Vikan - 14.01.1982, Blaðsíða 29
^c' annars. — Ég tck bara mynd af
sku9ganum mínum.
nyr ^'utur peninga og þá áríöandi
. ^6'111 Peningum sé varið til kaupa á
'rkilega nytsamlegum hlutum. Best er
,Vi a° biða með öll kaup uns sá tækja-
Unaður sem maður á fyrir, og sem
maður gjörþekkir, er hættur að full-
®8ja sköpunarþránni en ekki að kaupa
u,i sem maður hefur aldrei haft neina
uunverulega þörf fyrir en heldur að
Jóti að vera sniðugir.
^hirða
Fáu
er jafnmikilvægt og að passa vel
PP a ijósmyndabúnað sinn því hann er
bestar en þær hafa þann ókost að vera
heldur ómeðfærilegar. Á hinn bóginn
get ég alls ekki mælt með þeirri tísku nú-
timans að bera myndavélar og linsur
sem kosta þúsundir króna í misjafnlega
lélegum striga- eða tautöskum. Milli-
vegurinn er að nota harða tösku og ryk-
þétta sem borin er á öxlinni og er með-
færilegri en áltaska og myndavélinni
ólíkt betri vörn en strigapoki.
Alúð og umhyggja
Það er gott og blessað að sýna Ijós-
myndabúnaði sínum alúð og umhyggju
en myndefnin eiga raunar hið sama
Ljósmyndaskóli Vikunnar XXVI
áhugann er að taka myndir með
hangandi hendi þvi þar með er tryggt að
árangurinn verður eftir því. Ekki svo að
skilja að ljósmyndunin eigi að verða
leiðinlegt skylduverk og vandasamt að
auki heldur ættu menn alltaf að leggja
sig fram þegar þá langar á annað borð til
að taka myndir og þá er eins líklegt að
góður árangur hlúi sjálfkrafa að
áhuganum og með vaxandi reynslu og
þroska ná menn síðan þeim tökum á við-
fangsefninu að aðrir taka eftir því og þá
er næsta fullvíst að þetta áhugamál
verði mönnum enn kærara en áður.
Áhugaljósmyndarar eru fjölmargir í
Myndirnar scm fylgja lokaþætti Ijós-
myndaskólans vcita okkur innsýn í
svolítið annan hcim cn við eigum að
vcnjast. Þær cru allar tcknar í sumar
af þriggja ára syni mínum. Það liggur
við að maður öfundi barnið af undir-
tcktunum scm það fær hjá fyrir-
sætunum sínum.
Ég ætla svo að leyfa mér að vona að
þið hafið haft eitthvert gagn og gaman
af þessum þáttum okkar um leið og ég
fagna því að bókaútgefendur virðast nú
vera að taka við sér og senda frá sér
bráðnauðsynlegar leiðbeiningabækur
Andinn, efnið og umhirðan
®ði dýr 0g viðkvæmur en hefur jafn-
Ptt alla burði til að þjóna manni
hjSgilega j ár 0g áratugi sé hirt vel um
v*"11: * fyrsta þætti ljósmyndaskólans
h r fjallað allrækilega um umhirðu og
Ske'nsun a myndavélum og linsum og
bess ^ entJurteJttð tler en vtsað t'*
h^ss þáttar. Ég vil aðeins itreka að ein-
ererjlr verstu óvinir myndavélarinnar
semSan^Ur’ ð*eyta’ seJta og ryJc- Hvenær
vélin er ekki i notkun er áríðandi að
pla nia Jlana i rykþéttri tösku og jafnvel í
þvi tP°ka *sérstaklega til langs tíma) að
Ótr'|l''S^'*dU að *1un sð Þurr fyrlr'
rau marSar myndavélar eiga
að nar etnn slteman óvin í viðbót, þaðer
q( Se®ía e'8anda sinn, sem atar linsuna
fitu' f'n8raförum, lætur ryk setjast í
end^3 °8 pussar svo aHt af svona
j^((Uni °8 eins með grófu handklæði.
af Jlreinsunarleiðin er að nota mikið
0g l ru *oft‘> linsuvökva og linsupappir
^ sta vörnin fyrir linsuna er filter.
%naUðsynlegt er fyrir hv’ern ijós-
fVrir e"ga 8ðða °8 rykþétta tösku
áltösk myntJavé*'na s'na- Vandaðar
Ur með svampfóðrun eru eflaust
skilið. Ég vil að siðustu leggja áherslu á
að ljósmyndunin getur veitt mönnum
mikla fullnægju allt frá æsku til elli sé
lögð rækt við áhugann og viðfangsefnin
aldrei vanmetin. Besta leiðin til að missa
öllum stéttum þjóðfélagsins og á öllum
aldri. Að minnsta kosti einn af ráð-
herrunum okkar er áhugaljósmyndari og
svo mikið er víst að áhugi á ljósmyndun
gerir engum manni nema gott eitt.
fyrir byrjendur. Vonandi mega þeir sem
lengra eru komnir einnig eiga. von á
einhverju bókakyns þó seinna verði og
með þeirri frómu ósk kveð ég og þakka
samveruna.
Til lesenda:
Af óvidrádanlegum orsökum
hefur birting síðasta þáttar
Ijósmyndaskólans dregist.
Veigamesta ástœðan er sú að
vegna óvenjulegra anna i
prentsmiðju I kjölfar prentara-
verkfalls hefur Vikan neyðst
til að fella niður litprentun að
hluta, en myndirnar með
þessum síðasta þœtti Ijós-
myndaskólans eru allar I lit. Af
tvennu illu þótti okkur skárra
að draga birtingu þessa þáttar
heldur en birta litmyndirnar
sem svart- hvítar.
Um leið og síðasti þátturinn
kemur nú að lokum þykir
okkur tilhlýðilegt að skýra frá
því að hann hefur átt miklum
vinsœldum að fagna. Lesendur
Vikunnar hafa oft minnst á
hann I samræðum við starfs-
menn blaðsins sem
nytsamlegan og gagnlegan. Er
ekki að efa að hann hefur bætt
úr verulegri þörf. Þá hefur það
ekki spillt fyrir að umsjónar-
maður þáttarins lagði við
hann mikla alúð til þess að
hann mætti spanna sem flest
svið áhugaljósmyndunar og
vera svo aðgengilegur að hann
kœmi lesenclum að verulegum
notum. Við þökkum Kjartani
Jónassyni fyrir samstarfið og
bendum áhugasömum
lesendum á — eins og margir
þeirra hafa þegar uppgötvaö
— að enn er hægt að fá öll
blöðin með Ljósmynda-
skólanum á afgreiðslu
Vikunnar.
Ritstj.
2. tbl. Vikan 29