Vikan - 31.08.1944, Blaðsíða 14

14
VIKAN, nr. 35, 1944
að sjá hana. Karl gerir svo og skipar Helgu að
snauta út, hún muni eiga erindið. Helga ris þá
upp úr öskustónni, hreinsar af sér öskuna og
kolahrímið, lýkur upp kistlinum og finnur í hon-
um fallegasta drottningarskrúða. I hann fer hún
og kemur svo út til kóngssonar. Hann heilsar
henni kurteislega og hefir hana i burt með sér,
siglir heim í land sitt, gengur að eiga hana og
verður kóngur eftir föður sinn, en Helga drottn-
ing. Svo kann ég þessa sögu ekki lengri.
Barnsskírnin.
Þegar séra Jón Vidalin, faðir Geirs biskups, var
presturinn i Laufási, (1755—1767) var þar karl
einn skrítinn í sókninni, sem Þorsteínn hét. Einn
sunnudag kemur Þorsteinn til kirkju með bam,
sem hann ætlaði að biðja prest að skíra, og
leggur hann reifastrangann upp á bæjarvegginn,
gengur svo inn til prests og fer að tala við hann
út í alla heima og geima. Þangað til prestur
segir: „Áttirðu ekkert sérstakt erindi við mig
núna, Þorsteinn minn?“ Þá rankar karl við sér
og segir: „Jú; jú; ég ætlaði að biðja yður að
skíra fyrir mig í dag.“ Prestur spyr, hvar bamið
sé. „Ég lagði það héma úti,“ segir karl, „upp á
bæjarvegginn; ég hélt, að það væri óhætt.“
„Ósköp era á þér maður," segir prestur, „og
farðu strax út eftir þvi.“ Þorsteinn fer út og
ætlaði að ganga að baminu vísu á bæjarveggnum;
en þá var það horfið, og hafði fólk tekið bamið,
borið það inn og veitt því aðhjúkrun. Karl leitar
nú og leitar allsstaðar í kringum bæinn og finnur
ekki; loksins sér hann, hvar liggur lönguhryggur.
Þorsteinn tekur upp hrygginn og hugsar með sér,
að þetta sé hryggurinn úr baminií, fer með hann
inn til prests og segir: „Bölvaður fari hundurinn
yðar, prestur minn; hann hefir fundið bamið og
étið það upp til agna, nema hrygginn, og er hann
héma til sýnis."
Klippt eða skorið.
Einu sinni komu tvær kerlingaf að þúfu ný-
sleginni. „Tama er fallega skorið,“ sagði önnur
kerlingin. „Og þú lýgur því,“ sagði hin; „það
■er klippt," sagði hún. „Og hvaða vitleysa er í þér,
það er skorið." „„Ekki er það skorið, það er
klippt.“ Þarna vora kerlingar að hnakkrífast,
íivort gtásið væri klippt eða skorið, þangað til
þær flugust á og ultu báðar á haf ofan í tvi-
bytnupytt, sem þar var. Það sást síðast til þeirra,
aíT'ekkl stóð upp úr, nema fingurnir. Myndaði
h’in kerlingin þá til með fingranum, að það væri
klippt, en ekki skorið. Þama drápu kerlingarnar
hvora aðra. Þvi segja menn, þegar menn era
þrákelknir og stagast á hinusamaeinlægt: „Klippt
eða skorið, sögðu kerlingamar, og svo fer þér.“
Við skulum aldrei dæma menn eftir þvi hve
mikla hæfileika þeir hafa, heldur eftir þvi, hvernig
þ'eir nota þá.
Svar við orðaþraut á bls. 13.
ESJA.
ESPAR
SUNDI
J ARÐ A
ASNAR
Svör við Veiztu—? á bls. 4:
1. 1004—1030.
2. Jóhann Sigurjónsson; úr „Sonnettu".
3. Ættleggur.
4. Brasilia.
5. 1 Louvre-safninu í París.
6. Rússlandi.
7. Sir A. Conan Doyle.
8. Hibemia.
9. Henry Purcell.
10. Ares.
247.
KROSSGÁIA
Vikunnar
Lárétt skýring:
1. vanvirða. —- 5. hak. — 9. hold-
ug. — 10. langan. — 12. hávaða. —
14. velta. — 16. soðin. — 18. fugl. —
20. hnöttur. — 22. kvistur. — 23.
leðurband. — 24. forsetning. — 26.
horfa. — 27. ótta. — 28. haltur. —
30. húð. — 31. nokkrum. — 32. sterk-
ur. — 34. skrúfa. — 35. hæð. — 37.
safna. — 40. þekki. — 43. eyði. —
45. að sunnan. — 46. loftgat. — 48.
storm. — 50. þyngdarein. — 51.
framefni. — 52. fengur. — 53. fuglar. — 55.
—beita. — 57. glænepjast. — 58. fóðrir. — 60.
linað. — 61. forir. — 62. háttur. — 63. þráð. —
64. ferð.
Lóðrétt skýring:
2. sterk. — 3. tré. — 4. leiðarmerki. — 5.
gramur. — 6. boli. — 7. hryggð. — 8. skrá. — 11.
mælt. — 12. þjóðhöfðingja. — 13. hús. — 15.
hávaði. — 17. kyrr. — 18. skellir. — 19. óregla.
— 21. skip. — 23. óþekkt. — 25. opin. — 28.
skyrílát. — 29. seglviður. — 31. útlim. — 33.
fjártaka. — 36. hýungurinn. — 38. klaki. — 39.
ekki þessa. — 40. slunginn. — 41. ónefndur. —
42. fótur. — 43. hérað. — 44. blása. — 46. kropp.
— 47. vitra. — 49. dúkurinn. — 52. lotin. — 54.
skrifa. — 56. líta. — 57. nota. — 59. stigi. —
60. venzlamann.
Lausn á 246. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: — 1. murta. — 5. hálka. — 9. eina. —
10. bæla. — 12. lyfi. — 14. göng. — 16. slota. —
18. eik. -— 20. galsa. — 22. sopi. — 23. af. —
24. lá. — 26. reku. — 27. afi. — 28. bundinn. —
30. rót. — 31. húma. — 32. fara. — 34. ær. —
35. sá’. — 37. árna. — 40. Óðni. — 43. góm. —
45. ógleðin. — 46. rós. — 48. álas. — 50. il. —
51. an. — 52. háll. — 53. taska. — 55. ann. —
57. vaska. — 58. auma. — 60. loga. — 61. laut.
— 62. pínu. — 63. óburð. — 64. marka.
Lóðrétt: — 2. reyti. — 3. tifa. — 4. ani. — 5.
hæg. — 6. álög. — 7. lanar. — 8. missa. —
11. skaut. — 12. lopi. — 13. ei. — 15. gler. —
17. loft. — 18. efna. — 19. klif. — 21. skóp. —
23. aumingi. — 25. ánauðin. — 28. bú. — 29. nr.
— 31. hrá. — 33. asi. — 36. hóla. — 38. ró. —
39. alla. — 40. óðan. — 41. NN. — 42. fólk. — 43.
gátur. — 44. masa. — 46. rása. — 47. slaki. —
49. skulu. — 52. hagur. — 54. amar. — 56. ná.
—57. vona. — 59. auð. — 60. lím.
Flugvél úr 8. ameríska flughemum hefur verið hitt skoti úr loft-
vamabyssu og stendur í björtu báli og nærri lá, að við það kvikn-
aði í næstu flugvél á eftir. —
Þessi litli, kínverski snáði er að
bursta skóna fyrir stóran, ame-
rískan félaga sinn!
r