Vikan - 04.06.1987, Blaðsíða 45

Umsjón:
Hólmfríður
Benediktsdóttir
Þetta voru nefnilega tvíburar. Þær
sögðust heita Rut og Rósa og voru
nýfluttar í næstu blokk. Sigga hafði
kynnst stelpunum daginn áður og
boðið þeim í heimsókn. Tvíburarnir
voru sjö ára eins og Sigga og hún
vonaði að þær gætu orðið góðar vin-
konur. Þess vegna lagaði hún svona
vel til.
Stelpunum kom vel saman og léku
sér nokkra stund inni. Síðan datt þeim
í hug að fara út og prófa nýju hjólin
tvíburanna. Sigga átti ekki hjól og var
óvön að hjóla. í fyrstu gekk allt vel
en þegar hún var kornin á mikla ferð
niður brekku réð hún ekki við neitt
lengur og gat ekki stoppað. Hjólið
brunaði áfram á ógurlegum hraða og
stefndi á húsvegg.
Á síðustu stundu tókst Siggu að
sveigja til hliðar, hjólið rann til og fór
á hliðina. Ó-ó-ó! Sigga rak upp öskur
og tvíburarnir komu hlaupandi til að
hjálpa henni á fætur. Æi, hvað þetta
var sárt! Hnén voru hrufluð og það
blæddi úr sári á öðrum olnboganum.
Rósa tók hjólið, sem var óskemmt,
og Rut studdi Siggu heim.
Sigga grét svo hátt að pabbi hennar
heyrði í henni og kom hlaupandi á
móti þeim. Tvíburarnir kvöddu og
lofuðu að koma í heimsókn næsta
dag, en foreldrar Siggu bjuggu um
sárin.
Um kvöldið, þegar Sigga fór að
sofa, sveið hana í sárin. Tárin láku
ofan í koddann og Sigga átti ógurlega
bágt. Allt i einu fann hún loðið og
mjúkt eyrað á tuskuhundinum strjúk-
ast við sig. Hún togaði hundinn til sín
og grét í mjúkan feldinn.
Morguninn eftir, þegar Sigga vakn-
aði, leið henni miklu betur og eftir
nokkra daga voru sárin gróin. - En
tuskuhundurinn, sem nú var búinn að
fá nafnið Leppi, var ekki lengur
geymdur uppi á hillu. Nú fylgdi hann
Siggu hvert sem hún fór. Henni fannst
ekki lengur smábarnalegt að eiga
tuskuhund enda var Leppi enginn
venjulegur tuskuhundur.
á
[b 5 A T
A T R
• 1 > 6 R
f p R u
5o (j {> '0 |
M R é T 6,

Hvað heita krakkamir?
Getur þú fundið hvaða stafi vantar í reitina? Þá sérð þú hvað krakkarnir heita.
Svörin eru annars staðar á opnunni.
23. TBL VIKAN 45