Vikan - 16.05.1985, Síða 8

Popp
Það gekk ekki átakalaust fyrir
Paul Young og félaga að Ijúka við
hina nýju breiðskífu, The Secret of
Association. Ýmis vandamál töfðu
fyrir og útgáfudeginum var frestað
nokkrum sinnum en það virðist
ekki hafa skipt máli því platan fór
beint i efsta sæti breska listans
þegar hún kom út. Það er ekki
slæmur árangur hjá tónlistarmanni
sem fyrir rúmu ári var farið að
afskrifa sem söngvara sökum
raddmissis.
Rödd Pauls Young gaf sig
skömmu áður en hann átti að
koma fram á tónleikum sem Elton
John hélt í London á síðasta ári og
varð hann því að draga sig í hlé.
Young segir að hann hafi aldrei
verið hræddur um aö röddin
myndi ekki lagast, þaö sem hafi
farið verst með hann hafi veriö
hvað lækningin tók langan tíma.
Læknirinn sem skoðaði Paul rétt
fyrir umrædda hljómleika
ráðlagði honum að fara í frí og
drekka sig fullan. Paul viður-
kennir að árið 1984 hafi nú samt
verið eitt erfiöasta ár sem hann
hafi upplifaö enda má segja sem
svo að það sé jafnslæmt fyrir
söngvara að missa röddina og fót-
boltamann fæturna.
Paul Young og hljómsveit hans,
The Royal Family, eru nú á sex
mánaða hljómleikaferð þar sem
þeir munu heimsækja Evrópu,
Ástralíu, Japan og Bandaríkin.
Fyrsta sólóplata Youngs, No
Parlez, fékk geysilega góðar
viðtökur bæði hjá tónlistar-
unnendum og gagnrýnendum og
hefur hún selst í meira en þrem
milljónum eintaka. Af plötunni
hafa 5 lög farið inn á topp fimm
í Bretlandi. „Menn voru alltaf að
segja við mig að það yrði erfitt
fyrir mig að fylgja No Parlez eftir
en ég sagöist ekki hafa áhyggjur
f
af því, en það breyttist þegar viö
fórumístúdíóið.”
Á nýju plötunni hefur Young
heldur bætt sig í lagasmíðum. Það
eru fjögur lög eftir hann og hljóm-
borðsleikarann Ian Kewley, sex
lög eru svo eftir aðra listamenn.
Þessi lög eru yfirleitt lög sem
Young hefur mikið dálæti á og
finnst að hafi ekki notið þeirrar
eftirtektar sem honum finnst þau
eiga skilið. Annars er það þessi
endurflutningur á gömlum lögum
sem gagnrýnendur höfðu
aðallega út á Young að setja, þeir
vildu meina að ef hann yrði ekki
því miður sá ég ekki eina einustu.
Mér fannst það dálítiö sjúklegt.
Little Richard, sem ég hitti
nýlega, er líka svona unglegur.
Rokkið hlýtur að fara svona vel
með menn. Nei, heyrðu, ég
gleymdi Keith Richards úr
Stones.”
Paul Young hafði þá hugmynd
að fá dálítið af þekktum tónlistar-
mönnum til liðs við sig á nýju
plötunni, eins og til dæmis Annie
Lennox úr Eurythmics, Chrissie
Hynde úr Pretenders og
söngvarann Bobby Womach.
Einnig ætlaði hann að fá þjóðlaga-
flokkinn Cheifteis til að spila í einu
laginu en stjömumar vildu fá
svimandi upphæð fyrir auk
prósenta af sölu plötunnar svo
PAUL
YOUNG
með meira af frumsömdu efni þá
færi fljótt að halla undan fæti.
Frumsömdu lögin af nýju plötunni
lofa góðu um framhaldið.
Paul Young fór að sjá Frankie
Goes to Hollywood í London fyrir
skömmu. Tina Turner kom fram
sama kvöld og henni til aðstoðar í
tveim lögum var David Bowie.
