
mig vantaði eiginlega hjálparmann,
útsetjara og hljómsveitarstjóra og
spurði, hvort hann vildi slá til.
eitt
BÚUM 1 FERÐATÖSKUM
Blm: Eruð þið innfæddir ástralíu-
búar?
Heathermae: Já, við erum fædd í
Queensland, sem er í hitabeltinu, en
seinna fluttum við til Sidney og
bjuggum þar. í Sidney höfðum við
eiginlega náð eins langt og hægt er
í tónlistarbransanum, og þess
vegna fórum við til Hollands.
Warwick: Það er ekki þar með
sagt, að tónlistarþróun i Ástralíu
standi hinni evrópsku að baki. Það
bæði, er mjög góð. Áður en varir er
atriði þeirra lokið, og þau hverfa af
sviðinu við mikil fagnaðarlæti
áhorfenda, en það er víst engin leið
að fá skemmtikrafta til þess að
syngja aukalög. Okkur leikur
forvitni á að kynnast þessum
hæfileikamiklu systkinum nánar,
og það er auðsótt mál.
Reading
systkinin
,,ÞVÍ MIÐUR”, SEGIR
WARWICK STUNDUM
Blm: Hvers vegna komuð þið til
íslands?
Warwick: Við komum hingað,
vegna þess að Wilma systir okkar
hafði verið hér og líkað mjög vel. Að
undanförnu höfum við haft mikið að
gera, og þetta er bæði tilbreyting og
hvild fyrir okkur. Við vorum t.d.
með 93 ,,show” i janúarmánuði, og
frá miðjum nóvember til marsloka
skemmtum við á hverju kvöldi
víðsvegar um Evrópu.
Blm: Skemmtið þið alltaf saman?
Heathermae: Já, alltaf. ,,Því
Hann samþykkti, og við fórum i
þriggja vikna reynsluferð, sem
tókst ágætlega. Mér hafði alltaf
fundist erfitt að vera einsömul
vegna hljómsveitanna, því við
notum alltaf þær hljómsveitir, sem
eru til staðar, þar sem við
skemmtum. Ef hljómsveitin er góð,
þá er allt í lagi, en sé hún vond, er
hins vegar allt ómögulegt. Við
lentum t.d. á alveg hræðilegri
italskri hljómsveit í Hollandi og
þurftum að æfa með henni í tíu daga
fyrir tvö tuttugu mínútna ,,show”.
23. TBL.VIKAN3