Vikan - 15.06.1978, Blaðsíða 42

Kim Fowley heitir þekkl t'igúra i rokkinu. Hann hel'ur verið starfandi í
tónlistarheiminuni siðan ca. 1955. Hann hefur start'að nteð óliklegasta
fólki, allt frá Doris Day til Frank Zappa. Annars mun Kim Fowley fá sinn
þátt hér innan tiðar, en þessi inngangur að Runaways er nauðsynlegur,
þvi Kim Fowley stofnaði hljómsveitina og á mest allan veg og vanda af
vinsældum hennar.
Kim Fowley telur sig hugmyndafræðing mikinn i poppinu, og ein af
hans mörgu hugdettum var að setja á laggirnar rokkhljómsveit. sent væri
einvörðungu skipuð 16 ára leða svo) gömlum stúlkum.
Hugmvnd hans komst i frantkvæmd unt 1974. eftir að hann hafði hitt
Ijóðaskáldkonuna Kari Kronte, sem santdi mótmælatexta. Kim stakk upp
á þvi við hana, að hún hjálpaði sér nteð hugarfóstrið.
Þau settu auglýsingu i bandariska poppblaðið Who Put The Bontb. en
aðeins eitt nothæft tilboð barst frá stúlku með rautt, krullað hár sem lék á
bassagítar og söng, Micki Steele. Kari Krome fékk svo stúlku eina, sem
hún þekkti, Joan Jett, til að prófa, hvort hún gæti ekki leikið á rytma-
gítar, og Kim Fowley uppgötvaði Sandy West. hamrandi á borð í
diskóteki!
Þetta varð að hljómsveit. sem Kint Fowley skirði Runaways, og lék
hún nokkrum sinnum sem trió, En tríóið var ekki nógu gott, svoauglýst
var eftir fleirum. og þá birtist Lita Ford með gitarinn sinn og glóðarauga.
að því er sögur herma. Kint þótti hún falla vel i kramið, og hún varð aðal-
gítarleikari Runawaýs. Sköntmu siðar var Micki Steele rekin, þar sem
henni gekk ekki nógu vel að halda takti á sviðinu. Það varð þvi úr, að leit
var hafin að fleiri stúlkum, og rákust þau þá á Cherrie Currie, sem var
gerð að söngkonu sveitarinnar. og skömrnu síðar fundu þau Jackie Fox.
Það var árið 1975. sem þær fóru að leika fyrir alvöru. Þær léku i klúbb-
um, samkeppnum. skólum og hvar sem hægt var að troða upp.
Vegna þrautseigju Fowlevs voru þær von bráðar sifellt í fréttunum,
auglýstar upp sem kynæsandi unglingsstúlkur. i mótsögn við allar fyrri
auglýsingar á stúlkum á slikum aldri (þ.e. sakleysið uppmálaðl. Undir lok
árs komust þær á alheims samning við plötuútgáfuna Mercury, og hvort
sent hlutur Fowleys hefur verið stór eða litill þar, þá hefur hann að
minnsta kosti ekki gefið út plötur sjálfur síðan!
Stúlkurnar voru valdar saman þannig, að þær höfðuðu til sern flestra.
Joan Jett var iniynd götustúlkna. í leðurjakka og hörð af sér i útliti, Lita
Ford. hin bústna kynbomba nteð sitt Ijóst hár. Cherrie Currie, hin fín-
gerða. snvrtilega, en þó æsandi, Jackie Fox, kvenleg, vel vaxin og auglýst
sem bókaormur og að lokum Sandy West, sem verður að teljast ósköp
venjuleg, en það höfðar líka til síns hóps. Þessar stúlkur áttu ekki bara að
höfða til smekks karlmanna, heldur einnig til unglingsstúlkna, sem áttu
að finna sjálfa sig i þessum mismunandi persónum. Eftir að Runaways
voru komnar á plötusamning, var að sjálfsögðu lagt í upptökur. Fyrsta
platan var samansafn laga við texta eftir Fowley, og meðal þeirra var
lagið „Cherry Bomb,” sem var eftir Joan Jett.
