Vikan - 26.01.1978, Síða 14

PÓSTURIM
Sveik mann og börn
Góði Póstur!
Ég hef séð í dálkum þínum, að fólk leitar til þín með
ýmis konar vandamál, og þar sem ég hef engan, sem ég
get snúið mér til, afréð ég að skrifa þér og biðja þig ráða.
Ég er 32 ára, gift og móðir tveggja barna, fjögurra og sex
ára. Fyrir hálfu ári kynntist ég manni, sem ég vann með,
og heillaðist svo gjörsamlega af honum, að eftir tveggja
mánaða kynni flutti ég tillhans og skildi börnin eftir
hjá manninum mínum. Síðan hefur líf mitt verið heil
martröð. „Vinur” minn fer með mig eins og gólfklút,
hann er sífellt drukkinn og lemur mig, svo stundum
stórsér á mér. Lögreglan hefur oft verið kölluð hingað af
nágrönnunum, þegar þeir hafa haldið, að hann sé að
ganga alveg frá mér. Fjölskylda mín hefur alveg afskrifað
mig, nema ein systir mín, sem hringdi til mín um daginn
og bað mig að fara aftur heim til mannsins míns, því hann
þyrfti á mér að halda. Nú veit ég ekki, hvað ég á að gera,
því ég skammast mín svo mikið fyrir að hafa gert svona
hræðilega skyssu. Ég þori ekki að horfast í augu við
manninn minn aftur. Ég þrái börnin mín óskaplega, en
mér finnst ég ekki hafa rétt til að vera móðir lengur, eftir
allt, sem ég hef gert. ,,Vinur” minn segir, að ég geti átt
mig, hann vilji ekki sjá mig lengur fyrir augum sér, og þar
sem ég er svo örvæntingarfull, langar mig að leita hjálpar
hjá þér. Hvað finnst þér ég eigi að gera? Eini staðurinn,
sem ég gæti farið á, er heim til mannsins míns og
barnanna minna, en heldurðu. að þau geti tekið.
við manneskju eins og mér? Þakka fyrirfram birtinguna.
L
Börnin þín verða eflaust hamingjusöm yfir að fá mömmu
aftur heim — og að öllum líkindum maðurinn þinn líka,
því. það hlýtur að vera fyrir hans orð, sem systir þín
hringdi. En þó gleði barnanna verði eflaust ósvikin,
verðurðu að reikna með, að þú hefur brotið niður
eitthvað milli þín og manns þíns, og það getur tekið tíma
að láta sárin gróa. Þú skalt fyrst og fremst hætta að hugsa
um sjálfa þig sem „gólfklút" og að þú sért „afskrifuö”
því það ertu alls ekki. Þú hefur ekki getað staðist
freistingu, ogaðsjálfsögðu er alltaf hægt að segja, að þú
hefðirmáttvita beturog hefðirekkiáttaðgera þetta, þár
sem þú áttir bæði eiginmann og lítil börn, en gert er
gert... Farðu heim til mannsins þíns og barnanna, þar
áttu heima, og þar bíða þín þrjár manneskjur, sem þurfa á
þér að halda.
Vilja þau
ekki fá
mig
aftur?
Elsku Póstur!
