Vikan - 30.04.1987, Side 7
A sýningunni var búið að reisa heiit þorp.
fKIUIilifiPll1
Eldhús sem verður orðið úrelt árið 2000.
um görðum í kring, prýddum
blómum og gosbrunnum; enn-
fremur hefur verið komið fyrir
bekkjum þar sem hægt er að setj-
ast og hvíla lúin bein. Það er
ætlast til þess að sýningargestir
fari inn í húsin og skoði þau en
sennilega er óhætt að segja að þau
séu með vinsælli atriðum sýning-
arinnar því oft myndast langar
biðraðir við þau. En menn láta
það ekkert á sig fá því eins og
allir vita eru Bretar miklir bið-
raðalistamenn og kunna reyndar
hvergi betur við sig en í góðri bið-
röð. Húsin eru öll byggð með
þarfir mismunandi hópa í huga -
eins og til dæmis orkusparnað,
tíma- og peningasparnað, þarna
má fínna hús framkvæmdastjór-
ans, íbúð afa og ömmu og húsið
hans meðaljóns.
Eitt af því sem sérstaka athygli
vakti á sýningunni var rafeinda-
tæknivætt baðherbergi þar sem
stilla mátti hitann á vatninu, láta
nákvæmlega rétt vatnsmagn
renna í baðið, fá akkúrat réttan
þrýsting á sturtuna og meira að
segja láta kalda kranann sprauta
sérstaklega þegar maður er að
bursta í sér tennurnar - allt með
því að ýta á takka í veggnum. Eg
verð nú að segja fyrir mig að ég
hef aldrei átt í neinum sérstökum
erfiðleikum með að skrúfa frá
krönum svona yfirleitt enda er ég
að hugsa um að fara í mánaðar
sumarfrí einhvers staðar í Kyrra-
hafinu fyrir þessi tvö þúsund pund
sem ég sparaði með því að fá mér
ekki svona fint kerfi og halda
bara áfram að skrúfa frá og fyrir.
Þegar við komum út í portið,
sem var á bak við eitt húsið, geng-
um við fram á mann sem stóð
bálsteyttur og var að grilla pylsur.
Við stöldruðum við í von um að
vera boðið í mat en þá heyrðum
við manninn minnast á ísland og
lögðum því eyrun við. Gat verið
að Sláturfélag Suðurlands væri
farið að flytja út íslenskar pylsur?
Eitt andartak sá ég fyrir mér
gömlu, góðu pylsuvagnana og
fann bæði bragð og lykt af pulsu-
möllu... Maðurinn var að sýna
fólkinu glóandi hraunmola sem
hann sagði að kæmi beint frá ís-
landi og ennfremur að nú væri
engin þörf lengur á að grilla á
kolum, það væri miklu finna að
grilla á íslensku hrauni. „Nei,
hættu nú alveg,“ hugsaði ég og
það komu dollaramerki í augun á
mér; ég sá í anda alla sem vettl-
ingi gátu valdið með skóflur og
hjólbörur, mokandi upp heilu
hraununum heima á íslandi. Burt
með alla útgerð, látum fiskinn
synda sína leið, nú flytjum við
bara hraunin út í staðinn! Maður-
18. TBL VI KAN 7