Vikan - 30.04.1987, Blaðsíða 25

Aður en haldið er heim sýnir Hinrik
okkur byssusafnið sitt, sem er í sérstök-
um skáp. Hann hefur miklar mætur á
Browninghaglabyssu, sem er sjálf-
hlæða, hlaðin fimm skotum, og hægt að fá á
hana þrjár tegundir af hlaupum. Ýmislegt er
að finna í þessum skáp. Auk riffla og hagla-
byssna eru þar ýmis eggvopn sem Maron,
sonur hans, hefur smíðað. Hinrik fær sér
göngutúr með okkur út fyrir og hann sýnir
okkur húsakost í Merkinesi. Yið ræðum um
daginn og veginn og hann segir að þrjú ár séu
siðan hann hafi snert á byssu. Það er hlýtt
úti en smágola. Við kveðjum og hann segir
okkur að koma við ef við eigum leið hjá.
Hann gengur hægum skrefum að íbúðarhús-
inu og hverfur sjónum en við höldum suður.
tíma og fór suður með sjónum kom maður
heim með þrjá til fjóra minka. En núna i
nokkur ár hefur ekki sést minkur né far eftir
mink, hvorki í sandi né í snjó meðfram fjörun-
um.“
- En tófur?
„í samfleytt sautján ár hefur ekki orðið
vart við tófur hér um slóðir og í vor fundum
við bara tvö gren. Það var með þeim ólíkind-
um að sjö yrðlingar voru í öðru og átta í hinu.
Allt var þetta bíldótt og allt undan refum sem
hafa sloppið. Þetta er Hafnarland, sem ég er
að tala um, sem tilheyrir Höfnum.“
- En nú ertu búinn að stunda tófuveiði
lengi, hafa tilfinningar þínar fyrir refnum
breyst?
„Nei, ekki beinlínis, en maður veit að þetta
grey er vargur í fuglalífi og lömbum. En ég
stend i þeirri meiningu að sumir refir drepi
ekki kindur, dýrbítar eru í minni hluta. Þeir
drepa mikið af fuglum.“
Hinrik smíðar mikið og við spyrjum hann
um það. Hann er með sextugasta og áttunda
áraskipið í vinnslu.
„Þetta tekur um fimm vikur að smíða þetta
og það er gott að dunda í þessu. Maður hefur
gaman af þessu og tíminn verður styttri fyrir
vikið. Það er mikil eftirspurn eftir þessu og
væri hægt að framleiða miklu fleiri en máður
getur smíðað. Þetta er áttæringur sem ég er
að smíða hér núna en tíæring hef ég líka
srníðað."
Hinrik ívarsson fyrir utan Merkines aö sýna blaöamanni staðinn.
ia TBL VIKAN 25