Vikan - 05.09.1985, Qupperneq 28

....................—
836.000 nálspor í einni ábreiðu

Þótt ótrúlegt megi virðast hefur aldrei fyrr verið
haldin yfirlitssýning á hannyrðum íslenskra kvenna frá
fyrri tíð. Sýning sú, er nú stendur yfir, er því talsverður
viðburður. Þar gefur að líta listaverk kvenna fyrri alda
og brugðið er Ijósi á hverjar þær eru eftir því sem hægt
er. Elstu hannyrðakonur, sem nefndar hafa verið til
íslandssögunnar, voru uppi á 12. öld en elstu gripír eru
frá fyrri hluta 16. aldar og á þeim er farið að sjá eins og
skiljanlegt er. Sýningin nær fram á okkar öld því í
sýningarauka eru verk einnar konu frá tuttugustu öld-
inni.
,,Þessi sýning er ætluð innlendum sem erlendum
gestum sem áhuga hafa á að sjá hannyrðir íslenskra
kvenna frá eldri tíð," segir Elsa E. Guðjónsson sem
ásamt Gunnari Bjarnasyni og Margréti Gísladóttur
hefur borið hitann og þungann af undirbúningi og
uppsetningu sýningarinnar. „Tilgangurinn með því að
hafa sýninguna opna fram á haust er að gefa skólafólki
kost á að sjá hana áður en við tökum hana niður."
Þessi sýning hefur verið á döfinni um nokkurra ára
skeið og sannarlega ástæða til að fagna því að hún
skuli hafa verið opnuð og sýningarskrá sú, sem Elsa E.
Guðjónsson tók saman, litið dagsins Ijós.
Myndir: Ragnar Th. Texti: Anna
í þessari ábreiðu, sem saumuð er með augnsaumi, eru um það bil 836.000
spor. Augun eru 52.250 talsins og i hverju þeirra 16 spor. Sú sem saumaði
hana hét Dómhildur Eiríksdóttir og er ábreiðan merkt nafni hennar og ár-
talinu 1751.
Ragnheiður Davíðsdóttir, móðir Daviðs skálds Stefánssonar, saumaði efri
myndina hér en þá neðri gerði Ingibjörg Eiríksdóttir. Báðar eru myndirnar
sessuborð frá 19. öld, það efra frá 1882 en það neðra frá 1843, og saumuð
með blómstursaumi og með perlum.
28 Vikan 36. tbl.