Duran Duran strákarnir voru
mættir til aö fylgjast með og fóru
þeir ásamt Young baksviðs á eftir
til að votta listamönnunum
virðingu sína. Young og Bowie
drukku og kjöftuðu saman í tvo
tíma. „Við vorum að bera saman
bækur okkar um hálsmeinsemdir.
Bowie hefur átt við slíkt að stríða
líka og kom það mér á óvart. Það
var gaman að hitta Bowie og tala
við hann. Ég horfði stíft á háls
hans í von um að sjá hrukkur en
Young og félagar fóru út í búð,
keyptu þrjár plötur og endur-
sköpuðu sjálfir hljóminn sem þeir
vildu fá, en það varð lítið úr
stjörnufansi á plötunni og viður-
kennir P.Y. að þetta hafi nú
verið hálfgeröar skýjaborgir.
Eins og annað fólk á Young sér
sína uppáhaldstónlistarmenn.
Hann segir að Bobby Womach sé
besti söngvari í heimi, einnig
hefur hann mikið dálæti á Otis
Reading, Sam Cooke og Ray
Charles. Það má kannski taka
fram að allir eru þessir menn
svartir. Æskuhetja hans var Paul
Rodgers, fyrrum söngvari Bad
Company.
Að lokum segir Paul Young:
„Ég er ekki í þessum bransa til að
verða frægur og ríkur en mig
langar til aö verða jafngóður
söngvari og Bobby Womach. Það
er margt sem mig langar til aö
gera í framtíðinni. Ég vil vera
dálítið laus í tónlistinni, geta
svona ráfað inn og út eins og ég vil
og ekki þurfa að koma með
„hit’Tag með reglulegu millibili.
Þaö eru nú liðnir um átján
mánuðir síðan út kom fyrsta sóló-
plata Pauls Young, No Parlez. En
þó að stutt sé síðan er Young
enginn nýgræðingur í músíkinni.
Verulega athygli vakti hann árið
1979 þegar hann byrjaði að syngja
með soul-hljómsveitinni Q-Tips.
Young var í hljómsveitinni í þrjú
ár. Þeir héldu um 700 tónleika út
um allar trissur, átta vel klæddir
einstaklingar sem voru hylltir
hvar sem þeir komu fram en gróði
var lítill.
Þegar Q-Tips hættu skrifaði
Young undir samning við CBS og
hóf samstarf viö hljóm-
borösleikarann Ian Kewley. Þeir
fóru að vinna að No Parlez. Lagið
Wherever I Lay My Hat fékk
mikla spilun og fór í fyrsta sæti
breska listans, sala plötunnar tók
kipp og miðamir á hljómleika í
fyrstu hljómleikaferðinni seldust
upp.
Og vegna hinna miklu vinsælda
var náttúrlega haldið áfram með
hljómleikaferðalagið til megin-
landsins og svo auðvitaö til
Ameríku. Eftir aðeins tvær vikur
var Young farinn að finna til í
hálsinum en atvinnumaðurinn
veldur ekki aðdáendum sínum
vonbrigðum og heldur áfram og
klárar túrinn. Það reyndist
dýrkeypt.
Það var svo 10. og 11. desember
sem Young sneri aftur og hélt vel
heppnaða tónleika í London.
Aðdáendaklúbbur:
Paul Young
c/o Sally Harmer
PO Box 140
London WC2H 8PB
TEIKNIMYND
Mér datt í hug hvort einhverjir ykkar, lesendur góðir, hefðu
ekki gaman af að teikna. Þið ættuð nú að setjast niður og
teikna uppáhaldstónlistarmennina ykkar. Þetta mega vera
svarthvítar myndir eða litmyndir en litmyndir eru alltaf
skemmtilegri og ef undirtektir verða góðar stefnum við bara
að því að gera þetta að vikulegum þætti hér á síðunni. Svo
segi ég bara upp með blað og blýant og gangi ykkur vel.
Vikan, Frjáls fjölmiðlun
Teikimynd
Pósthólf 5380
125 Reykjavik.
8 Vikan 20. tbl.
Umsjón: Halldór R. Lárusson