Vikan - 25.09.1980, Side 41

Frami Eiriks Dorf i SS-sveitunum fer
vaxandi.
„Fari hann til helvítis, Nebe." sagði
Blobel. Þegar þeir gengu út heyrði ég i
Blobel, sem talaði af ásettu ráði mjög
hátt við hinn foringjann: „Við verðum
að gera eitthvað við litla brögðólta
drullusokkinn.”
Berlín I
mai 1942.
Ég er kominn aftur til Berlínar. dauð-
uppgefinn eftir siðustu ferð mina um
hemumdu svæðin. Loksins fæ ég tæki-
færi til að halda Mörtu I faðmi mér.
kyssa elskulegt og bjart andlit hennar.
strjúka á henni hárið. sameina likama
okkar í Ijúfustu allra faðmlaga.
Ég get naumast beðið þess að hitta
börnin. Pétur er í þjálfun ásamt Jung-
volk-hópnum sínum, undirbúningsdeild
fyrir Hitlersæskuna. Hann segist vilja
ganga i SS þegar hann hefur aldur til, i
baráttusveit eins og Panzersveitirnar
eru. Ég sagði honum að striðinu yrði
löngu lokið þá. Þýskaland yrði búið að
sigra. Lára litla fær hæstu einkunnir i
skólanum. Kennararnir hennar lilbiðja
hana — hún er svo falleg, lifandi og
hlýðin.
Með hverjum degi aukast verkefni
min og ábyrgðin sem ég ber verður æ
meiri. Heydrich segir að ég sé hreint
vinnu-átvagl. Ég geri meira á einum degi
en allir hinir aðstoðarmenn hans á heilli
viku. Hann kallar mig „kjarna-málsins”
majór.
Við ræddum viðbótaraðgerðir nú i
morgun. 21. mai, þegar ég var staddur á
skrifstofu hans.
Fyrir tveim mánuðum hófst notkun
kolsýrings í nýju búðunum í Belzec, en
útkoman er ekki nógu góð. Heydrich vill
fá nákvæma skýrslu. Og i Chelmno,
skammt frá Lodz, er verið að reyna
frumlega nýja aðferð — risavaxna bila.
þar sem útblástursgufunum er blásið inn
i lokaðan vagninn. Það leikur einnig
nokkur vafi á hve sú aðferð sé áhrifarík.
Við gerðum talsvert grin að Blobel.
Ég hlýt að hafa hrælt hann upp úr
skónum. Hann fór beint til Babi Yar og
gróf upp heilmarga skrokka og brenndi
þá upp til agna á stórum bálköstum
gerðum úr járnbrautatimbri sem bleytt
hafði verið upp úr bensíni. Það vekur
furðu manns hvernig Blobel náði i efnið
þvi nú er stríð og skortur á öllu og her
inn notar allt eldsneyti sem hann kemur
höndum yfir. En herinn stekkur til þegar
við skipum fyrir. Og kannski hef ég
vanmetið Blobel. Þessi aðferð hans að
losna við skrokkana er eftirtektarverð.
eins og Himmler skipaði fyrir verður
„ekki einu sinni askan eftir”.
Um það bil sem ég var að fara kallaði
Heydrich mig til sín aftur og rétti mér
pappírsörk. „Hvað finnst þér um þetta,
Dorf?”
Ég las það sem þarna stóð og það var
erfitt að láta sér ekki bregða.
„Upphátt,”sagði Heydrich.
„Eirikur Dorf, majór í starfsliði þinu.
var i upphafi þriðja áratugarins með-
lintur í æskulýðssamtökum kommúnista
við Berlinarháskóla. Faðir hans var
meðlimur Kommúnistaflokksins og
framdi sjálfsmorð vegna hneykslis i sam-
bandi við fjármál. Það er hugsanlega
gyðingur aftur i móðurætt Dorfs. Þetta
er allt þess virði að rannsaka það nánar."
„Jæja?”
„Þaðer engin undirskrift,” sagði ég.
„Það er það aldrei. Hvað segirðu þá,
Eiríkur?”
„Lygar. Eins og við segjum i réttin-
um: að hluta til og heildin. Faðir minn
var sósialisti um skeið. Ekkert alvarlegt.
Hann og bróðir hans. Þeir jöfnuðu sig á
þvi. Æ, fyrirgefðu. Eitt af þessu er rétt.
Hann framdi sjálfsmorð en það var ekk-
erl hneyksli. Hann varð gjaldþrota I
kreppunni. Það eru engir blettir á
móðurætt minni.”
„E.rtu viss?”
„Það var gerð þessi venjulega
athugun á mér 1935. Drottinn minn.
hershöfðingi, hvers vegna þarf svona að
komaeftirsjöáradygga þjónustu . . .”
„Já, ég er þér sammála. Þvi miður
fékk Himmler líka eitt svona. Ég er
hræddur um að hann vilji fá aðra
skýrslu um þig. Fjölskylduna og þess
háttar.”
„Fullvissaðirðu hann ekki um mig?"
„Þú þekkir hvernig það er í sveitun-
um. Við Himmler eigum í okkar inn-
byrðis stríði. Ég er ansi hræddur um að
þú hafirorðiðá milli.”
„Hefurðu einhverja hugmynd um
hver sendi þetta eitur?”
„Það gæti verið einhver af heilli tylft.
Leið til að klekkja á mér."
Ég var þrumu lostinn. „En þú ert
næstæðstur að tign. Það vita allir aö þú
ert yfir SS og SD og sérð um flutninga-
áætlun gyðinga."
„Þess vegna gæta þeir sin á mér.
Sjáðu til, Eirikur, ég veit heilmikið um
þá — þá æðstu og lægstu. Ég veit hvað
margir þeirra eru miklir fantar og aum-
ingjar. Þeir gagnast okkur þó að mönn-
um eins og okkur sé ekki alls kostar um
þá gefið. Við erum menntamenn,
Eiríkur — vopnaðir menntamenn ef svo
ber undir. En þeir fleslir — samansafn
þorpara."
Á veggnum voru Ijósmyndir af nokkr-
um foringja okkar og Heydrich snerti
yið þeim um leið og hann gekk hjá.
„Goering. dópisti og mútuþegi. Þú ættir
aðsjá hann í Rómverjaskykkjunni sinni.
með ilmvatn, málaðar táneglur og
kinnalit. Rosenberg — gyðingaástkona.
Goebbels — hneyksli á hneyksli ofan.
Himmler? Eitthvað bogið við ættir kon-
unnar hans. Og svo komum viö að heið-
ursmönnunum Streicher og Kalten
hrunner, sem eru hreinir og heinir
glæpamenn. Þess vegna þarf Foringinn
á gáfumönnum að halda umhverfis sig.
Eiríkur. Mönnum eins og okkur.”
39. tbl. Vikan 41