Vikan - 21.04.1988, Blaðsíða 46

OSHIRINN
VIKAN PÓSIURINN HÁAIEITISBRAUT 1, 105 RVfK
Þökk fyrir
ferðaþœttina
S.Þ. skrifar:
„Ég er haldinn stöðugri ferðalöngun og
nýti sumarfríið mitt ætíð vandlega til að
kanna nýjar slóðir innanlands og utan.
Hálft gamanið finnst mér vera undirbún-
ingurinn. Ég er ekki fyrr kominn heim úr
sumarfríi eða vetrarfríi en ég er farinn að
hugleiða tilhögun næstu ferðar. Og þá eru
allar upplýsingar vel þegnar.
Því vil ég þakka Vikunni fýrir hennar
skerf til þessara mála með föstum ferða-
pistlum í blaðinu. Og sömuleiðis eru DV
og Mogginn nú með reglubundnar ferða-
kynningar. Öllu þessu efni held ég til haga
eftir bestu getu til að hagnýta mér í ráða-
gerðum mínum.
Og þá má ekki gleyma þeirri þjónustu
sem Stöð 2 er farin að veita fólki í ferða-
hugleiðingum. Og það er raunar tilefni
þessara skrifa, að koma á framfæri alveg
sérstökum þökkum til þeirra á Stöðinni
fyrir þáttinn frá Svartaskógi. í mörg ár hef
ég einmitt vonast tif að ríkissjónvarpið
tæki upp þá sjálfsögðu neytendaþjónustu
að fjalla um ferðamál. Sýna myndir frá
helstu ferðamannaslóðum erlendis þar
sem svo mikill fjöldi íslendinga leitar út
fyrir landsteinana í sumarleyfúm sínum.
Stikluþættirnir hafa verið frábærir hjá Óm-
ari og áreiðanlega orðið til þess að margur
maðurinn hefur farið að ferðast meira um
landið sitt en ella hefði verið. En hitt á
ekki síður rétt á sér. Verið ekki svona
Bréfritari þakkar fjölmiðlum fyrir ferðaþætti
og vill meira af slíku. Myndin er frá Svarta-
skógi, sem sagt var frá í ágætum þætti á
Stöð 2 nýverið.
44 VIKAN
hræddir um að einhver ferðaskrifstofan
eða flugfélagið sé að fá ókeypis auglýsingu
fyrir bragðið. Eru það ekki hvort sem er
aðilar sem eru að verja stórfé í sjónvarps-
auglýsingar og létta sjónvarpsstöðvunum
þannig róðurinn?
Það eru fleiri en ég sem eru allt árið um
kring að hugsa með tilhlökkun til næsta
sumarleyfis. Okkur er greiði gerður með
sýningu ferðaþátta í sjónvarpi og ferða-
pistla í blöðum og tímaritum. Áfram með
slíkt!“
J 3
Sitthvað 35 krónur
og 2 krónur pr. stk.
Feðgar skrifa:
„Við feðgarnir viljum koma á framfæri
okkar bestu þökkum fyrir stórgóða kleinu-
uppskrift sem birtist í Vikunni 24. mars sl.
Bæði er að þær eru þrælgóðar og kosta því
sem næst ekki neitt — eða varla tvær krón-
ur stykkið eins og þið reiknið út í blaðinu.
Við feðgarnir búum í Breiðholti og höf-
um alltaf keypt kleinurnar sem við leggj-
um okkur til munns í bakaríunum á leið-
inni til og frá vinnu okkar. Við höfum mik-
ið dálæti á nýbökuðum kleinum og
ískaldri mjólk með og því höfúm við látið
okkur hafa það hversu dýrkeyptar þær eru.
í Sveinsbakaríi kostuðu þær síðast 28
krónur og í Myllunni 35 krónur stykkið.
Stórar og góðar kleinur, satt er það, en
óheyrilega dýrar. Eftir að hafa gert samn-
ing við húsmóðurina á heimilinu um
kleinubakstur erum við því ákaflega ham-
ingjusamir. Spörum stórfé og fáum samt
ekki síðri vöru til að taka með okkur í
nesti.“
Feimin einmana kona
óskar að kynnast manni
Kæri póstur!
Viltu vera svo góður að birta þessar lín-
ur fyrir mig. Ég kaupi ekki Vikuna reglu-
lega en sá af tilviljun eintak af blaðinu frá
10. mars. í póstinum vakti athygli mína
bréf ffá „feimnum einmana manni". Ég
skildi bréfið svo að viðkomandi langaði að
kynnast konu sem e.t.v. væri svipað ástatt
fýrir.
Kannski er þessi maður enn áskrifandi
að Vikunni og sér þessar línur og getur þá
í framhaldi af þessu bréfi sent smá orð-
sendingu í DV þar sem Vikan getur ekki
orðið við óskum þessum.
Með kveðju, K.K.
SVAR
Þakka þér fyrír bréfíð, K.K Við höfum ekki
getað hjálpað fólki sem a' í erfíðleikum
með að kynnast öðrum vegna þess að við
höfum ekki haft nein nöfn til að vísa fólki
a' og höfurn ekki hefdur neina aðstöðu til
að virka sem milliliður, því yfírleitt vill
fólk í þessari aðstöðu ekki láta birta nöfh
sín. Pósturinn vill þó gjarnan verða að ein-
hverju liði og vonum því að birting bréfs
þíns verði þér og öðrum til góðs.
Endurgreiðsla
fúslega veitt
Jón Óskarsson hafði samband við
blaðið:
„Dóttir mín fermdist rétt fyrir páska og
fékk þá margt góðra gjafa. Þar á meðal var
stór og stæðileg klukka. Fallegasti gripur,
en þar sem dóttir mín er þegar með tvær
klukkur fyrir í herbergi sínu fékk hún
skiljanlega löngun til að skila þessari nýj-
ustu.
Klukkan var keypt í IKEA og þangað fór-
um við til að skipta. Við áttum raunar ekki
von á öðru en að við mundum neyðast til
að taka „eitthvað" út í staðinn eins og mað-
ur hefúr átt að venjast í viðskiptum við
flestar verslanir til þessa.
En viti menn: Kurteisustu afgreiðslu-
stúlkur tóku umyrðalaust við klukkunni
og spurðu hvort við kysum að fá úttektar-
nótu eða endurgreiðslu. Eftir að hafa geng-
ið um verslunina og skoðað marga eigu-
lega muni fór það nú svo að við óskuðum
eftir endurgreiðslu. Þarna var að vísu
ýmislegt sem dóttirin hefði haft gagn af,
eins og t.d. margs konar ódýr og falleg
húsgögn, en fyrst endurgreiðsla stóð til
boða ákvað hún að hagnýta sér það og fara
annað til að kaupa svefnpoka, sem hana
hefur vantað. Klukkan kostaði 5.500
krónur, sem um munaði þarna.
Á IKEA þakkir skildar fýrir þá greiðvikni
að gefa viðskiptavinum kost á endur-
greiðslu og væri óskandi að aðrar verslanir
færu að dæmi þessarar.
Það mega þeir vita í IKEA að þangað
hika ég ekki við að fara til gjafakaupa í
trausti þess að ef viðtakandi gjafarinnar
kýs eitthvað annað stendur ekkert í vegin-
um.“