Ég vona, aö þú getir hjálpaö
mer i vandræöum minum. Þannig
er, aö ígær fór ég ipermanenti
hús tii fólks, sem ég kannast vel
við. Sko.konan settipermanentið i
mig, en maöurinn vinnur á sama
staö og ég. Þegar konan var
nýbúin aö setja pinnana /mig, þá
spuröihún mig, hvort ég viidi
kaffi. Ég þáðiþað, og hún fór aö
hita vatn. Svo alltí einu sagði
hún, aö hún ætti ekkikaffi, og ég
gætiþess vegna ekki fengið kaffi
hjá sér. Samt sá ég kaffi inni í
skápnum. Rétt á eftir kom
maöurinn hennar inn til okkar og
fór eitthvaö að tala við mig, en allt
/einu tók hann upp vatnsbyssu og
sprautaöi á mig. Þau h/ógu og
hlógu, og ég þorði auövitaö ekki
annað en að hlæja /íka, þvíég var
gestur þarna. Peysan min blotnaði
ÖH, og nú erég komin meö kvef,
því ég þurfti að vera i henni blautri
í tvo tíma á eftir. Svo spuröi konan
mig, hvort ég vi/di djús og gafmér
svo djús. Hann varferlega
vondur, og vatnið var volgt. Hún
fékk sér sjálf kók meö ísmolum útf
og sagði, aö hún væri meö svo
mikinn brjóstsviöa, aö hún yröi aö
drekka kók, en hún ætti ekki
handamér. Svo þegar húnvar
búin að taka pinnana úr mér, þá
kom maöurinn hennar al/t í einu
og spurði, hvort ég vi/dispur eða
appelsín, og gaf mér appe/sín og
var voöa góöur viö mig. Hvernig á
égað takaþessu, Póstur minn?
Vilja þau ekki fá mig aftur /
heimsókn? (Ég hefsko stundum
heimsóttþau). Finnstþér ekki
dóna/egt að sprauta vatni á gesti?
Helduröu, að hann hafi séö eftir
þvi, fyrst hann bauö mér appelsín?
Segöu méralveg eins og er, ætti
ég ekki aö heimsækja þau aftur?
Mér finnstþau nefnilega alveg
ágæt, nema þegar þau eru svona
dóna/eg. Meö fyrirfram þökk fyrir
birtinguna, og hvaö heldurðu, aö
ég sé gömul
Anna
Já, Anna mín, það er erfitt þetta
líf. Ég held ég myndi ekki fara að
heimsaekja svona fólk aftur. Mér
finnst þessi framkoma þeirra mjög
dónaleg, en kannski meina þau
ekkert með þessu, og finnst þetta
bara fyndið. Ég gæti trúað, að þú
sért svona 14 ára. Meðal annarra
orða: Hvernig heppnaðist perm-
anentið?
Drekk ég
of mikið
Kæri Póstur!
Mig langar til að fá þitt áiit á
ákveönu máli. Þannig er mál með ,
vexti, aö ég er 20 ára, og ég fer
yfirleitt á böll um hverja helgi. Mér
finnstalveg ómögulegtað vera
,,edrú"á böllum hérna, þvíþaö
eru al/ir h vort sem er fullir, og
manni er ýtt til og frá, og þegar ég
er edrú, þá er ég svo feimin, að ég
þori hvorkiaö segja né gera
nokkuð. Aftur á móti efég er
aðeins íþví, þá þori ég aö ýta á
móti, og þá þori ég iíka aö segja
fólki til syndanna. Núna nýlega fór
besta vinkona mín að tala um það
við mig, að ég drykki alltofmikið.
Ég er ekki sammála henni, þvi ég
drekk ekkimörg glös, þegar ég fer
á bal/, en ég fer aftur á móti
kannski á ball fimmtudaga, föstu-
. daga og /augardaga, og fæ mér þá
aö vfsu a/ltafglas, en oft eru þaö
þá ekki nema eitt eöa tvö g/ös,
sem ég drekk. Mér finnst þaö ekki
mikiö, þvíég kannski bara rétt finn
á mér. Finnst þér þetta ekki vera
afskiptasemi hjá vinkonu minni?
Finnstþér tildæmis ekki, aö
maðureigi að fara eftirþví, hvað
mörg g/ös maöur drekkur, en ekki
hversu oft maður drtkkur? Mér
þætti gaman að fá þitt álit á þessu
málil Með fyrirfram þakklæti fyrir
þirtinguna.
789-101112
Ég bara trúi því ekki, að þú sért
orðin tvítug og spyrjir svona fárán-
legrar spurningar! I fyrsta lagi þá
finnst mér þú drekka alltof mikið
— og ég meina ALLTOF — mikiö,
ef þú drekkur að meðaltali þrjá
14 VIKAN 4. TBL.