Vikan - 15.04.1982, Blaðsíða 19

Hór ræda málin grænlcnska Ijóöskáldið Juaaka, scm cinnig cr
forsprakki grænlcnsku rokkhljómsvcitarinnar Aasivik bandc t,
Gylfi Arnbjörnsson, cinn hclsti friðarsinninn i Höfn, og Olafur
trommari Sigurðsson, kammcrrokkari.
Aagot Oskarsdóttir, Kristján Jóhann Jónsson og Sigurður
Einarsson fluttu Ijóð og tóna.
Að utan
íslendingar,
Færeyingar og Grænlendingar
taka höndum
saman:
FRIÐUR í HÖFN
Islendingar búsettir í Kaupmannahöfn
misstu af hinni hefðbundnu 1. des.-hátið
sinni nú siðast. Ástæðan: Ekki reyndist
unnt að útvega nógu stórt húsnæði i
tíma enda eru samkomur þessar fjöl-
sóttari en svo að hús Jóns Sigurðssonar
rúmi alla sem sækja. Fólki var þó bættur
skaðinn nokkrum mánuðum síðar svo
um munaði. Íslendingar, Grænlendingar
og Færeyingar héldu þá sameiginlega
skemmtun i einu af slærri samkomu
húsum Kaupmannahafnar með
skemmtiatriðum, ræðuhöldum, dansi og
drykkju eins og gengur undir kjör-
orðunum að öll Norðurlönd verði
friðlýst fyrir kjarnorkuvopnum. Ekki
aðeins sá hluti þeirra sem yfirleitt
gengur undir nafninu Skandinavía
heldur einnig eyjarnar tsland, Grænland
og Færeyjar. í máli ræðumanna á
samkomu þessari kom fram að krafan
um kjarnorkuvopnalaus Norðurlönd
varðaði sambýli þjóðanna við N-
Atlantshaf, sjálfstæði þeirra, vináttu og
síðast en ekki sist rétt þeirra til að lifa.
íslenskir námsmenn i Ftöfn sitja ekki
aðgerðalausir þegar þessi mál eru
annars vegar. Hafa þeir nú nýverið
stofnað friðarhreyfingu islenskra náms-
manna i Kaupmannahöfn og er sérstök
áhersla á það lögð að hér sé ekki um
einlita hjörð sovétsinnaðra einfeldninga
og sauða að ræða. Hreyfingin mun
vinna að markmiðum sinum I anda
stofnsamþykktar Sameinuðu þjóðanna
um frið og samþykkla 10. aukaþings SÞ
um afvopnunarmál. Starfið mun einkum
felast í aðafla og miðla upplýsingum um
hernaðarumsvif Bandaríkjanna og
Sovétríkjanna á íslandi og hafinu
umhverfis landið, vekja athygli á af-
leiðingum kjarnorkustríðs og lengja
starf islenskra friðarhreyfinga við starf
annarra evrópskra friðarhreyfinga.
Þó Grænlendingar, Færeyingar og
tsiendingar séu ákaflega friðelskandi
þjóðir; orðið strið ekki til á grænlensku,
teygjubyssan vinsælasta vopn á íslandi
og liklega ekki til í Færeyjum, þá eru
þessar þjóðir síður en svo lausar við
hernaðarbrölt stórveidanna. Frá 1951
hafa verið herstöðvar á Thule og í Syðri
Straumfirði á Grænlandi, radar og
lóranstöðvar í Færeyjum og íslendingar
hafa sitt eins og öllum er kunnugt.
Kjarnorkusamkoma þessi fór friðsam-
lega fram og vakti þó nokkra athygli i
dönskum fjölmiðlum. Og talandi um frið
má geta þess að nú krefjast Danir þess
að fólk sæki um byssuleyfi ef það vill
eiga teygjubyssu....
15. tbl.Vikan 19