Vikan - 09.03.1978, Page 36

Lifir fólk oftar en einu sinni? Hefur þú
nokkurn tíma haft það á tilfinningunni,
að þú hafir lifað einhvern atburð
áður? Ef svo er, þá er það ekkert
undarlegt, því eftir því sem
hugsanalesarar segja, höfum við lifað
mörgum sinnum áður. Og við
munum halda áfram að
„endurfæðast," þangað til við náum
fullkomnun. Þá munu sálirokkar
finna frið.
Arnall Bloxham er formaður
sambands breskra dávalda, og
hann er sérfræðingur í því, sem
dálvaldar kalla „að fá fólk til að
segja frá fyrra lífi." Það þýðir, að
undir dáleiðsluáhrifum fá þeir fólk
til að rifja upp fæðingu sína og
fara síðan jafnvel enn lengra aftur í
tímann.
Það sem síðan gerist, stríðir
gegn allir rökvísi, því hann segir,
að skjólstæðingar sínir segi frá Iffi
fólks, sem hafi lifað fyrir mörg
hundruð árum.
Fjarstæða? Vissulega. En Blox-
ham á 400 segulbandsspólur, þar
sem fólk í dáleiðsluástandi segir
frá sínu fyrra lífi. Og þar sem sýnt
hefur verið fram á, að svo mörg
smáatriði standist, samkvæmt
mannkynssögulegum skýringum,
þá telur Bloxham, að hann geti nú
færtsterkrökfyrirþví, aðfólkið hafi
lifað áður. 1 reyndinni heldur hann
því fram, að við höfum öll lifað að
minnsta kosti tvö hundruð þúsund
sinnum.
Enskur blaðamaður fékk að
heimsækja hann og fræðast nánar
um vinnuaðferðir hans. Hann
leyfði blaðamanninum að hlusta á
segulbandsspólur, þar sem kona f
dáleiðsluástandi sagöi frá undar-
legri lífsreynslu sinni.
Umhverfið, sem konan virtist
stödd [, var ilmandi og gróðursæll
garður, um árið 1590 — á seinni
helmingi valdatímabils Elísabetar
drottningar fyrstu. Það er stórt tré
í garöinum, og í Ijósaskiptunum
má greina háa stúlku, Ijósa
yfirlitum, sem stendur undir trénu
og bíöur einhvers.
Og nú hlustum við á segul-
bandið. Spyrjandinn er Bloxham,
en konan, sem situr fyrir svörum
er frá Welsh og heitir Claire'
Nicholas.
CLAIRE: Ég stend í garðinum
og er að bíða eftir einhverjum.
BLOXHAM: Er þetta fallegur
garður?
við lifað áður ?
BLOXHAM: Við hvað ert þú
hrædd?
CLAIRE: Drottninguna. Drottn-
ingin sér margt og heyrir margt.
BLOXHAM: Eftir hverjum ert
þú að bíða?
CLAIRE: Rósalávaröinum mín-
um. Ég get ekki sagt þér, hvað
hann heitir.
BLOXHAM: Þú getur örugg
sagt mér það.
CLAIRE: Hann heitir Walter
Raleigh.
BLOXHAM: Segðu mér eitt-
hvað frá honum.
CLAIRE: Hann er stórkostleg-
ur.... gáfaður á öllum sviðum.
Ha.in sagði, að ég væri eftirlætis
rósin sín, og ég stríði honum með
því, að hann eigi garð, fullan af
rósum. Það eru svo margar konur
hrifnar af honum, svo að ég kalla
hann Rósalávarðinn. Ég er hrædd
við að kalla hann Walter, því þá
gæti drottningin komist að þessu.
Hún myndi reiðast.
Nú skulum við slökkva á segul-
bandinu um stund, og athuga
málið. Ef við flettum upp í
mannkynssögubókum, þá sjáum
við, að sagan, sem Claire Nicholas
eraðsegja, ersönn. Lafði Elísabet
varvið hirð Elísabetarfyrstu, og var
reyndar ástkona Sir Walters
Raleigh, en seinna meir giftust
þau. Drottningin varð svo reiö, er
hún fékk þær fréttir, að hún lét
varpa þeim í fangelsi um skeið.
Síðar á bandinu sagði Claire frá
lífi sínu með hirðinni.
BLOXHAM: Hvar býrð þú?
CLAIRE: Ég bý í Whitehall, hjá
drottningunni. Faðir minn er
dáinn.
BLOXHAM: Hvað finnst þér
skemmtilegast að gera í London?
CLAIRE: Að skemmta mér. Mér
finnst gaman að dansa og hlusta á
tónlist, og einnig að fara í leikhús.
BLOXHAM: Hvernig ferðast þú
um?
CLAIRE: Við förum yfirleitt eftir
ánni, því göturnar eru svo skít-
ugar. Ég fer yfirleitt með drottn-
ingunni, eða með Walter, þegar
við getum. Drottningunni finnst
CLAIRE: Það er svo dimmt. Það
er skuggalegt og kalt.
BLOXHAM: Eftir hverjum ertu
að bíða?
CLAIRE: Ég er ekki alveg viss
um það. Ég held, að ég sé að bíða
eftir karlmanni.
BLOXHAM: Þekkir þú mann-
inn?
CLAIRE: Ég þori ekki að segja,
hvað hann heitir.
BLOXHAM: Er það leyndar-
mál?
CLAIRE: Já.
BLOXHAM: Hvað heitir þú?
CLAIRE: Elísabet.
BLOXHAM: Og hvað heitir þú
meira en Elísabet?
CLAIRE: Ég heitir lafði Elísabet.
Lafði Elísabet Throckmorton.
BLOXHAM: Hvar ert þú núna?
CLAIRE: í garðinum, og ég
stend undir tré. Ég vil ekki, að
nokkur maður sjái mig.
Höfum