Vikan - 21.08.1980, Blaðsíða 9

„Drengen með Fugleungerne" eftir
Aage Nielsen Edwin.
hann mörgum íslcndingum i Höfn:
F-innboga Rúti. föður forsetans. og frú
hans. Ninu Sæmundsson og Páli Skula-
syni sem síðar varð ritstjóri Spegilsins.
Meðal verka Aage hér á landi er
einmitt lágmynd af Finnboga Rúti sem
staðsett er á skrifstofu Verkfræðinga-
félagsins. Einnig hefur Aage gert ýmsar
aðrar lágmyndir af þekktu fólki enda var
hans aðalstarf eftir að hann kom hingað
til lands að gera portrett af fólki —
„jafnt höfðingjum sem almúgafólki”.
Einnig gerði hann eftirmynd af altaris-
töflunni í bingvallakirkju en hún hafði
verið flutt úr landi fyrir fjölmörgum
árum og komið fyrir i kirkju á bresku
eyjunni Wight. Eigendur hennar þar
féllust á skila upprunalegu töflunni ef
þeim yrði séð fyrir annarri nákvæmlega
eins. Aage Nielsen Edwin var falið það
verk. eftirmyndin flutt út og nú er
orgínallinn i Þingvallakirkju.
„Ég gerði eftirmyndina algerlega
frihendis, mér finnst betra að vinna
þannig frekar en með nrekanik alls
konar — þaðer of auðvelt.”
— Ertu þá ekki góður teiknari?
„Það má kannski segja það. Eftir að
ég hætti að geta fengist við höggmyndir.
því það er þrælavinna, fór ég að teikna
upp uppdrætti af gömlu Reykjavík .og
hef ég þegar lokið við kort af bænum
eins og hann var 1786. 1801, 1836 og
í AFMÆLI
HJÁ
AAGE
NIELSEN
EDWIN
(82)
Skopteikning úr Dagens Nyheder
frá þeim tíma þegar deilurnar um
Strákinn með fuglsungana stóðu
sem hœst. Þarna er búið að koma
kettinum vonda fyrir á sinum stað
til að koma í veg fyrir misskiining.
1876. Þetta verk kostaði mikið grúsk og
mælingar en ég get hreykt ntér af því að
hlutföll öll eru rétt i þessum kortum
og á þeim getur fólkið bæði séð afstöðu
húsa jafnt og nöfn þeirra manna senr i
þeim bjuggu. Þetta var mikil vinna en
skemmtileg. Ég hef mikinn áhuga á öllu
sem islenskt er og í hvert sinn sem ég fer
til útlanda reyni ég að grafa upp eins
mikið og ég get um lsland. j
Kaupmannahöfn hef ég fundið mikið
og þar á meðal margt sem betra væri að
lægi í þagnargildi. Saga Islands og
Islendinga hefur verið mismunandi
glæsileg í gegnum árin.”
— En hvað með árin þín?
„Ég er orðinn gamall og get litið
orðið gert. Nema hvað ég les mikið. Ég
er svo heppinn að vera læs á frönsku.
þýsku, ensku og svo dönsku þannig að
mig skortir ekki lesefni. Listaverka-
bækur les ég aftur á móti aldrei, skoða
bara myndirnar. Svo er ég hættur að
reykja eftir nær 70 ára tóbaksnotkun.”
— Framtíðin?
„Mér líst ekki á framtiðina og ég hef
áhyggjur af ungu fólki sem þér þykir
vænt um. Að vísu þarf ég ekki að hafa
áhyggjur af Baldri syni minum því hann
er orðinn 62ja ára gamall, en ungu fólki
vorkenni ég. Á stríðsárunum voru það
bara hermenn sem börðust, fólk bjó í
friði á heimilunum. I dag geisar aftur á
móti stríð á nær hverju heimili. Mér líst
ekki á ástandið. Á vissan hátt er ég
feginn að vera orðinn svona gamall og
geta kvatt á næstunni án þess að þurfa
að horfa á framhaldið. En fyrst ætla ég í
ferðalag til útlanda.”
— Hvert?
„Til Parisar með viðkomu i London.”
— Og hvað á að skoða?
„I Paris fer ég beint á Louvre eins og
hungraður skólastrákur og kíki svo
kannski á nokkrar gamlar krár sent ég
þekki frá því í gamla daga. Nokkrar
þeirra eru enn i gangi. I London fer ég
alltaf i Portrait-gallery við Trafalgar-
torg. Ég kom þangað fyrst fyrir tilviljun
fyrir mörgum árum. Stóð þannig á að ég
var á gangi þar t grenndinni þegar allt í
einu gerði allsherjarúrfelli. Fólk tók á
rás og ég barst með straumnum inn í hús
nokkurt. Þar stóð ég i miðjum mann-
fjöldanum dágóða stund og sá ekkert
nema hnakkann á næsta manni. t>egar
stytti upp hvarf allt fólkið út á ný og ég
34. tbl. Vikan 9