Vikan - 21.08.1980, Blaðsíða 10

Afmæli í Norðurmýrinni
stóð einn eftir á ntiðju gólfi í Portrait-
safninu. Siðan hef ég aldrei látið hjá liða
að heimsækja þann stað þegar ég hef átt
leið um London. Svo er ágætiskrá þar
rétt hjá sem er ekki siður ómissandi.
Þegar ég kom þar síðast voru liðin 10
eða 15 ár frá þvi ég kom þar siðast. Og
hvað haldið þið að þjónninn hafi sagt
þegar hann kom að borðinu rnínu? —
Blessaður! Velkominn aftur!"
— Eitthvað að lokum, Aage Nielsen
Edwin?
„Já. ég vildi vekja athygli á því hvað
aldurinn kemur allt I einu yfir fólk. Mér
finns! ég nýorðinn gamall og þegar
þannig er komið fer maður að hugsa
öðruvisi. F.ins og skáldið sagði:
Hvad er mine Aar.
sem listende svinder ogsvigende gaar?
Hvað er min Bekymring. mit grubiende
Sind.
min Sorrig. min Clæde. mit Hovedes
Spind?
Hvað er dog mit Arbejd. min Möje. min
Sved?
Forfœngeiighed’.
Aage Nielsen Edwin brosir þráttfyrir
allt. Hann á i vændum ferð til Parisar og
London og svo á ej'tir að koma minnis-
merkinu fyrir á Eskifirði. Margir yngri
menn hafa minna fyrir stafni og fáir
halda jafngóð afmælisboð og danski
myndhöggvarinn i Norðurmýrinni.
E.J.
10 Vikan 34. tbl.