Vikan - 05.08.1943, Blaðsíða 12

12
VIKAN, nr. 31, 1943.
að skoða þar. Og ekki bólaði á erfðaskránni. Við
fundum ökuskírteinið hennar og sparisjóðsbók.
Annað markvert sáum við ekki.
Poirot varð fýldur á svipinn.
„Þær eru ekki vel uppaldar ungu stúlkurnar
nú á tímum. Þeim er ekki kennt að hafa hlutina
í röð og reglu. Ungfrú Nick er yndisleg, en hún
er kjáni. Það er ekki hægt að komast hjá þvi að
segja, að hún sé kjáni.“
Nú var Poirot farinn að róta í kommóðuskúff-
um.
„Heyrðu, Poirot," sagði ég í nokkrum æsingi,
„sérðu ekki, að þetta eru eintóm undirföt ?“
Hann leit undrandi á mig.
„Nú, og hvað er með það, vinur minn?“
„Finnst þér ekki -— ég á við það ■— við getum
varla —
Hann skellihló.
, „Veslings Hastings minn! Það er naumast að
þú ert langt á eftir tímanum! Það mundi ungfrú
Nick svei mér segja þér, ef hún væri hér. Hún
mundi sennilega skella því á þig, að þú hefðir
dagað uppi. Ungar stúlkur eru ekki lengur feimn-
ar við að láta karlmenn sjá undirfötin sin. Og
sérðu ekki ungar stúlkuí, og reyndar kvenfólk á
öllum aldri, daglega fáklæddar á baðströndinni
— rétt hjá þér! Og eru þær mjög feimnar ?“
„Ég sé enga þörf á því, að þú sért að róta í
þessu."
„Ertu viss um það, vinur minn! Það er ber-
sýnilegt, að ungfrú Nick setur ekki mestu verð-
mæti sín undir lás og loku. Ef hún vildi fela eitt-
hvað, hvar mundi hún þá láta það? Innan um
sokka og pils! Aha! Hvað er þetta?"
Hann hélt á bréfabunka, sem vafið var utan
um, i hendinni.
„Ástabréf frá Michael Stone, ef mér skjátlast
ekki.“
Eins og ekkert væri um að vera, tók hann utan
af bréfunum og gerði sig líklegan til að opna
eitt þeirra.
„Poirot!" hrópaði ég stórhneykslaður. „Þetta
nær ekki nokkurri átt! Þetta er ekki heiðarlegur
leikur!"
„Ég er ekki í neinum ieik, vinur minn.“ Og
skyndilega varð röddin hörð og ákveðin. „Ég er
að leita uppi morðingja."
„Já, en einkabréf —“
„Þau hljóta að geta sagt mér eitthvað, þó að
þú haldir ef til vill, að svo muni ekki reynast.
Ég má ekki láta neitt tækifæri ganga mér úr
greipum. Þú skalt lesa þau með mér. Fjögur augu
sjá ekki ver en tvö. Huggaðu þig með því, að
sennilegt er, að Ellen hin samvizkusama, þekki
mjög vel innihald þeirra.“
Mér var þetta á móti skapi. Annars var mér
það ljóst, að aðstaða Poirots var á þann veg, að
hann hlaut að neyta allra bragða til þess að
komast að sannleikanum. Og ég friðaöi samvizku
mína með því, að Nick hafði leyft okkur að rann-
saka allt, sem við vildum.
Við tókum að lesa bréfin. Það fyrsta var frá
því um áramót:
Elskan mín!
Nú er komið nýtt ár og ég hefi tekið góða
ákvörðun. Það virðist vera of yndislegt til
þess að vera satt, að þú elskir mig í raun og
veru. Þú hefir gert mér lífið miklu meira
virði en það var áður. Ég held, að við höfum
bæði vitað þetta — frá því fyrsta að við sá-
umst. Gleðilegt nýtt ár, elskulega stúlkan
mín.
Þinn að eilífu
Michael.
8. febrúar.
Elsku ástin mín!
Ó hve ég óska þess að við gætum sést oft-
ar. Þetta er andstyggilegt, finnst þér það
ekki? Mér sárleiðist allt þetta pukur, en ég
sagði þér, hvernig á því stæði. Ég veit, hve
þér er illa við lýgi og pukur. Mér er það
líka. En í sannleika sagt, þá er ekki um ann-
að að ræða, eins og stendur. Matthew frændi
hefir alveg fengið það á heilann, að maður
eigi ekki að kvænast ungur, það eyðileggi
framtíð manns. Það er hlægilegt að láta sér
detta í hug, að þú gætir eyðilagt framtíð
mína.