Hljómleikar þeirra voru vel sóttir, Cherrie Currie íklæddist oftast nær
lífstykki, sokkaböndum, svörtum netsokkum og háum hælum, Joan Jett
klæddist leðurfötunt (likt og Suzie Ouatro). Lita Ford klæddist þröngum
stuttbuxum og bol, en Jackie Fox var i siðum buxuni og skyrtu með bert
á niilli. Sandy West þurfti ekki eins að hugsa um klæðnaðinn á bak við
tronmiurnar.
Strax eftir fyrstu plötuna fóru að heyrast undarlegar sögur af hljóm-
sveitinni. hvernig þær berðust innbyrðis bæði andlega og líkantlega og
hvernig hinir mismunandi persónuleikar rákust á.
Snemma 1977 fóru þær i hljómleikaferð til Bretlands, og tóku blaða-
menn þar á móti þeim líkt og Bítlunum. Þær komust á forsiður allra
helstu slúðurblaðanna í Bretlandi og urðu að sjálfsögðu húsgangur undir
eins, þar sem slík blöð dafna liest i nútimaþjóðfélagi. Eftir ferðina til Bret-
lands kom út platan „Queens 01' Noise” en á henni söng Joan Jett nieiri-
hlutann al' lögunum. þar sem hún þótti betri rokksöngvari en Cherrie
Currie. sem þótti full melódísk. Þetta olli vissri valdabaráttu milli þeirra
tveggja.
í mai 1977 héldu þær stöllur i hljómleikaferð til Japans, þar sem þeim
var tekið fádæma vel. en Japaninn virðist hrifinn aföllu æsandi. Þarskar
Jackie Fox sigóvart á púls.en varðekki alvarlega meint af. en þegar heim
kom. varö úr. að hún hætti i hljómsveitinni og ákvað að leggja i laganám.
Hljómleikaplata varget'in út í Japan, „Live In Japan”, sem þótti ágæt.
Danielle Faye. aðalnúmerið í annarri stúlknagrúppu, Venus and The
Razorblades, sem var á snærum Kim Fowleys lika, gekk í hljómsveitina i
júní 1977, en hún staldraði ekki lengi við, því hún hætti í næsta mánuði,
og við tók stúlka að nafni Vicki Blue. Og það leið ekki mánuður til næstu
breytingar, þvi Cherrie Currie hætti i ágúst eftir mikil átök innan hljónt-
sveitarinnar.
Et'lir þetta var ákveðið að halda hópinn sem kvartett, og gerðist Joan
Jett um leið aðalsöngkonan auk gitarleiksins.
Þriðja plata þeirra. „Waiting For The Night". hlaut mikið lof, þrátt
l'yrir dvinandi aðsókn að hljómleikum þeirra. sem var ekki lengur jafn æs-
andi og fyrr, þar sent Currie og Fox voru hættar. en Blue lítil uppbót fyrir
þær i útliti.
Annars ber öllurn blaðamönnum saman um það, að hljómsveitinni fari
enn mikið fram.
El'tir að Cherie Currie hætti. hóf hún undirbúning að sólóplötu ásamt
systur sinni, Marie. sem syngur með henni á plötunni. Kim Fowley. sern
stjórnaði upptökunum. og Steven T„ sem samdi nokkuð af lögunum og er
einn af mönnum Fowleys.
o
Plötulisti:
THERUNA WA YS
(MERCURYSRM 11090)
US1976
QUEENS OF NOISE
(MERCURY 9100 032)
UK 1977
WATTIN' FOR THE
NIGHT
(MERCURY 9100047)
UK 1977
LH'EINJAPAN
(MERCUR Y)
JAPAN 1977
BEAUTY IS ONLY
SKINDEEP
(MERCURY 6338 867)
US1978
Litlar plötur:
CHERRYBOMBZ
BLACKMAIL 1976
QUEENS OF NOISEI977
SCHOOL DA YS/
WASTED 1977
CALL ME A 7' MID-
NIGHT 1978
NB: Beauty Is Only Skin
Deep og Call Me Al
Miclniglu eru plötur meö
Cherrie Currie.
42 VIKAN 24. TBL.