Vikan - 21.04.1988, Blaðsíða 26

mánaða erfiði með lóðum
og lyftistöngum hafði borið
árangur, gullsleginn bikar-
inn í stofunni bar þess
vitni.
Vaxtarrækt er mikið erfiði,
ekki síst ef hún er stunduð
með keppni í huga. Þrotlausar
æfingar, sjálfsaga og þolin-
mæði þarf til að ná árangri. Allt
eru þetta kostir sem Margrét
hefúr yfir að ráða og veittu
henni titilinn í fyrstu tilraun,
því hún hefúr aldrei keppt um
titilinn áður þrátt fyrir
áskoranir margra. Það var sam-
býlismaðurinn, Ævar, sem
kom henni á bragðið en þau
kynntust á Landspítalanum fyr-
ir tveimur árum, þar sem Mar-
grét vinnur sem fóstra en
Ævar sem verkstjóri. ,Ævar
var stundum að biðja mig að
koma á æfingar og prófa
líkamsrækt og síðan smájukust
kynnin. Ég fór á æfingar, en
fannst þær erfiðar og var alltaf
að spyrja hvenær þetta væri
búið, því ég var orðin ör-
þreytt. Þetta léttist þó smán
saman og þegar ég fór að sjá
árangur eftir þriggja mánaða
þjálfun varð þetta virkilega
gaman,“ segir Margrét, þar
sem hún situr í sófanum í stof-
unni í svörtum samfestingi,
brún og spengileg, við hlið
Ævars.
Margar konur halda
að vöðvar verði
að spiki
„Það er tvennt ólíkt að
stunda venjulega líkamsrækt
og svo vaxtarrækt með keppni
í huga. Það var ekki fyrr en ég
hafði æft í tæpt ár sem ég fór
alvarlega að hugsa um að
keppa í vaxtarrækt. Það voru
margir sem æfðu í kringum
mig að segja mér að keppa í
fyrra, en mér fannst ég ekki til-
búin. Mér finnst kvenfólk æfa
vaxtarrækt alltof lítið og þær
sem reyna gefast strax upp.
Þetta krefst þolinmæði og ein-
beitni."
Fordómar í garð vaxtarrækt-
arfólks eru af ýmsum toga
spunnir og margir gera sér
fúrðulegar hugmyndir um þá
sem þessa íþrótt stunda. Mörg-
um finnst óhæfa að kvenfólk sé
að hamast á lóðum og í lyfting-
artækjum til þess að bæta á sig
vöðvum, en Margrét er ekki
sammála slíkum viðhorfum.
„Mér finnast vöðvar fallegir.
Það er margt fólk sem hugsar
ekki nægilega um útlitið og
heilsuna. Það ætlar alltaf að
drífa sig í eitthvað, en fer ald-
rei af stað. Vel þjálfaður líkami
26 VIKAN
,Eg má núna.“ Meistararnir Jón Páll og Margrét slást um
æfingatækin í Líkamsræktinni í Borgartúni, þar sem þau
æfa bæði af kappi.
veitir fólki aukið öryggi í sam-
skiptum. Margar konur halda
að ef þær æfa slíkt og hætta svo
að spikið hlaðist utan á þær,
vöðvar verði að hreinu spiki.
Þetta er mikill miskilningur.
Fjölmargir hafa hætt í vaxtar-
rækt og eru spengilegir kropp-
ar enn þann dag í dag og búa
vel að þjálfúninni," segir
Margrét.
Barneignir ekki
vandamál
Það var dálítið spaugilegt að
heyra í sumum áhorfendanna
sem fýlgdust með vaxtarrækt-
arkeppninni. Heyra mátti tal
um hormóna, að Margrét væri
dimmraddaðri en eðlilegt gæti
talist og hún ætti örugglega
erfitt með að eignast börn.
Margrét brosti góðlátlega þeg-
ar blaðamaður bar þessi um-
mæli undir hana. „Eg hef nú
verið dimmrödduð nánast frá
fæðingu og þarf enga hormóna
til að hjálpa mér við vöxtinn,
heilbrigt líferni nægir mér. Ég
held að konur sem eru í góðri
líkamlegri þjálfún eigi nú auð-
veidara með barneignir, ég
yrði hissa ef annað kæmi á
daginn." „Hún hefúr enga
reynslu af þessu,“ segir Ævar
kíminn. „Fólk getur búið til
fúrðulegustu sögur ..."
Vaxtarræktin er ekki fyrsta
íþróttin sem Margrét stundar,
hún æfði á fúllu með Leikni og
Val í karlaflokki í fyrstu en síð-
an með meistaraflokki kvenna.
„Ég fékk leið á fótboltanum og
vildi prófa eitthvað nýtt, því ég
„Mér finnast stæltir
karlmenn fallegir og
ætla sjálf að verða
hrikaleg, eins og
vaxtarræktarmenn
segja. “