Berðu höfuðið hátt, elskan min. Allt mun
fara vel.
Þinn
Michael.
2. marz.
Ég veit, að ég átti ekki að skrifa þér fyrr
en eftir tvo daga. En ég mátti til að gera
það. Ég hugsaði um þig, þegar ég var uppi
í gær. Ég flaug yfir Scarborough. Blessaða,
MAGGI
og
EAGGI.
1. Raggi: Hvað
er að frétta af
henni stóru syst-
ur þinni? Maggi:
Hún er að bera
kyndil þessa dag-
ana!
2. Raggi: Ha?
Fyrir hvern er
hún að bera
kyndil? Maggi:
Já, ef þú vissir
nú það!
3. Maggi: Hún er
logsuðumaður í
skipasmíðastöð —
4. Maggi: Sem
sagt nokkurskon-
ar kvenkyndill,
eins og ég hefi í
mesta bróðerni
leyft mér að kalla
hana!
blessaða, blessaða Scarborough — dásamleg-
asti staðurinn á allri jörðinni. Elskan mín,
þú veizt ekki, hve heitt ég elska þig.
Þinn
Michael.
18. apríl.
■ Elskan mín!
Nú er þetta allt ákveðið. Loksins. Ef mér
tekst það (og mér skal takast það), þá get
ég tekið ákveðna afstöðu gagnvart Matthew
frænda — og ef hann verður því mótfallinn
— þá — hvaða máli skiptir það? Það var
fallegt af þér, að hafa svona mikinn áhuga
á telcnisku lýsingunum á Albatross.' Mig
langar svo mikið til að fljúga með þig í
henni. Það verður seinna! En blessuð vertu
ekki hrædd um mig. Það er ekki nærri eins
hættulegt og þú heldur. Ég gæti bara ekki
farið mér að voða, þegar ég veit, að þú elsk-
ar mig. Allt mun verða gott um síðir, ástin
min.
Þinn af öllu hjarta
Michael.
20. april.
Engillinn minn!
Allt, sem þú segir er satt, og þetta bréf
ætla ég alltaf að geyma. Þú ert alltof góð
fyrir mig. Þú ert ólík öllum öðrum. Ég dáist
að þér.
Þinn
Michael.
Síðasta bréfið var ekki dagsett:
Elskan mín!
Jæja — á morgun legg ég af stað, fullur
eftirvæntingar og með einkennilegar tilfinn-
ingar, en alveg viss um sigur. Það er búið að
taka gömlu Albatross alla í gegn. Hún bregst
mér ekki.
Hertu upp hugann, elskan mín, og vertu
ekki kvíðin. Þetta er auðvitað áhætta, en allt
lífið er áhætta. Meðal annarra orða, það var
verið að benda mér á, að ég ætti að gera erfða-
skrá (hugsunarsamur náungi — en það var
i góðu skyni gert), svo að ég gerði það og
sendi hana til Whitfield gamla. Ég hafði ekki
tima til að fara þangað! Mér var sagt ein-
hvem tíma, að maður nokkur gerði erfða-
skrá, sem var ekki nema fjögur orð: „Allt til
móður minnar" og það var löglegt. Erfða-
skráin min var lík þessari — ég mundi, að
þú heitir í raun og veru Magdala. Svona er
ég sleipur! Félagar mínir voru vitni.
Þú skalt ekki taka þetta hjal um erfða-
skrá of hátíðlega. Ætlarðu að gera það?
Þeta fer allt vel. Ég sendi þér skeyti frá
Indlandi og Ástralíu o. s. frv. Og vertu nú
vongóð. Þetta gengur allt að óskum. Góða
nótt og guð blessi þig.
Michael.
Poirot braut bréfið aftur saman.
„Þarna sérðu, Hastings! Ég þurfti að lesa þau,
til þess að vita vissu mína. Þetta sagði ég þér.‘l 2 3 4
„Hefðir þú ekki getað komizt að því á annan
hátt?" spurði ég.
„Nei, vinur minn, það hefði ég einmitt ekki
getað. Ég varð að gera það á þennan hátt. Við
höfum fengið mikilsverðar upplýsingar."
„Hverjar ?“
„Við vitum nú, að það er staðreynd, að Michael
hefir arfleitt ungfrú Nick og staðfest það í bréfi.
Hver, sem hefir lesið þessi bréf, veit það. Og þeg-
ar bréf eru ekki betur geymd en þetta, þá geta
allir komizt í þau.“
„Ellen?"
„Já, Ellen, það þyrði ég að fullyrða. Við skul-
um gera svolitla tilraun með hana áður en vitt
förum."
„En við finnum ekki erfðaskrá ungfrú Nick.“