Vikan - 08.06.1939, Qupperneq 7

Nr. 23, 1939
VIKAN
7
Sjúklingurinn heldur á kjúkling- í annarri hendi, en flösku í hinni. Sjúkdómurinn fer yfir í kjúklinginn og flöskuna. Síðan er kjúklingnum slátrað.
drengur er fluttur til kofa
skottulæknisins, og þegar hæfi-
legri rannsókn er lokið, hefst
hin hátíðlega aðgerð. Fyrst er
dans töfrahornanna. Aðstoðar-
maður skottulæknisins situr á
jörðinni með tvö hrútshorn, sem
hann sveiflar fyrir framan sjúk-
hnginn. En hann verður þegar
fyrir áhrifum af krafti horn-
anna.
Þegar þetta hefir gengið um
stund, koma konur skottulækn-
isins fylktu liði.
Sú fyrsta ber lyfjakrukku.
Önnur lítinn sóp, til að sópa
sjúkdóminn í burtu. Sú þriðja
tekur heilögu hornin, og f jórða
konan ber exi, sem er helguð
guðinum Jewe, verndarguð
skottulæknanna í Togolandi.
Og nú hefst aðal lækningin.
F^rst tekur sjúklingurinn
ákveðinn skammt af lyfinu, að
viðhöfðum allskonar töfrum. —
Því næst er hann nuddaður
mjúklega um bakið. Lifandi
kjúkhngur er settur í aðra hend-
Frh. á bls. 18.
Slðustu leifum sjúkdómsins er sópað burtu. Lækninguna getur þurft að endurtaka, til þess að heilsan verði
örugg. Ef sjúklingurinn hefir, t. d., lungnabólgu, verður hann að vera 3—4 mánuði á heimili skottulæknisins.