Vikan - 16.03.1939, Page 21

Nr. 11, 1939
VIKAN
21
Skyrtur
hver. Inga varð alveg rugluð. — Það voru
fleiri, sem söguðst hafa séð hana, sagði
hún. — Hinar kennslukonurnar eru van-
ar að leggja töskurnar sínar þar.
— Þér ruglið mig, hr. umsjónarmaður,
sagði ungfrú Þórunn.
— Segðu okkur nú frá þessu, Helga mín,
sagði umsjónarmaðurinn.
Helga, sem var orðin róleg, sagði að hún
hefði fundið töskuna í garðinum, rétt hjá
tröppunum, og þegar hún hefði þekkt
hana, hefði hún hlakkað svo til að færa
ungfrúnni hana. En það hafði farið öðru-
vísi en hún hafði búizt við.
Ungfrú Þórunn gekk að Helgu og klapp-
aði henni.
— Pyrirgefðu mér, Helga mín, sagði
hún rólega. — Ég ætla að gefa þér fundar-
laun, bætti hún við brosandi.
— Skólinn ætlar að gefa henni þau,
sagði umsjónarmaðurinn og rétti henni tíu
krónur.
Stúlkurnar ráku upp fagnaðaróp.
Þegar ungfrú Þórunn kom inn á skrif-
stofu umsjónarmannsins, sagði hún.
— Ég skil ekki, hvernig þér fóruð að
komast að sannleikanum svona fljótt.
Umsjónarmaðurinn brosti:
— Ég ætti í rauninni að biðja yður fyr-
irgefningar. En það var svo freistandi að
leika Salómon. Ég sá, þegar Helga litla
tók hvítu töskuna upp og þurrkaði af
henni með vasaklútnum sínum. Þetta er
leyndarmálið.
*
I. Rómaborg sjást daglega nýjar og
gagnlegar uppfinningar: Barnavagnar með
útvarpi. Þegar mæður fóru áður í búðir og
þurftu að skilja barnavagnana eftir fyrir
utan, grétu börnin oft hástöfum. Nú setja
þær útvarpið í gang, og hljóðfærasláttur-
inn róar börnin.
I meira en hundrað ár hefir það átt sér
stað, að einhver í konungsfjölskyldunni á
Hawai hefir dáið innan sólarhrings frá því
að sést hafa á sveimi fyrir utan ströndina
torfur af rauðum fiski, sem kallaður er
,,dauðafiskur“. Af þessu hefir fólk dregið
þá ályktun, að þessar fiskitorfur boði and-
lát einhvers í konungsf jölskyldunni. Þetta
gekk svo langt, að þegar þessi fiskur sást
fyrir utan ströndina í nóvembermánuði
árið 1917, var strax farið að undirbúa
jarðarför Lilinkalanis drottningar. Og
þegar hún dó nokkrum dögum síðar, var
allt tilbúið til útfararinnar.
*
Vélfræðingur einn, Ben Preston í Wic-
hita, Kansas, hefir búið til bíl úr 25 göml-
um bílum, sem hafa eyðilagzt í slysförum,
sem hafa orðið 37 manns að bana.
#
Fyrir skömmu dó sjómaður, James
Black, í Liverpool. Hann hafði verið há-
seti á skipunum: Titanic, Empress of India,
Lusitania bg Florizan, sem öll strönduðu
og sukku, svo að margir fórust. En Black
varð alltaf bjargað. Árið 1916 var hann á
herskipi, en þá varð skipshöfnin svo hrædd
um, að honum fylgdi einhver óhamingja,
að hún kastaði Black útbyrðis að nætur-
lagi. En honum varð bjargað. Hafið vildi
hann bersýnilega ekki, svo að hann varð
að deyja á landi.
Það er sagt, að þýzki rithöfundurinn,
Friedrich Melchior Grimm, sem var uppi
á tímum Friðriks mikla, hafi fundið upp
naglaþjölina. Áður nöguðu tignir menn og
konur neglurnar, þegar þær urðu of lang-
ar. Enskur lávarður, sem heimsótti
keisarahirðina í Gótha, flutti hugmyndina
til Englands.
AöALUMBOÖSMAbUR Á ÍSLANDI
EINAR EINARSSON GRINDAVÍK
Sonur yðar
verður ánægður í
matrosafötum,
blússufötum eða
jakkafötum úr
Hjá Bestileos, sem er malajiskur þjóð-
flokkur á Madagaskar, er viðhöfð gömul
siðvenja, þegar konan er jörðuð. Þegar lík-
fylgdin kemur að gröfinni, snýr hún við
og fer aftur til heimilis hinnar látnu, þar
sem hún dvelur í klukkustund, svo að
andinn geti tekið með sér það, sem hann
hefir gleymt. Þeir halda, að engin kona,
jafnvel þó að hún sé dáin, fari nokkum
tíma svo að heiman að hún gleymi ekki
einhverju.